EVEN PARKEEREN.

Reist op eendaagsche retours!

Het Damrak lag eenzaam in de grijze naargeestigheid van een crisis-winteravond. Grauwe stad van grauwe levens! Maar door den nevel vlamden de letters boven het Centraal-Station: „Reist op eendaagsche Retours". Korte reizen voor kleine beurzen. En: „Met de koffie thuis!" zooals de volksmond zoo teekenachtig zegt. Minimum-ongemak voor minimum-kosten bij minimum-inspanning.

De letters bleven voor mijn geest navlammen, toen ik reeds lang verder was gegaan. Dit opschrift toonde mij een leven s-beeld, een t ij d- beeld. Onze tijd mist het kenmerk van volharding. Bij snel verkeer langs den weg, is er een buurt verkeer van den geest. Denkt aan de S.D.A.P., die de grootste revoluties maakt in haar eigen resoluties! Internationaal-nationaal; geen wethouders — wèl wethouders; ontwapening — nationale verdediging, d.w.z. steeds heen en terug, buurtverkeer. Denkt aan de algemeene stemming van ons volk: tegen de revolutie — na een kwartaal weer rood; Colijn is de man — Colijn d'r an! Hoort u niet het lokaaltje gemoedelijk bellen? Jan Salie neemt z''n pruimpje en: Met de koffie thuis!

Was ons christenvolk daar nu maar vrij van, maar helaas, ook wij reizen maar al te veel op eendaagsche retours. De Schrift beschrijft schier nergens het christelijk leven zonder te wijzen op de lijdzaamheid, dat is de volharding. De mannen Gods hebben volhard tot zij de volle belofte Gods hebben verkregen. Dat vroeg de volle spanning van hun geloof. In die volharding waren zij eenerzijds de ellendigsten van alle menschen. Zij waren niet: Met de koffie thuis. Zij zijn als het God beliefde, met de belofte in hun graf gegaan, met de belofte in de ziel hebben zij den wreedsten dood getrotseerd, de aangeboden verlossing niet aannemend. Het geloof kent geen oplossing dan DE oplossing in het Verbond. Ach, wat is er van dezen kloeken geloofsmoed overgebleven? Locaaltreintjes vol belijders, die een godsdienstig of politiek nieuwtje gaan meemaken. Die reisjes zijn zoo kort, weet u! Heiligmaking in een hand-omdraai! Genezing van lichaams- en zielsgebreken, zooveel per half uur. Een christelijke staat en een christelijke maatschappij in één pai-lementaire periode. En... met de koffie thuis!

Of, waar men het beginsel vasthoudt, welk een slappe practijk. Welk een terugkrabbelen, waar een moedig voorwaarts gaan was geboden. Welk een ontzenuwend talmen en treuzelen, waar de inzet van de volle persoonlijkheid werd gevorderd. Collecten met buurtverkeer. Een oogenblik schijnt het vuur te gaan branden. De liefde schijnt ontwaakt. Giften stroomen toe. Verheug u niet te spoedig, want plotseling zakt alles vveer in. De menschen reisden op eendaagsche retours, dat was het!

Vergaderingen met buurtverkeer. O, wat een verdrietig en ergerlijk hoofdstuk. De spreker bepleitte met goeden hartstocht zijn zaak. De stemming was er wel. De collecte viel niet tegen. De belofte scheen rijk. Enkelen praatten er nog een dag, zelfs een paar dagen over na. Toen doofden allen weer uit. Tot te zijner tijd — zie re.glement artikel zooveel — de zaak weer reglementair opgepookt zal worden.

Van alle ijdelheden dezer aarde zijn er weinige, die ijdeler zijn dan zulke vergaderingen! O, dat spelen, dat regeering-spelen, kerk-spelen, het berooft ons zoo van onze innerlijke kracht. Dat opheffen van eeuwige waarlieden, krachten des hemels, als wij niet branden willen. Voorzitters, begint uwe vergaderingen maar zoo: Is iemand van plan iets te doen? Niemand? Dan sluit ik de vergadering....

Als het zoo zou doorgaan, wordt heel onze christelijke actie een liquidatie met buurtverkeer. Afbreken, weer een stukje opbouwen, weer afbreken en zoo voort.

Alle oorzaken kunnen hier niet genoemd worden. Eén moet genoemd. Het geloof is geen zelfstandig iets. Het wordt bepaald door zijn inhoud. Als wij niel het volle object des geloofs aandurven verschrompelt het geloof zelve.'

Abraham verwachtte de stad met fundamenten, hij heeft haar van verre gezien, geloofd ea omhelsd. Als wij de ziel met fundamenten verwachten of zelfs alleen de kerk met fundamenten, en alzoo God tekort willen doen, zal ons geloof inzinken en afsterven. Want de genade is niet de 'genade van heen en weer, maar van de progressie.

af- Laat de locaalmenschen maar hun baantje sporen om met de koffie thuis te zijn. Maar hooren wij het vertreksein: Instappen! Géén buurtverkeer!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen