EVEN PARKEEREN.

Tot de vreemdste isoortcn van het menschelijk gesladit behoort de Spreker! Er wordt veel gesproken in onze dagen. Vergelijk dat eens met , 25 jaar terug. Toen was iemand^ (Üe in liet publiek durfde spreken een heele piet! Al zei liij maar iets in den trant van het bekende en onsterfelijke: dal zij groeie en bloeie! Tegenwoordig spreken allen: knapen, meisjes, jongelingen, maagden, professoren en hulpbestellers van de posterijen. Dit is niet bevorderlijk voor het karakter des menschen. Spreken vereischt de beste psychische eigenscbappen en openbaart vaak de slechtste. Spreken behoort tot de gevaarlijkste, de Vervelendste en de zondigste dingen, die er bestaan. Veel spreken is de zelfpresentatie van den mensch, ook van den menscb in zijn godsdienstigheid.

Wie bij het brengen van het Evangelie niet (helder voor oogen lioudt: Ik ben een ge bondene, ik moet , zelf geheel op den achtergrond 'komen en slechts mijn boodschap overbrengen, die is nog ongeschikt voor den arbeid in het Evangelie. Dit moeten wij er wel inhameren. Want zooals er politieke demagogie is, is er ook religieuze demagogie. Dat behoeft nog niet uit slechte motieven voort te komen. Men kan de oprechte begeerte hebben, dat de menschen tot het evangelie komen en dan in den waan vervallen dat het menschenwoord daartoe den weg moet banen. Dan gaat men schilderen en dan gaat men acteeren. De dood gebruikt men als boeman en de liemel als lokspijs. Zooals Ds J. C. Sikkel eens zei: Men presenteert het paradijs op een fruitschaaltje. En zonder het in te zien, keert men het Evangelie om.

O, dat omgekeerde Evangelie, laet is zoo algemeen, helaas! Het lijkt zoo £cht en het IS zoo valsch! W^al toch is de inhoud van het Evangelie? God met ons en daardoor wij met God. O, zoo licht keert men dat nu om in een: God vóór ons.

Dan wordt het menschenheil de as, waarom het heelal zou draaien! Dan wordt het heilig Evangelie de grootst denkbare afgoderij! Als men daarbij een ernstig mensch is en ontstelt van de intense zelfzucht, die zulk een omgekeerd Evangehe bij de menschen bewerkt, dan wil men ook een andere zijde van de zaak naar voren brengen.

Inplaats van wij met God, gaat men prediken: wij voor God. De werkheiligheid komt weer op den troon.

De zweep Imalt in zulke toespraken. En ach, die afwisseling van suikerwerken en zweepslagen is zoo geheel naar den smaak van het pubhek. Dat geeft resultaten. Wij kunnen best een godsdienstige beweging maken.

Zelfs een wereldbeweging. Denk maar aan Peter van Amiëns. Het menschelijke woord is machtig, denk ook maar aan de dictators-rethoren van onzen tijd. Maar wat ons woord niet kan, dat is één ziel tot God zingen of tot God spreken. Godsdienstige menschen kunnen wij wel maken, geestelijke menschen niet. Geestelijke menschen worden alleen geboren uil Woord en Geest.

Dat wil dus zeggen, dat wij in ons optreden alle trucs en alle streken moeten afzweren, den retlior en den acteur in ons zoo lang moeten nazitten tot wij ze van het heilig terrein hebben verjaagd. Het ook begrijpen, dat de zucht om het mooi te doen, de dood is van werkelijk-geestelijke schoonheid. Geen plechtigheden, geen geweldenaars, geen lievigheid.

Nooit: Mijnheer de Spreker! Maar mannen en - vrouwen, die het Woord bekendmaken in de wereld.

O, het voorrecht, een nederig soldaat van het Heihg Woord te zijn, is oneindig meer waard dan

podium-pleizier en katheder-glorie!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen