De weenende Rachel.

ïoen is vervuld geworden hetgeen gesproken is door'den Profeet Jeremia, zeggende: ene stem is in Rama gehoord, geklag, geween en veel gekerm; Rachel beweende hare kinderen en wilde niet. vertroost wezen, omdat zij niet zijn. JMatth. 2:17 en 18.

De weenende Rachel is voor velen het type van een beproefde moeder.

Och, de geschiedenis uit Matth. 2 i s 'ook aangrijpend. En er kan bloederig over worden gefantaseerd. Ook wel zonder dat ook maar in 't minst aan den tekst gexaakt wordt.

Rachel weent. Er is hier profetie-vervulling.

Op wreede wijze. Al die „onschuldige kindertjes" sterven. Waarom? Welken zin heeft dat gebeuren?

Wel Rachel weent. Dat is de zin. Dat is de opr lossing van de vraagstelling.

In het koninkrijk van onzen God zullen we moeten leeren afzien van het vleesch. Wie enkel vraagt naaj uiterlijkheden vindt de smart. Het leven in Gods Koninkrijk is het sterven voor de wereld.

Dat wist Rachel niet.

Rachel is de moeder, die het wacht van uiterlijken zegen. Ze wil kinderen hebben. „Geef mij zonen", zoo dwingt ze, „en zoo niet ik' ben dood...."

En als ze er een krijgt noemt ze zijn Josef"; ze wil er meer hebben! naam

Rachel, de aardsche, wacht het voor de aarde an het vleesch.

En haar nazaat heeft veel van haar lairakiter.

Ephra'im is telkens weer het volk, dat het uiteeft: „hier beneden, is het wèl".

Néén zegt God. (Jeremia 31). Ik zal Ephraïm anders leeren.

Er zal rouw komen. Ephraïm's smart wordt beoemd met die van zijn moeder.

Geween zal er zijn in Rama. Rachel zal treuren Oiver haar kinderen.

En het gevolg zal zijn, dat Ephraim zal zeggen: „bekeer ons Heere^, zoo zullen wij bekeerd zijn".

Rachel moet leeren van haar vleesch te scheiden. Opdat ze zie, da, t het geestelijk goed, dat God's zegen tenslotte 't al en.... 't eenige is.

Daarom moet Rachel weenen, opdat Rachel sterve aan zichzelf, aan het vleesch, oan Go'd te vinden.

Ziedaar de verklaring van het gebeure^ in Bethlehem.

De verbreking door de smart zal de genezing door de genade moeten dienen.

Israel's kinderen mogen sterven, als Gods Zoon maar leeft.

Het vleeschelijk Israël heeft geen beteekenis, als 't gaat om het geestelijk volk van God.

V, an Biethlehem's kindereu moet Rachel — de vleeschelijk minnende — scheiden om Bethlehem's zoon, het kindeke uit de kribbe lief te krijgen met een andere hoogere liefde.

Rachel moet zichzelf veriiezen om Christus te vinden.

Ziedaar de verklaring.

Is het wreed wat er gebeurt in Bethlehem ? „Ja", zegt 't vleesch.

„Neen", zegt het geloof. •

„Wiant gij, O: God, breekt om te bouwen; gij wondt om te heelen; gij doodt om levend te maken."

En gij mijn lezer? Kent ge Rachel's houding? > Immers maar al te goed.

Komt God soms in uw leven, door wreedheid toe te laten, door u leed te doen beleven, 'door u te leiden door de diepte, d'oor u Ueve dingen te ontnemen?

Rachel's tranen zijn Rachel's behoud.

Ook gij moet 't leeren: los van het vleesch, van het uiterlijket, van wat beneden is, te leven — opdat gij dicht, héél dicht bij den Heere zoudt komen.

Opdat het vleesch sterve en Jezus leve. Jezus .alleen....

Opdat gij zoudt' leeren wees' gij mijn al". bidden: „Heere Jezus

Ja — Hij móét wassen, en wij minder worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen