GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een kerkgang met bezwaren.

Eens kwam ik eenige Fariz.eërs tegen, die op een overliaaslen afloclit bleken te zijn. Eén liadi een buil op zijn aclilerlioofd' z: ooi groiot als een ei, een ander keek door blauwe vensteTs. Zij; waren gloeiend liwaad, dit leek mij' ©en verblijdend verscliijnsel. Dies onderzocht ik met belangstelling werwaarLs zij gekomen waren, het kwam mij ter oore, dat zij uit ©en kerkgebouw waren uitgeworpen. Ik ging daarheen en zette mij' ter nadere oriënteering onder den kansel neder. Een vriendelijke en blijkbaar zelf zeer genietende ziel, wees mijden tekst waarover de predikatie handelde: „En al de tollenaars en zondaars naderden om Hem te hooren". De prediker was in la-acht, het gehoor in ©en stemming van genot, die zich straks haan zou breken in een krachtig opbruisend psalmgezang. Ik begreep, het was een preek, waarover weken zou gesproken worden, misschien liep zij 'de kans tot de ©ere van 'die enkele dozij'nen te geraken, die óververtel'd worden van geslacht tot geslacht. Welnu, zij scheen mij dit waard, ik ook zelve genoot van ganscher harte. Ecliber werd mijïi zegen aangevochten 'door een lastige gedachte. Juist had 'de prediker zijn tekst herhaald, in zijn predikatie ingevlochten, hem als ©en püine in de gewetens 'der menschen ingeslagen: „en al de tollenaars en zondaars"! Had ik nu mija oogen maar rechtuit naar den kansel gehouden, maalr zelve genietend, wilde ik ook de vreugde over dit kabinelslukj'e van een preek van de gelaten der andere kerkgangers aflezen. Daarin bedroog ik mij' wel niet, mijn buurman knikte mij begrijp< endi toe en een hoorder op de rij achter mij fluisterde: „Kossie, man, kossie!" Een ander mijner brO'ederen constateerde bij ziclizelven, dat de 'dominee er juist zoo over dacht als hij zelf, hetwelk bij hem de hoogste vorm van lof is. Toen schoiot ineens de gedachte door mijn brein: hier zitten liiet al de tollenaars en zondaars, maar hieir zitten alle nette, godsdienstige en opredit-gereformeerde mensclïent Nu ja, boven op de gaanderij' hield een ijverig assistent een wakend oog op eenige jeugdige personen, gereed om zulk een jongen zondaar bij! de eerste overtreding der orde in zijn kraag te paldken. „Al de tollenaars en zondaars"! herhaalde de 'dominee en... de dominee heeft '©en mooie stem. Kossie', man, kossie! Ja maar, zei 'een bdnnenprat'e'r tegen mij, als er nu eens twee, zegge: twee tolleinaars en zondaars in de kerk waren, zittende naast jou, een tollenaar aan je rechter, een htoer aan je linkerhand, zou je hier dan ook met zooveel stichting zitten? Zou de prediker dan ook zoo hartelijk zo met „geliefden" aanspreken? Of zou je Ln jo gedachten overleggen, dat deze meest zuivere openbaring der kerk toch eigenlijk voor een tollenaar niet de geschikte plaats was en een hoer — zwijg daarvan? Ik kon mij: dan ook recht goed vinden in het besluit van een kerkelijke vergadering, dewelk© — zoo ik 'de bladen gelooven mag — het besluit heeft genomen een driejarige opleiding tot het lidmaatschap der kerk in te stellen. Terwijl ik zoo zat te peinzen, vol zorge voor den welstand der kerk en voor het peil der gemeente', voelde ik een stekende pijn üi mijn achterhoofd. Toen ik de pijnlijke plaats zorgvuldig betastte, bemerkte ik een buil zoo gi-oot als een ei! En ik kwam tO't de ontdekking, 'dat het niet de 'ergste Farizeën waren, die boos waren weggeloopen!

O Heere, zuchtte ik, wij zijn maar een kerk-je van zwakke menschen, onze meest-zuiverhteid is gansch onzuiver in Uw oogen. Maar help ons, barmhartig Heer, om althans voor 'de kleinen en zwakken binnen Uw gemeente, voor hen, die wij in onze hoogheid „dooien" noemen, voor de meeloopers en voor de jongens 'Oip d© gaandörijl, getuigen van Uw genade te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 juli 1939

De Reformatie | 8 Pagina's

EVEN PARKEEREN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 juli 1939

De Reformatie | 8 Pagina's