EVEN PARKEEREN.

Één-terrein-mensclien.

De scherven, die „Brekende Broeders" gemaakt hebben in ons christelijk publiek leven, stellen opnieuw oude vragen aan de orde. Zoo doet zich naar aanleiding van liet voorkomen van politiekdissidentien onder de medewerkers in den evangelisatie-arbeid, de algemeene vraag voor: „Kan iemand die een functie van be teekenis heeft in den evangelisatie-arbeid tevens deelnemen aan de actieve politiek? " Neen, antwoorden sommigen, want dit optreden op twee terreinen zal verwarring kweeken bij de voorwerpen van zijn evangelisatiearbeid. Zij geven den raad: „'Wees politiek — Vréés politiek!" Let wel! Hiet gaat niet hierover, of een evangelist zich bij zijn evangelisatiewerk van politieke adviezen zal hebben te onthouden. Maar niet minder dan hierom, dat hij zich als een , „é é n-t e r r e i n-m - e n s c h" in de wereld zal openbaren. In de stilte der besloten vergaderingen mag hij dan anti-revolutionair of misschien ook wat anders zijn.

Het komt mij voor, dat men bij dit advies uit vrees voor verwarring juist hals over kop in de verwarring terechtkomt.

Verwarring over het karakter, de boodschap en het doel van de Evangelisatie.

Niets heeft de ontwikkeling van de Gereformeerde Evangelisatie meer geschaad dan juist de beschouwing, waarin zij gezien werd als iets heel aparts. Een terrein, waarop je nu niet zo-o streng Gereformeerd behoefde te zijn, waarbij mien met beginselen nu niet zooveel te maken had. Confessie en Kerk moest men er buiten houden. Echt een gebied voor een afzonderlijk soort menschen, laat ik maar zeggen een genre tweede-rangs-menschen. Maar die dan toch wel iets goeds hadden, 'die het best getypeerd konden worden als „lieve lieden". Natumdijk mocht in dezen gedachtengang niet uitkomen, dat deze lieve lui toch niet zoo heelemaal lief waren, dat zij ook haten konden degenen die God haten, die Zijn Kierk verstoren, Zijn Woord aanvallen, Zijn ordinanliën vertreden en daai'mede het volk verleiden, .... ergo vermijdt de politiek! (Alsof de voorwerpen van evangelisatie niet braakten van al die liievigheid!) Zal de Gereformeerde EvangeUsatie tot bloei kom-en — en dat is hard noodig! — dan zal zij niet als een wees moeten staan in het Christelijk-publieke leven, dan zal zij lid moeten zijn van het gezin, tak van den boom!

Het tactiscli advies dat ik noemde, toont ook verwarring over de boodschap die de Evangelisatie heeft te brengen. Dit is wel het ergste! Men schijnt soms te meenen, dat er een apart Evangelisatie-evangelie is! Of althans, dat men zich in de evangelisatie tot een hoofdstuk uit het evangelie mag beperken, waarboven men dan zou kunnen schrijven: „Jezus en de ziel". Op deze wijze vermijdt men niet de verwarring, maar bewerkt ze en bewerkt ze op het meest centrale punt van het Evangelie, de belijdenis van Jezus Christus. Want niets minder dan de belijdenis van - den Christus is in de sectarische woelingen van onze da, gen in het geding! De vraag of er een lieve Jezus is. Die als maar weldoet en vriendelijke woorden spreekt. Wiens stem altijd zoet klinkt... of dat zulk een Jezus de droevigste fictie is waaraan het dwaalziek hai-t is vervallen. Is dat beeld van den lieven Jezus waar, och preek dan maar raak! Of u communist is... hindert niets! Is u socialist, komt er niets op aan! Voedt u uw kinderen op zonder den Bijbel en wilt u in stad, staat en maatschappij niet met Gods geboden rekenen, laat ons daar niet over spreken: „Jezus heeft u lief en Hij wil dat u het goed zult hebben". Jezus, V r ij h e i d. Brood — dat is dan het nieuwste evangelie! Maar Paulus zou zeggen: „Zoo iemand u zulk een evangelie predikt, d i e z ij V e r V1 o e k t! W i e d e n C h r i s t u s ais de Middelaar des Verbonds predikt en Zijn genade als Verbondsgenade, alle zegen over het leven als Verbondszegen en alle actie in het leven als Verbondsgehoorzaamheid, zal zien dat de schaar hier verkeerd geknipt heeft, toen zij in terreinen knippen wilde, wat nooit gescheiden kan worden.

En dan het doel der Evangelisatie. Waar gaat het om? Waar gaat het God om, als Hij het evangelie in de wereld brengt? Toch waarlijk niet hierom, dat er hier en daar een heilige man of een vrome vrouw zou zijn in de wereld. Maar wèl dat alle dingen bewogen zouden worden naar den Christus heen, zooals de brief aan de Colossenzen zoo machtig tutwerkt. Het gaat erom, dal de volken onderwezen worden en de natiën leeren buigen voor den Christus Gods. Het moet U gaan als het goed is om niets minder dan dat uw volJc weder gebracht worde tot een wandelen naar het Verbond. Welnu, als dit zoo is, waar en wat wilt gij dan knippen?

Wègmetdieschaar!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen