HET BOEK VAN DE WEEK

Een Boek-van-de-week-artikel?

Ja, maar dan van een bijzonder karakter.

Niet de bespreking van een nieuw-verschenen boek, welks beteekenis door een ter zake kundigen medewerker wordt aangetoond.

Niet het aanwijzen in systematische weergave van inhoud en, al dan niet geslaagden, bouw van het boek.

Want „Magnalia Dei" heeft noch het een© noch het andere onder ons noodig. 't Is immers ©en van onze standaardwerken, een bezit, waarvan onze kring met dankbaren trots gewagen kan.

Toch een Boek-van-de-week-artikel. Omdat het betreft „Magnalia Dei", een van de kostbaarheden uit Prof. Bavinck's rijke geestelijke nalatenschap.

Want het schrijven over „Magnalia Dei", nu het in zijn tweeden druk is uitgekomen, is, vergelijkenderwijs gezegd, een opwachting maken! 't Is het gaan begroeten van den groote en door zijn positie belangrijke, die opnieuw in ons midden verschijnt, 't Is het gaan spreken van verschuldigd en eerbied in een erkennen van superioriteit en gezag!

Ons blad wil zich gaarne voegen in d© rij van lien, die zich tot deze huldiging opmaken. Want liet heeft onder zijn lezers velen, voor wie „Magna-Ua Dei" van levensbeteekenis is geweest. Nog onlangs hoorde ik van één hunner, die het boek , , doorkropen" had en die zich, aldus toegerust met een welgefun deerde kennis omtrent de Gereformeerde geloofsleer, paraat voelde voor de leiding van bepaalden tak van Evangelisatie-dienst, VOOT welken hij krachtens zijn maatschappelijke antecedenten de geschikte man werd geacht. En met hem zijn het tientallen, die dit boek hebben gelezen, hebben bestudeerd, vele avonden achtereen: menschen, die Prof. Bavinck met name als zijn lezers zich had géwenscht, „gewone leden der gemeente, die door middel der catechisatie voor de toelating tot het heilig avondmaal zich voorbereiden, of ook daarna in de kennis der waarheid (bleven) belangstellen"; maar ook vele anderen: onderwijzers, die ter meerdere ontwikkeling of met het oog op hun studie van deze „onderrichting in den christelijken godsdienst" konden profiteeren; leiders van vereenigingen, studenten, docenten.

Zij allen hebben bij eerste verschijnirig (1907) het boek gekocht en het altijd op ©en eereplaats bewaard, omdat het een eereplaats had in hun hart, ondanks de bescheiden verwachtingen, die de Auteur van zijn werk koesterde, , , een poging, (die) zeker het ideaal niet (zal) bereiken". Z© hebben dus bij dezen tweeden druk geen belang, inzooverre die in staat stelt het boek (lang uitverkocht en niet dan uit bibliotheken of door leenbruik te krijgen) te bezitten. Maar ze zullen zeker mede willen behooreii tot degenen, die bij het weer-verschijnen van de Magnalia hun dankbaarheid en eerbied willen uitspreken, voor den schat van kennis en treffelijke onderwijzing, die wijlen Prof. Bavinck hun daarin heeft geboden.

Namens hen allen dan maakt ons blad, dat de ontwikkeling van het gerefo^rmeerde leven in z, ijn vaandel schrijft, in een Boek-van-de-week-artikel zijn „opwachting" bij dezen tweeden druk!

Maar we hebben ook nog andere lezers: jongeren, die bij de eerste verschijning van het boek nog niet tot de belangstellenden.kohden behooren en die nu misschien wel bij name deze „Magnalia Dei" kennen, maar het werk zelf eigenlijk nooit hebben gezien of gelezen. Zij hebben wèl belang bij deze uitgave in tweeden druk, want nu kunnen z© zich het boek aanschaffen en op h u n beurt ©r de winst uit trekken, die een vorige generatievheeft verrijkt.

Of het boek voor hen geschikt is, of ze er wat aan zullen hebben in dezen tijd van boeken-veel!heid en ontwikkelingsgelegenheid op alle gebied?

Laat pp die vraag het voorwoord van den ©minenten Schrijver zelf antwoorden, het voorwoord voor den eersten druk, maar dat nog onverzwakt, geldt voor dezen tijd:

„Onder hen (= de lezers) heb ik bij voorkeur gedacht aan al die jonge mannen en vrouwen, die dikwerf .reeds op vrij jeugdigen leeftijd in werkplaats of fabriek, in winkel of kantoor, in scholen van meer uitgebreid of middelbaar of gymnasiaal onderwijs opgeleid word-en tot hun toekomstig beroep en daar menigmaal in kennis komen met de veelvuldig© bestrijdingen, waaraan de Christelijke religie in den tegenwoordigen tijd is blootgesteld. Daar zijn er velen onder hen, die nog wel gaam; e willen gelooven, maar wien het door de omgeving, in welke zij verkeeren, en door de bedenkingen en tegenwerpingen, die zij hooren, zoo uiterst moeilijk wordt gemaakt. Tn elk geval, aan blijmoedigheid ©n geestdrift is hunne belijdenis gespeend. En toch, daartoe moet het weer komen en zal het ook weer komen, als de waarheid recht wordt verstaan. Als de werken Gods bij hun eigen licht worden beschouwd, drijven zij vanzelf tot bewondering en aanbidding uit. Dan zien wij, dat het Christelijk geloof niet alleen veel te zijnen gunste aanvoeren kan, rnaar dat het ook prijkt met een inwendig schoon, ©n dat het, door zijn innerlijke waarheid en heerlijkheid zich aanbeveelt aan de conscientiën der menschen. Dan danken wij God, niet dat wij moeten, maar dat wij mogen gelooven. Dan beseffen wij eenigermate, wat wij voor ons denken en leven hebben aan ons geloof. En elk in eigen taal beginnen wij dan weer te verkondigen de grcote werken Gods."

Korter en klaarder kan de waardij van de lectuur der „Magnalia Dei" niet worden aangegeven en daarin de vraag der geschiktheid worden beantwooi-d. Juist in dezen tijd van boeken-veellieid, van ontwikkelingsgelegenheid op all© gebied is Magnalia een boek voor de jongeren: het verdiept eigen kennis en eigen inzicht, maar geeft tegelijk apologetisch onderricht; het spreekt over de eeuwige, maar doet tevens licht vallen op de tijdelijke verhoudingen; het is een handboek, maar niet minder ook een leesboek over de G©r6form©erde geloofsleer — het is een goudmijn, waaruit de jongere van dezen materialistisch en tijd opdelven kan de schatten, die boven-stoffelijk zijn en niet vergaan.

Daarom in de tweede plaats - wijdt ons blad een Boek-van-de-week-artikel aan dit werk. De jongeren onder onze lezers moeten het kennen, moeten het bestudeeren, moeten het b e z i 11 e n. En dan zullen ze mee gaan behooren tot die breede rij van dankbaren, die tot de huldiging van dezen groote onder de papieren leidslieden zich gaarne opmaken.

Nog moet ik aan dit artikel toevoegen een mededeeling van belang.

In de nalatenschap van Prof. Bavinck heeft zijn broer. Ds C'. B. Bavinck-van Rotterdam, gevonden een enveloppe met het bijschrift „bestemd voor een eventueelen herdruk van „Magnalia".'De daarin vervatte copie droeg tot titel „Diensten en Ambten" en vormde dus een afzonderlijk hoofdstuk, wegge-' laten uit den eersten druk, „opdat de omvang van de Magnalia niet veel grooter zou worden, dan bij den opzet was vastgesteld", aldus Ds Bavinck in eeii „Voorrede bij den Tweeden druk".

Als het voorlaatste is nu dit hoofdstuk aan de overigens onveranderde capita van dezen tweedan druk toegevoegd, waarmee, naar het zeggen van Ds Bavinck, „een leemte, een onvolledigheid die bestond, is weggenomen".

Den bezitters van den eersten druk, die in waarde niet is verminderd, zij deze gewenschte aanvulling onder de aandacht gebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen