HET AMERIKAANSCHE WIJKKERKEN-STELSEL - ONS TEN VOORBEELD.

II

^*" Wiö'^SooTAmmKa'reist'iiióet wel den indruk ontvangen, dat het Amerikaansche volk buitenge-^oon kerksch is. . ^-^«i^^Q..

Het bewoonde gedeelte van bM-'J^ft is met kerkgebouwen overzaaid.

Wandelt men slechts een half uur do-ox New-York, dan komt men er ik weet niet hoi& veel tegen.

dan komt men er ik weet niet hoi& veel tegen. lil kleinere plaatsen is het getal kerkgebo'Uwen I verhouding nog grooter. •'lS§& %

l.De mooiste plaatsen zijn er voor uitgSzocÜt.

iJMen krijgt vanzelf den indruk, hoezeer de kerk K het-publieke leven vooraan staiat. , i, i^„: wi, n: •; .; , : ; •,

KOn^'foude Europa kan daartegen ni©|^l^p^v

Nu is dat eensdeels hieruit te verklaïëhj ïlsit Amciika het land is van de „denominations".

ï\len kan bijna zeggen, dat ^G kerkengróeipen, kerkgenootschappen, sekten, daar zonder tal zijn.

Ecu statistiek, waarop geen enkele „denominaliou ' vergeten, , i^j , , z^L men iiiet liAt twpiien op-

liaar aantal "wördt^-verscntilen'd'opgegeven.''

, Zolfs hoorden wij het cijfer vierhonderd noemen.

• Het spreekt vanzelf, dat, waar op-godsdieaistig teuein zooveel verscheidenheid lieerscht, dit ook haar uitdrukking moet vinden in de kerkgeboiuwen.

Katuurlijk is daarmee niet beweerd, dat in één stad als New-York of Chicago al de „denominations" vertegenwoordigd zouden zijn.

, Toch zijn er vele.

Dat alle niet even diepe wortelen slaan in het volksleven en dat alle kerken niet even druk bezocht worden, is bekend aan ieder, die weleens wat over het kerkelijk leven in Amerika gelezen „heeft. , .

; S; Met allerlei kunstmiddelen, met'zgn. attraikties als dans en zang, zoiekt men soms het volk naar •de kerk te lokken.

liet droevigste staaltje zag schrijver dezes wel in San Fransisco.

Daar stond een pfedikant vóór den aanvang van den dienst aan de deur van zijn fraaie kerk om een jongen, die voorbij kwam, aan te spreken en te verzoeken de goidsdienstoefening bij te wonen en op die manier kreeg hij eenNklein groepje bij elkander.

Dat herhaalde zich Zondag aan Zondag, zoo werd mij verteld.

't "Was jammer van - die mooie kerk.

Hoeveel beter ware zij besteed aan de Christehjke. Gereformeerde Kerk aldaar, die, hoewel niet groot, zich toch in flinker kerkbezoek mag verheugen.

Overal beluiste.rt men de klacht, dat de „movies" (de bioskopen) bezig zijn de kerk te verdringen.

Doch dit houdt nie, t> ^aji: , ^ia^; -.-fe^~-Overal en in elke kerk^^oo is. ^: ^f«rf^S^y

Kerken, waaraan een beroemd prediker 4^^^5-, bonden, zijn vaak geregeld stampvol. > -|=--»^: : : :

En wat de kerken van Gereformeerde konfessie 'Wngaat, deze nemen, wat ik er van gezien en gehoord heb, een zeer gunstige, zoo niet een exceplioneele positie in.

Daar behoeft het kerkbezoek niet kunstmatig te Worden aangewakkerd en heeft men nog geen spreker van naam noodig, om op een trouwe opzionist te kunnen rekenen.

Konden er van andere kerkengroepen of genootschappen wel gebouwen worden gesloten, in de kerken van Gereformeerde konfessie is dat niet het geval.

Daarom zijn wij voor de toekomst Van het Calvinisme in Amerika niet zonder hoiop.

Doch uit de talrijke „denominations" alleen is het groQte. .aantal kerkgebouwen nog" niet...te .verklaren. M

, .MS^ _ ^. ..„ _... Hiertoe %êrk't in het bijzonder mede^'hét - p& rochiestelsel, dat van het Amerikaansche godsdienstige leveR .scMer--: ; egn: ; wezenlijk bestanddeel uit­

maakt.'-«-eSSlteS^^ , • Kathedralen telt Amerika weinig.

Er zijn er enkele. IVlxxar over het geheel zoekt men het niet in groole menschenpakhuizen, waaraan vele onzer kerken nog maar al te zeer doen denken.

kerken nog maar al te zeer doen denken. Veeleer legt men zich toe op een verdeeliug van

betrekkelijk kleine.kerkgebouNg-en over heel de stad. .En ieder kerkgebouw is het eigendom van een zelfstandige gemeente met eigen kerkeraad en eigen

predikaut. '-Ji^, : ^-' .

Een plaatselijteiJ^tfk-; -: : welke over meerdere korkgeliouwen b4si^^^^^ft^fc#iefc^éi^0!0ver ons bekend, niet. |||f^B^^^^f^»i^¥

kend, niet. |||f^B^^^^f^»i^¥ De m^g^a^istadskerk^^^^lfen daar tevergeefs zoeken.'S'^': ^'? "; ' '^: ""V.'

zoeken.'S'^': ^'? "; ' '^: ""V.' Streng is.daar het parotóüe-stelsel toegepast.

Streng - ^ en toch met een groote mate van.: vrijheid, zooals wij nader zullen aantoonen: .^|^? i^f'

Naar het uitwendige van de gebonwen^^te' ÓOTdeolen, verblijden deze gemeenten zich over het

geheel in financiëelen blo-éi. y: < ': ~i-£--f-' • Wel is het eene gebouw van kostblöd'^; --materiaal opgetrokken dan het andere, maar toch zijn ze zoo goed als alle welverzorgd.

ze zoo goed als alle welverzorgd. Zij hebben iets intiems, iets gezelligs, iets warms.

Terwijl er.^bij ons kerken zijn, die nog geen veertig jaar staan en door herhaalden uitbouw geheel mismaakt zijn geworden, den vorm "van een pijpenlade hebben gekregen, smakeloos aandoen en midden in den zomer een koude rilling veroorzaken, is men er in Amerika beter aan toe.

Zeker, als men aaïi het vergelijken gaat, behoeven onze nieuwste kerkgebouwen voor die in Amerika niet onder te doen en winnen het in bouwstijl, maar zij blijven toch konder.

stijl, maar zij blijven toch konder. Voornamelijk komt dit wel hierdoor, dat zij

groofer zijn.

Dit betreft dan nog maar het uiterlijke. Maar ook naar het innerlijke biedt de wijkkerk er vooxdeelen, welke wij in de groote steden niet kennen.

De intensiteit van het gemeentelijke leven is er ongetwijfeld hooger, al zien wij niet over het hoofd, dat men in ons' vaderland ook vindt, wat men

in Amerika mist. Doch daarover nader.

Hoe ontstaat daar een parochiekerk?

Die vraag zal ons eerst bezig honden.

Drie oorzaken zijn hier te noemen.

lo. omdat een kerkgebouw te klein wordt voor de steeds groeiende gemeente.

2o. omdat ergens een nieuwe wijk ontstaat.

3o. omdat tengevolge van het Amerikanisatieproces het sterk toenemende Engelsch sprekende deel der gemeente om eigen diensten vraagt.

Wat nu het eerste geval aangaat n.l. dat een gemeente zóó groeit, dat het kerkgebonw te klein wordt — een. kerkeraad zal er zeker niet aan denken aan het gebouw te gaan prutsen. Ook zal hij niet zoo licht zelf het initiatief nemen om de vorming van een nieuwe wijkkerk te bevorderen. In dat opzicht zijn de kerkeraden daar al precies als hier: ze houden graag de schaapjes bij' elkaar. Zij laten het het liefst bij het onde zoolang dit maar mogelijk is. Maar vóór dien tijd kunnen zij er op rekenen, dat er stemmen uit de gemeente rijzen, welke om zelfstandige kerkformatie verzoeken. Het initiatief gaat dus gewoonlijk van gedat het verst van de kerk woont, steekt de hoofden bij elkaar en richt zich met zijn wensch tot den kerkeraad. .Er zijn kelkeraden, die van stonde aan medewerken. Zij worden om hun toeschietelijke houding geprezen. Maar dikwijls verzetten de kerkeraden er zich sterker of zwakker tegen. Dan wendt het deel, dat zelfstandig wil worden zich tot de classis. Deze benoemt dan een commissie. En gewoonlijk verkrijgt het appelleerende deel zijn wensch. Soms wordt nog eenige officiëele steun geboden. Maar soms kan de zelfstandige wijkkerk van het begin af zichzelf redden. Er zijn voorbeelden van, dat een gemeente van 40, 50 gezinnen uit eigen middelen een kerk bouwt, een predikant een behoorlijk traktement geeft en hem ook een auto — want een predikant zonder auto ji^ijKiiir., Amerika bijna%|ail^; . ondenkbaars offreert; -

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen