HET BLAD DER BEZWAARDEN binnen de synadacratie

Een lezer vraagt me, mijn meening te zeggen: moeten onze menschen nu niet dat komende blad der bezwaarden binnen het kamp der uitwerpers gaan steunen?

Antwoord: natuurlijk niet. Dat blad is wel de ergste poging, niet van die menschen in hun bedoelingen, maar van den kwaden geest, die de kerk in slaap wil sussen, om de vr ij making tegentehouden.

In ons artikel: „Een lawine van schorsingen" deden we alleen die aanhalingen uit de-stichtingscirculaire etc, die we aantroffen in een artikel van den synodoeratischen ds Vellenga. Sindsdien werden ons door vriendelijke hand toegezonden de stukken zelf. Daaruit citeeren we nog:

a) het wordt een „eigen KERKELIJK orgaan"; en dus: officieel r i c h t i n g s orgaan, b i n n e n die preekstoelgemeenschap, die er ginds nu eenmaal is nadat men ons uit elkaar geslagen heeft; b) het wil blijvend een plaats innemen binnen hun kerken, de kerken der bezwaarden dus: m.a.w. de afgod der bestaande eenheid wordt gediend; men zegt niet in het geloof: wij zullen belijden, en handelen en dan afwachten wat er gebeurt, maar men bindt de profetie aan de m o g e 1 ij k h e d e n, die er ginds zijn: „er staat-geschreven", dat komt na: „er is geschied"; c) men zal niet verzwijgen, waarom men niet met de vrijmaking meegaat; m.a.w. men zal zich van de zonde slechts in zóóver vrijmaken, als de zondaren-in-synode goedvinden; want anders zou men weten, dat hetzelfde lot hen wachtte, dat ons wachtte: ook wij maakten ons alleen vrij van zonden, en toen werden we weggedaan.

Summa summarum: men zal óók de vrijmaking bestrijden, en weigeren. Men blijft net als ds Pe Graaf: revisionist tot in den dood. Revisie zoeken is prachtig, als ge door geen besluit gedwongen wordt, zelf te zondigen. Wie echter zich laat dwingen tot zondigen, is geen revisionist, maar een capitulant, die wat napruttelt. En die door dat napruttelen, dat de „Ridderbossen" goedmoedig aankijken, zich nog wijs maakt, dat hij profeteert. Als ik een bepaalde zonde EERST GA DOEN, heb ik de scherpe punt van mijn protest ertegen afgeslepen, eer ik van wal steek. Bovendien: de vervangingsformule van '46 wordt hier niet onacceptabel genoemd. Ze moet alleen maar weg, wijl ze PRACTISCH kwaad doet. Ook deze auteurs zijn het dus eens met het beschouwen en behandelen van de kinderen aJs deelende in de wederbarende genade. Ook zij doopen dus zoo de kinderen (doopen is behandelen). Ook zij begraven dus De Cook voor de tweede maal, nü bij de ketters. Dit blad doet kwaad als bedwelmingsmiddel. En ook zijn redacteuren laten hun broeder door een ander hoeden. Zij doen, wat ons verboden werd. En laten dat zoo.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen