Pers-stemmen.

M o r m O' o n s c h e p r o'p' a g an d a.

Welk een aktiviteit, het Mormonisme buiten de Vereenig.de Staten oaitwikkelt, toonen de volgende getallen, dooT „De Hope" gepjubliceerd.

Het staat ev echter zpo bij, dat het zich verspreid heeft in bijna alle landen, die den Bijbel hebben, on zelfs tot in Christenzendingsvelden als de ZuidzeeeUanden, waar zij, die bekeerd werden tot het Christendom, jiu worden verleid tot een andere valsche godsdienst, die maar weinig beter is dan het heidendom, waarmede zij braken.

Twee nieuwe zendingen werden in' het afgeloopen jaar begonnen, een in FrankriJK en een in Argentinië, in welk laatste land, naar men zegt, groote vordering werd gemaakt. De volgende velden worden genoemd in hun verslag: Armenië, Groot Brittanje, Denemarken, Frankrijk, Nederland, Noorwegen, Zuid-Afrika, Zwitserland, Duitschland, Zweden. In die landen telt men 559 ouderlingen (zendelingen), 26371 leden en eigendomhien ter waarde van 368.169 dollar. Vervolgens zijn zij werkzaam in Australië, Hawaii, N.­ Zeeland, Samoan, Tahiti, Tongan en daar zijn 320 ouderlingen werkzaam, heeft men 26.780 leden en eigendommen ter waarde van 518.383 dollar. Dus zijn er in het buitenland 779 zendelingen werkzaam, en bedraagt hun ledental 53.051.

Daarbij moeten nu nog geteld worden de werkzaamheden van de Josepliieten en hoewel geen volledig verslag voorhanden is aangaande hun werk, moet het toch waar zijn, dat hun arbeiders in heli buitenland thans niet minder zijn dan 900 mannen en vrouwen voor de twee secten.

Wanneer men nu in het oog houdt, dat de leer dezer ^.secte hen ©igenUjk alle recht ontzegt op den' Christennaam, en dan in aanmerking neemt dat zij zich juist bezig houden in landen, waar het evangelie is of zoekt voet te winnen, dan kaa men niet anders dan in het Mormonisme een tegenstander zien, die het volk zoekt af te keeren van het Christendom.:

liet Mormonisme, dat onderscheiden staten . in Amerika vergiftigd heeft en ©en vorm van heidendom is, dat zijn bekeerlingen uit het christendom betrekt, kan. niet genoieg worden ontmaskerd en tegen zijn aktiviteit, waarvan eenvoudigen de slachtoffers worden kan niet genoeg worden gewaarschuwd.

Statistiek van de Yrij'metselarij.

„P'e nieuwe , Eeuw" nam de volgende vergelijkende tabel over den'stand deo: Vrijmetselarij van 1911 en 1926, uit de „Nouvelles réligieuses" ovex.

Europa Groot-Britannië Duitschland Frankrijk Zweden Noorwegen Denemarken Nederland België Luxemburg Zwitserland Oostenrijk Hongarije Roemenië Servië Bulgarije Griekenland Turkije Portugal Spanje Italië Samen in Europa Afrika Noord-Amerika Midden-Ame rika Zuid-Amerika Oceanië Kleinere Staten .1911 Loges 4222 515 583 43 15 12 108 24 1 34 — 77 12 1 — 18 93 124 107 470 6459 28 14921 200 719 862 — («Leden ^22000 56812 3760O 13945 4200 4375 4600 2500 80 4200 — 6012 250 78 —• 950 400 3468 5489 15000 381959 • 760 1513464 9451 63027 50180 — 1926 Loges 5536 632 583 46 21 17 114 24 1 38 14 — 14. 18 11 18 10 80 91 502 7770 91 17008 274 574 1226 150 Leden 351300 82180 52000 20200 6200 6600 8160 4IÏ00 100 4800 1500 • — 614 600 1000 1000 ? 20QO ? 3000 5950 25000 576304 3450 3001100 29270 ? 36600 103600 24000 Samen buiten Eur. 16730 1636872 19322 31979, 20

Al duchten wij niet, gelijk Rome-, van "de Vrijmetselarij direkt'gevaar en al meenen wij, dat zij haar politieken invloed goeddeels heeft ingeboet, toch meene men niet, dat de Vrijmetselarij' op sterven ligt. D'e bovenstaande statistiek doet dit wel 'anders zien. En deze is nog niet eens volledig. Want Azië komt er . niet op voor.

Oordeel niet 'te haastig.

Tot deze konklusie komt men als men bet stukje leest, wat wij uit de „Ref. Kirchl. Zeitung" lieten vertalen. M'en bemerkt, dat het geschreven Is voor gemeenten, waarin de leertucht dikwijls niet al te streng of misschien wel in het geheel niet wordt gehandhaafd. Maar ook afgedacht daarvan, kan het ook ten onzent aanleiding worden om over het een of ander na te denken. Men' hoort wel eens van predikanten, die zich in een gemeente „onmogelijk" hebben gemaakt. Men staat dan vaak al te vlug met zijn vonnis klaar. Maar het volgende waarschuwt: oordeel niet te haastig.

Algemeen beminde en onbeminde predikanten.

Hem, die in zijn leven eenige gevallen van .onbe­ minde en in hun gemeenten on.mogelijk geworden-, predikanten' meegemaakt heeft, moest het wel opvallen, hoe hst oordeel van breede lagen van onze gereformeerde kerkgenooten dadelijK gereed is: de fout ligt daar natuurlijk aan de zijde van deze predikanten; dat zijn altemaal onbekwame, voor 't predikambt onbruikbare menschen. En bijna steeds werpt men van deze „mauvaises exemples'' een blik ter zijde op de „bons exemples" van de predikanten, die .hier en ginds, misschien in dezelfde gemeenten, gedurende tientallen van jaren algemeen bemind en in volmaakteharmonie hebben weten te arbeiden. Dat deze predikanten een voorbeeld zijn en behoorden te zijn voor alle jonge predikanten, en dat er een vlok op .hèn valt, die deze voorbeelden, niet volgen, geldt in onze kerkelijke kringen vrij algemeen als een volkomen uitgemaakte zaak. Dat de, groote en beroemde voorbeelden vp, n volstrekt niet algeraea^i beminde, wel echter van onmiogelijk geworden en van hun. arbeidsvelden verjaagde dienaren Gods juist ons Protestanten niet beletten, zoo te oordeelen, als wij in groote meerderheid doen, is zeer opvallend. Dat kerkgenooton. dien men noch ontwikkeling noch kerkelijke en „godsdienstige belangstelling ontzeggen kan., in dit .oordeel zoozeer bevangen zijn, dat zij 't niet eens billijken kunnen, als een predikant in een kerkblad tegen de speelbanken schrijft. Zoo'n blad is toch alleen voor godsdienstige stichting bestemd, maar met zulke Piolitieke dingen moet het zich. niet inlaten! Dat wij zooveel kerkgenooton hebben, wien het waarnemingsvermogen daarvoor, wat Gods Woord duldt en niet duldt, geheel ontbreekt, dat wordt voor ons Protestanten recht een probleem.

Natuurlijk moet ieder predikant, die met zijn gemeente in moeilijkheden is geraakt, zich onderzoeken, öf en waar bij hem de foirt ligt. Maar even natuurlijk moest het zijn, dat de „algemeen beminde" .gedurende tientallen , van Jaren in volkomen rust en in den schoonsten vrede arbeidende predikant zich afvraagt, waarin deze , .gelukkige" toestand zijn grond heeft, in deugd of iu iets anders, minder prijzenswaardigs? In werkelijks getrouwheid in den dienst des Woords, of in waarheid misschien juist in ontrouw? Dat ware' trouw en werkelijke gehoorzaamheid aan God en Zijn Woord het niet toelaat, dat de prediker over een reeks dingen zwijgt, dat de prediker zich uit gehoorzaamheid en uit trouw vaak tegenover een deel zijner gemeenteleden stellen moet, .dat moest ieder Protestant duidelijk zijn. Dat dit neteliger en gewaagder is in gemeenten met slechts één predikant dan in grootere gemeenten, waar de kerkleden van den onbeminden naar den beminden predikant de wijk kunnen nemen, toonen de akuut geworden gevallen.

Een ouden waarnemer van kerkelijke dingen geeft het veel te denken, als hij ziet, welke soorten van predikanten gedurende tientallen van jaren volkomen onbestreden in hun gemeenten blijven. En zeer interessant, maar geenszins stichtend is het, te zien, welke soorten pal daarnaast dadelijk onbemind worden en moeilijkheden krijgen. Voor enkele decenniën speelden daarbij de verschillen in de theologische lichtingen een hoofdrol. Tegenwooidig heeft zich dat goeddeels verschoven naar het ernst maken met trouw en gehoorzaamheid tegenover Gods Woord.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen