Artikel 31 „van het contract”.

In de geëleveerde beschrijving van het kindermeelconflict, dat (ds) IJ. K. V(ellenga), volgens zijn eigen zeggen filiaalhouder van de firma Ger van Kerken te Meppel, geeft in het reclameblaadje van de filialen in Drenthe en Overijssel, komt hij ook zoo te spreken over Artikel 31 „van het contract".

Volgens den Meppelschen zetbaas stond er in dat artikel, dat „als er verschil van mening zou rijzen, de minderheid der vennoten zich aan de meerderheid zou onderwerpen, tenzij de minderheid aantonen kon, dat zij gelijk had".

U proeft in dat „onderwerpen", dat in Artikel 31 niet voorkomt, de service en de serviliteit van den .zetbaas tegenover zijn almachtige firma.

Doch dat slechts in het voorbijgaan. Belangrijker is wat er volgt.

Toen het „Kindermeelconfliet" in de firma van IJ. K. V. uitbrak, en de minderheid dus moest aantoonen ' „dat zij gelijk had", zei, volgens IJ. K. V. de meerderheid: „dan moeten jullie dat AAN ONS aantoonen".

Maar volgens hem zei de minderheid: „het is genoeg als wij ons gelijk voor ons ifl. 1 f hebben aangetoond".

Dat nu is geschiedvervalsching. Een halve waarheid. En daarom een heele leugen. De waarheid is deze.

Toen het nieuwe kindermeel gefabriekt was en er een minderheid was, die meende, tiat dat fabrikaat niet deugde, heeft ze dat eerst voor zichzelf aangetoond. En toen de overtuiging gevestigd was, dat de ingrediënten van' dat artikel niet deugdzaam waren, toen de minderheid dat voor zichzelf had aangetoond, wilde zij het ook voor de meerderheid gaan bewijzen. Want die minderheid had de meerderheid zeer lief. Hetgeen ze voor zichzelf ondeugdelijk achtte — „vergif" om met IJ. K. V. te spreken — dat achttp ze ook voor de meerderheid gevaarlijk. Daarom was er zelfs een praeadviseur, die aan den kant van de minderheid stond, die den goeden raad gaf: breng het^ artikel voorloopig niet in den handel. Ik ben bereid dan te zwijgen. Ik zal , , de firma" niet in opspraak brengen. Maar ik zal dan op de volgende samenkomst van de „vennooten" aantoonen, dat de samenstelling van dit product afgaande op Uw eigen gebruiksaafnwijzings-praeadvies een gevaar is.

tfe meerderheid echter zei: dat verlof hebt ge. Ge moogt dat op de volgende vennootenvergadering aantoonen. Maar: het artikel gaat nu naar de filialen. En al hebben we er geen bezwaar tegen, dat U zelf het product niet gebruikt — als U meent, dat het , , vergif"-is — verkoopen m o e t U het artikel en het zonder Uw eventueele waarschuwing aan Uw klanten te eten geven. Haastig zond een broer van dezen praeadviseur, die de vergadering niet kon bijwonen, aan de vergadering der „firmanten" een telegram met verzoek alsnog schriftelijk zijn bezwaren tegen het artikel te mogen uiteenzetten.

Maar de firmanten zeiden: dat is niet noodig. Uw bezwaren kennen we uit Uw geschriften voldoende. Die schildering is wel zoo duidelijk, dat we er ons een goed beeld van kimnen vormen.

En de waarschuwende vennoot werd geschorst en afgezet.

Niet omdat hij „zijn gelijk" (!!) niet aan de meerderheid aantoonen wilde, maar omdat hij hetgeen hij eerst voor zichzelven bewezen had niet voor de meerderheid aantoonen mocht.

En zoo ging het anderen. Zij mochten aan de „firma" bewijzen gaan, dat ze „vergif" in den handel bracht, als zij eerst het „vergif", dat zij zelf niet wilden en behoefden (!) te eten drie jaar lang onder de menschen hadden gebracht.

Toen ze wezen op de praeadviseerende Gebruiksaanwijzing werd him geantwoord — zij het onderhands en officieus — dat ze die maar „in de kachel moesten stoppen". Als de Gebruiksaanwijzing argwaan kon wekken bij de , .klanten", dan moest het artikel maar zónder Gebruiksaanwijzing worden verkocht. Als het etiket van de firma maar ongeschonden bleef!

Zoo werd Artikel .31 , , van het contract" buiten werking gezet.

Diat kostelijke artikel! ' Dat de eenheid van de „firma" had kimnen redden. Want in dat artikel is de gewetensvrijheid der kerken en der kerkleden verankerd in gebondenheid aan het Woord van God.

En dat artikel werd door de firma van IJ. K. V. misbruikt om de gewetfens eerst te binden aan de besluiten van die commanditaire VennootschaiT. En als die strik , , zat" mocht men geian „bewijzen"

Gode zij dank die strik is gebroken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen