GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Souvereiniteit.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Souvereiniteit.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

En de Engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op en ga heen tegen het Zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is". Hand. 8:26.

Aan dien Jeruzalemschen diaken valt een buitengewone eer ten deel — dat een Engel des Heeren tot hem komt met een woord van zijn God, speciaal tot Filippus gericht. Een eer boven vele duizenden; een moment, om het geheele leven nooit te vergeten; dat die Engel komt! Zouden we niet veel, zeer veel er voor over hebben gehad, als een dergelijke eer oas te beurt gevallen was? Als ons een dergelijke opdracht gegeven was? Niet te haastig!

Want een moeilijke opdracht wordt door Gods Engel aan Filippus gegeven. Van Samaria te gaan naar den weg, die van Jeruzalem naar Gaza loopt. En een nadere bepaling wordt er bij gezegd: de weg, die woest is. Van Jeruzalem naar de Icustvlakte hebben méér wegen gevoerd. Vandaar die nadere bepaling erbij. Niet langs een drukken weg moet Filippus trekken; neon, daar is ook nog een oude weg; waarschijnlijk moeilijk te bereizen; moeilijker dan die andere. Bijna niemand, die daarom nog langs dien weg gaat, die daar eenzaam tusschen de bergen ligt.

Langs dien weg moet Filippus gaan. Van Samaria langs dien woesten, eenzamen weg.

Wat een tegenstelling! In Samaria de drukke arbeid. Samaria is juist gewonnen voor Jezus. „Samaria heeft het Woord Gods aangenomen". Daar zijn misschien de honderden tot bekeering gekomen en tot geloof. Daar zijn de triumfen van het kruis. Daar is het een groote blijdschap, er nu te arbeiden. Daar zal Filippus nog graag een tijd blijven, want wie weet, hoevelen er door middel van zijn arbeid nog zullen komen tot het geloof in den Heiland, die gekruist werd en leeft.

En nu — sta op en ga heen! Ja, niet naar een andere, nog grooter stad. Op den eenzamen landweg. Waar Filippus misschien wel niemand ontmoeten zal.

Filippus, sta op en ga heen. Breek af, houd op, leg neer, en ga naar dien weg, die woest tusschen Judea's bergen ligt.

Sta op en ga heen. Niet eens een verklaring erbij van het waarom. Terwijl de Heere het wel weet! Want Hij heeft dien Moorman reeds in het hart gegeven, langs dien weg te gaan, waar hij Filippus en waar hij zijn God ontmoeten zal.

Maar Filippus hoort er geen woord van. Alleen maar dat korte bevel: sta op en ga heen. Het bevel der Souverelniteit. Zonder te weten waarom en waartoe; zonder te verstaan de reden; met de conclusie van het gezond verstand voor hot grijpen, dat God zich vergist — moet Filippus heengaan op den woesten weg.

Tot ons spreken geen zichtbaar verschijnende Engelen meer.-Maar onze Heere spreekt tot Zijn Christenen in heel andere omstandigheden en met heel andere bedoelingen steeds dezelfde taal. De taal van het souvereine bevel. Als Hij hun een weg laat zien, die woest is, en hen daarop laat gaan.

Uit het drukke leven plotseling naar de eenzaamheid. Uit een prachtig arbeidsterrein naar velden, die woest liggen. Als ze iets moeten afbreken en neerleggen, dat hun dierbaar geworden was, en gaan naar een weg, waar ze meenen, niet te kunnen gaan.

Van een post, waar ze met blijdschap arbeidden, naar een onbekend terrein. Van voorspoed en licht naar den weg, waar de steenen wonden hun voet. Van het stoere werken naar de gedwongen rust, of naar arbeiden met langzaam brekende kracht. Van iets, waar ze den zegen Gods zagen lichten, naar het nieuwe en vreemde, waar geen mogelijkheid gezien wordt van zegen en licht.

En dan niets dan dat ééns, op onderscheidene manier gezegd: sta op en ga heen. Zonder verklaring. Zonder argument; natuurlijk, want uw God is Souverein en beveelt zonder argument!

Sta op en ga heen, Filippus! Ge behoeft niets te vragen; niets te beredeneeren: niets te weten — alleen maar: te gaan!

Sta op en ga heen, Christen! Ge behoeft niet te verstaan het mysterie van Gods weg. Alleen maar te gaan; en te zingen: Jezus, 'kwil U need'rig volgen, waar Uw hand mij henenleidt.

En als de woeste weg afgewandeld is, dan ziet Filippus het mysterie ontsluierd, als hij den kamerhng ontmoet.

Dan zingen ze in God verblijd, aan Hem gewijd, van 's Heeren wogen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 juni 1932

De Reformatie | 8 Pagina's

Souvereiniteit.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 juni 1932

De Reformatie | 8 Pagina's