Prof. Dr H. Bavinck en de Zending.

Prol. Bavinck, wiens heengaan wij zoo diep be-• treuren, heeft met zijn schitterende gaven op allerlei terrein gewoekerd. Wel had de H. Theo-.logie in de eerste plaats de liefde van zijn hart, maar hij was ook geen vreemdeling in de politiek, 'ziooidat hij' zelfs eenige jaren voorzitter was van hiet centraal-aomité; en ook niet in de sohoolwereld, welke voioral yan zijn paedagogische opstellen profiteerde; en evenmin in de algemeene maatschappelijke vraagstiiklïen, ziooals o.a. zijn boek over „De Vrouw" k'an getuigen.

Op den arbeid der zending 'heeft Prof. Bavinck eveneens invloed uitgeoefend. Hij' nam in dit werk geen vooraanstaande plaats in, en wierp zicih niet als leidsman op; zoover wij weten heeft hij zich niet als deputaat of anderszins voor dezen arbeid gegeven. Maaï toch heeft Prof. Bavinök zoowel zijdelings als rechtstreeks de ki-adlit van zijn machtigen invloed ook hier doen gevoelen.

Dit 'kon ook niet anders. Als iets Prof. Bavinök vreemd was, dan zéker beperktheid van blik en bekrompenlieid van oordeel. Hij overzag het gebeele wereldtooneel, hij peilde de nooden der menschheid, hij bestudeerde het probleem van den oorlog, en ook sdhatte hij de beteekenis van de zending op de i-echte waarde. De katholioiteit van het Christendom had hem aangegrepen; hij zag het in, duidelijk en klaar, dat de Christelijke kerk wereldkerk is, en steeds meer moet worden. En alzioo heeft [hij vanzelf uit kracht van zijn inzichten en opvattingen op den gang van het zendingswerk ingewerkt.

In zijn Dioigmatiek zijn de zendingsbeginselen duidelijk aan-wijsbaar, b.v. als hij sohrijft over de noodzakelijkheid der H. Schrift, over de souvereiniteit Gods, over het geloof en de bekeering, en de kerk. En in het leerstuk van de Voleinding der eeuwen zingt hij als het ware over den eindtriumf, waarover de zending zich eenmaal zal mogen verheugen. Niemand, die zijn Dogmatiek met ernst bestudeerd heeft, zal zich kunnen ontworstelen aan den geweldigen indruk van de opperhoogheid Gods en de algemeenheid der Christelijke kerk, welke beiden den grondslag vormen van den arbeid der zending.

Een handboek over de zending heeft Prof. Bavinck niet gegeven; hij doceerde ook niet in.' de zendingswetenschap, noch te Kampen noch te Amsterdam. Oofc schreef hij geen artikelen over de z'endingshistiorie en zendingsmethode, hoewel hij' van beiden, gelijk o.a. weer uit zijn Dogmatiek blijkt, genoegzaam op de hoogte was. Hij heeft meier het zendingsbeginsel blootgelegd, en het met name zijn discipelen ingeprent.

Ik denk b.v. aan do rede, door P'rof. Bavinck gehouden op de 25e Algemeene zendingsconferenlie te Amsterdam in 1911, waar 'hij, overeenkomstig zijn wetenschappelijke methode, de zendingsgedachte historisch uit de H. Schrift opdiepte, en met groote lijnen in de geschiedenis der kerk aanwees. „De zendingsgedacihte is aan het Christendom van nature eigen", zoio beweerde en bewees hij En toen hij een vergelijking trok tusschen den tijd van Paulus en den onzen, zeide hij o.a. deze koistielij'ke woorden: „De zending is welllciht tegenwoordig de krachtigste apologie van het Christelijk geloof, van haar biedient zich God in deze eeuw om door de toebrenging der heidenscihe volken de Christen-natiën tot 'jaloerschheid te verwekken. De zending toont de macht van het Christendom, ol liever, die van Christus zelven. Zij is z'ijn zaa'k, en daarom behoort zij de onze te zijn."

In-de voorrede van „Triumfen van 'het Kruis" door Dr Henry Beets, heeft Prof. Bavinck deze zijn opvatting nog breeder uitgewerkt en in scihrift vastgelegd. In een opstel van 24 bl. behandelt hij daar „De zending in de H. Schrift". In navolging van Dr , G. Warneck, maar toch natuurlijk geheel op zelfstandige wijze, betoogt hij, hoe de zending als een 'giouden draad doior den Bijbel heenloopt; hij begint met de moeder-belofte in het Paradijs, en eindigt met den arbeid der apostelen. Ook O'-veï de methode van werken geeft hij daar fcoBtelijfce wenken, hij spreekt over de rijke vruchten en staat ook nog in den breede stil bij' de organisatie der Christelijke gemeenten.

Hij verklaart aan het slot van dit bijzonder belangrijk opstel: „Beperktheid van ruimte laat niet toe, uit - dit overzicht van de zending in de H, Schrift al de biqginselen af te leiden, welke voor den missioneerenden arbeid van Christus' genieente gelden moeten, en nog veel minder om zie uit te wierfceh en op het heden toe te passen" Wij betreuren het, dat Prof. Bavinck geen «elegienheid heeft gevonden, om uit de Schrift-gegevens een zendingsleer op te bouwen. Maar wij willen niet ondankbaar zijn; integendeel, met hetgeen hij ons bood willen wij. woekeren. Ook in dezen maken vnj gaarne van de doior hem nagelaten erfenis gebruik; 'zijn gedachtenis is onder ons tot zegening, ook om hetgeen hij' zijdelings en rechtstreeks voor 'den zendingsarbeid heeft mo'gen doen.

Wilt gij ten slotte weten, hoe Prof. Bavinck over de - zending dacht, overweeg dan deze woor-

den, waarmee hij zijn opstel mer de zending in de H. 'Scihrift besloot: „Het gansdie werk der ztending is toch niet anders dan het werk' van Christus zolven, die vernederd werd, maar oiollc verhoogd is aain de recih'terihand Gods, opdat Hij zijn volheid in de gemeente zou doen wonen en haar eens zonder vlek' ol' rimpel aan den Vader voorstellen z'oa. Dat is de fcracht der zending, en, niettegenstaande alle teleiirstellingen, de waarborg van haax zegepraal".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen