Van Gefas gezien.

Als eerste getuige van Jezus' lichamelijke' verrijzenis uit de dooiden noemt Paulus in 1 Cor. 15 Cefas.

Ce: Eas nu is Petrus, de rotsman.

Zijn getuigenis is van buitengewone kracht.

Hij had zich ten einde toe tegen den lijdensweg van Jezus verzet.

„Heere', da.t zal U geenszins geschieden" was zijn voortvarend en voorbarig woord van verzet geweest toen Jezus Zijn discipelen op Zijn lijden en heengaan voorbereidde.

Ten slotte was het er toch toe geikomeii. En toen was ook Petrus onder de vluclitendö schapen.

Waarheen? Wie zal het zeggen? '

In de eenzaamheid weenend ol ver van het menschengevoel dwalend? In ieder geval diep ongelukkig en bijna der wanhoop ten prooi.

Aan den morgen der verrijzenis echter had Jezus Zijn jonger opgezocht.

Wat Hij met hem besprak en hoe deze verschijning in bizonderheden verliep', is oais niet geopenbaard.

Laten we er dan ook niet over faiitaseeren. 'Gissen ' doet missen.

Het is blikbaar een ontmo'eting geweest van zoo intiemen aard, dat ze voor het oog vai%.„.j^^3^nj moest omsluierd worden. ; '^f^^^]

Wèl kunnen we ons Voorstellen, dat Jezus me't Zijn dolenden discipel heel wat te verhandelen had.

De verloochening in den nacht van de gevangenneming gaf alleen reeds stof genoeg.

Maar hoe de hemelsche medicajnmeester dat kwaad heeft geheeld, is ons verborgen gehouden.

Zielzorg is zoo persoonlijk en zoo intiem, althans in de meeste gevallen, dat ze alleen onder vier oogen ten volle tot haar recht kan komen.

Op de markt des levens is de plaats niet voor het blootleggen onzer innerlijke zielbewegingen.

Zoo zocht Jezus Zijn geliefden discipel 'als trouwe zieleherder in het verborgen op en sprak met hem alleen.

Dat zal een diepen indrirk op zijn ziel hebben gemaakt.

Die verschijning van zijn weer levenden Heiland gaf op eenmaal een ommekeer in zijn g(5este]ijk leven.

Zijn droeflieid werd veranderd in een rei.

Hij heeft er niet van kimuen zwijgen, dat hij zijn Heiland had weergev'o-nden en dat deze hem verschenen was na Zijn opstanding.

En van mond tot mond ging de mare: de Heere is waarlijk opgestaan ^en is van Simon gezien.

Geen wonder, dat deze apostel, die in den kring der jongeren zoo groot aanzien genoot, door Paulus als de eerste getuige van Jezus' opstanding wordt genoemd.

Uit Petrus' brieven blijkt bovendien, vooral uit zijn eersten brief, dat hij aan de verrijzenis van zijn Zaligmaker de levende - hope dankt op eeir ijk van heerlijkheid.

Wedergeboren tof een levende hoop door de opstanding van Jezus Christus uit de dooden, zoo roemt en jubelt hij reeds in den aanVang van zijn eersten brief uit de volheid van zijn gemoed.

. Petrus was door heel zijta aanleg man der hope.

Hij leefde gaarne in de toekomst.

Dat gaf hem ook zijn vurigheid van geest.

Het lijden en sterven van-zijii Meester had dit gelouterd.

En de opstanding had akn die toiek'omstverwachting een gansch nieuwen inhoud gegeven.

Van nu aan haakte zijn ^.iel jiaar-de.ojjenljaring van Gods heerlijkheid. M^^^^^MM.

Dat had Paschen gedaan. .•'•"••> -.? ."-----• -

In de verborgenheid der eenzaamheid! had hij in het oog van zijn verheerlijkten Zaligmaker geschouwd. • '

En dat was hem onvergetelijk'.

Zou dat niet hei. geheim éij'n van de ware O'pstandingsvreugde, dat we geblikt hebben in Jezus' Middelaarsoog, dat ons zoo rol liefde predikt: Ik leef en 3, \j zult leven?

J. G. KUNST.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen