GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Discussie ter generale lynode

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Discussie ter generale lynode

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Nu de volgende maand D.V. weer een generale synode der kerken zal samenkomen, is het wellicht geen overbodig werk, de aandacht te vragen voor de wijze, waaroj. de discussie op zulk een vergadering het best kan worden gevoerd.

Het is moeilijk en het zou licht tot schade van een goede behandeling der zaken kunnen zijn, indien men de discussie op een generale synode bond aan een vast reglement. Vooral bij omvangrijke en moeilijke en ingewikkelde zaken is het een weldaad, wanneer men niet, terwijl men het gevoel heeft „er nog niet uit" te zijn, door een stroei reglement verhinderd wordt verder te spreken. Hoe zoet klonk het menigeen in de oren, wanneer de wel eens wat olijke praeses der laatste synode van Groningen weei eens zei: „Kom-aan, we nemen nog een rondje". Het is voor een vergadering trouwens altijd gemakkelijk, wanneer haar praeses soepel en toegevend is in zijn leiding. Maar of dit gemak altijd een vlotte en zakelijke behandeling dient? , is een andere vraag!

Met de wens, dat het de goede en vlotte gang van het werk op de komende synode zal dienen, willen we pogen hier voor de discussie enige richtlijnen te geven. De toepassing van deze richtlijnen zou met soepelheid dienen te geschieden. Maar het zou toch bevorderlijk zijn, Indien elk der leden zich zoveel mogelijk naar deze orde richtte.

Als algemene regel is te stellen, dat over een zaak, die bespreking behoeft, twee ronden discussie worden gegeven. Ik zei, als een zaak bespreking behoeft. Want sommige zaken zullen niet eens bespreking nodig hebben. Als de leden vóór de vergadering kennis hebben genomen van het rapport der adviserende commissie, en het voorstel dezer commissie helder en aanvaardbaar is, en bij niemand op ernstige bezwaren stuit, dan is discussie niet eens meer nodig. Doch dit zal zich weinig voordoen. Als men dan in die weinige gevallen maar niet toch nog aan het discussiëren slaat!

Algemene regel is dan: twee ronden. Ieder, die het woord wil voeren geve zich tevoren op. Is de hamerslag, die deze gelegenheid afsluit gevallen, dan kan niemana zich nog melden om , , ook nog wat te zeggen".

In deze eerste ronde beperke leder zich tot het voorstel, dat door de adviserende conmiissie werd ingediend, om dienaangaande nadere inlichting te vragen of daarop critiek te oefenen. Het is volstrekt ongeoorloofd en de toekomstige praeses zal goed doen, althans hieraan mei gestrengheid de hand te houden, dat de derde spreker in de eerste ronde gaat spreken over wat de eerste .sprekei in die ronde zei. Op die manier ontstaat een kettiagredenerlng zonder eind. In de eerste ronde mag ieder slechts spreken over het Ingediende voorstel der Commissie. Beschouvsnng en beantwoording van of critiek op dit gesprokene is in eerster instantie de taak van de rapporteur. Heeft deze na de eerste ronde het zijne gezegd over wat ter tafel werd gebracht, d£m komt de tweede ronde. In deze ronde mag ieder spreken over hetgeen in de eerste ronde werd aangevoerd en door den rapporteur werd opgemerkt. Nieuwe zaken mogen in deze ronde niet dan m.et toestemming van den Praeses aangesneden worden. Anders is er aan de discussie geen eind. In deze ronde mogen ook voorstellen worden overgelegd. Aan het eina van deze twee ronden krijgt de rapporteur nog eens het woord. Hierbij bespreekt hij de ingediende voorstellen (amendementen).

Na de tweede ronde is er gelegenheid voorstellen in te dienen, naast de reeds eiarigebodene. Hierna onderzoekt de Praeses van elk voorstel of er behalve de voorsteller vier leden zijn, die het voorstel in discussie willen zien komen. AUeen In dit geval kan dat geschieden.

Vindt een voorstel genoegzame steun om in discussie te komen, dan mag de voorsteller het eerst toelichten, en kan daarna wie dit wil over dit voorstel (en over niets anders) het woord voeren. Tenslotte krijgt de rapporteur en na hem nog even de voorsteller, gelegenheid het opgemerkte te beantwoorden.

Hierna volgt de stemming, waarbij beslist wordt ovei de door de commissie en anderen Ingediende voorstellen.

Mocht in sommige gevallen blijken, dat uitvoeriger discussie nodig is, dan beslisse het moderamen hierover. En dit zal goed doen met het gevoelen der vergadering zo volledig mogelijk rekening te houden. Doch in het algemeen houde men zich aan de aangewezen richtlijnen. En in elk geval verbiede de praeses, dat in de eerste ronde een volgende spreker inga op hetgeen door een vorige gezegd werd. Ook handhave hij standvastig de regel, dat men in de tweede ronde niet ter tafel brenge, wat in de eerste had behoren te worden gezegd. Na een paar dagen zijn de leden, onder de hand van een stuurvaste praeses. aan deze orde gewend, en dit zou de discussie, die op vorige synodes wel eens uitdijde, zeer kunnen beperken, zonder de goede behandeling der zaken schade toe te brengen.

Kort samengevat geven we dus de volgende regels ter overweging aan al de afgevaardigden naar de toekomstige synode:

Artikel 1.

De discussie over een door de Praeses aan de orde gesteld(e) advies (zaak) zal als regel gevoerd worden in ten hoogste twee ronden.

Artikel 2.

Nadat het rapport ener adviserende commissie door de rapporteur is gelezen (c.q. de aan de orde gestelde zaak door de Praeses is toegelicht — in dit geval leze men verder l.p.v. „rapporteur" „Praeses") ontvangt elk dei leden gelegenheid, zich op te geven om hierover het woora te voeren. Nadat de Praeses deze gelegenheid met hamerslag heeft besloten kan niemand zich meer aanmelden om in de eerste ronde te spreken.

In deze eerste ronde is het volstrekt ongeoorloofd in te gaan op wat een voorafgaande spreker zei.

Nadat elk der leden, die zich meldden, het zijne heeft gezegd, ontvangt de rapporteur gelegenheid, het te berde gebrachte te bespreken en het advies der commissie nader toe te lichten. Indien hij verzoekt, dat de Voorzittei zijner commissie hem aanvuUe, zal dit worden toegestaan.

Artikel 3.

Na het voorafgaande ontvangt elk der leden, als boven, gelegenheid zich te melden om in de tweede ronde het woord te voeren, alleen over wat in eerster Instantlb ter tafel werd gebracht, en om desgewild voorstellen en/of amendementen in te dienen. Nieuwe zaken mogen in deze ronde slechts aan de orde virorden gesteld met goedkeuring van de Praeses.

Nadat elk der leden, die zich meldden, het zijne heeft gezegd, ontvangt de rapporteur gelegenheid als in art. 2, alinea 3.

Artikel 4.

Na het voorafgaande ontvangt elk der leden gelegenheid voorstellen en/of amendementen in te dienen. Nadat de Praeses deze gelegenheid heeft gesloten kan geen voorstel meer Ingediend worden.

Artikel 5.

Bovenbedoelde voorstellen en amendementen behoren schriftelijk en ondertekend aan de Praeses te worden aangeboden.

Een voorstel kan slechts in discussie komen, indien minstens vier leden, buiten de voorsteller, dit verlangen.

Komt een voorstel in discussie, dan krijgt de voorstellei eerst gelegenheid, het toe te lichten en/of aan te bevelen. Hierna ontvangen alle leden gelegenheid zich te melden als in art. 2, al. 1.

Hebben allen, die zich daartoe meldden, over het ingediende voorstel het hunne gezegd, dan ontvangt de rapporteur gelegenheid als in art. 2, al. 3.

Hierna mag de voorsteller nog eenmaal kort de rapporteur en andere sprekers beantwoorden.

Artikel 6.

H'eeft de discussie als in de vorige artikelen omschreven plaats gehad, dan geeft de Praeses het advies der Commissie en de Ingediende voorstellen, indien zij behalve de voorsteller, door tenminste vier leden ondersteund werden, in stemming.

Het Moderamen kan echter beslissen, eer het tot deze stemming komt, de discussie nog te laten voortgaan op de wijze, die het nodig oordeelt.

Artikel 7.

Geen der hier genoemde bepalingen ten aanzien van de vrijheid van spreken treft de Praeses.

AFGEVAARDIGDE N.N.".

Naschrift Redactie. Het is o.i. goed, dit stuk in zijn geheel te lezen, d.w.z., zonder het begin te verwaarloozen. Want een vast reglement zou toch weer moeilijkheden opleveren. Vooral, als bepaalde sprekers een zakelijke onjuistheid zouden debiteeren, die men, indien bovenbedoelde regeUngen reglement zouden geworden zijn, dan maar zou moeten laten voortwoekeren, zonder eenige noodzaak. Noch de praeses, noch de sprekers worden uit de engelen gerecruteerd. Gevallen ken ik van vroeger» •bijeenltomsten, waarin je tevoren kon uitrekenen: alb N.N. zich opgeeft, dan komt na hem O.O. zich melden voor debat, anders niet. Want O.O. wist wel, welken kant N.N. zou uitgaan, en wilde blijkbaar den Invloeci zijner woorden neutraliseeren. Intusschen kunnen voorslagen als hier gegeven worden, bij goedwillende, en verder goed verstaande, en snel begrijpende afgevaardigden hun nut doen. Maar ook dan nog, mits worde bedacht wat schrijver in den aanvang zegt.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 14 juli 1951

De Reformatie | 4 Pagina's

Discussie ter generale lynode

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 14 juli 1951

De Reformatie | 4 Pagina's