Gemengd Nieuws.

Ook de regeering van Canada heeft heel wat te doen met de Duchoborzen, een der vele secten der Grieksch-Russiscbe kerk, die Nikolaas I naar Transkaukasia overbrengen liet. Voor ettelijke jaren zijn ongeveer loo van hen naar Kanada geëmi^ greerd en vestigden zich in de provincie Manitoba, ten noorden van de stad Winnipeg. Zij waren de duizenden Lutherschen, die in de provinciën Manitoba, Saskatchewann en Alberta een nieuw vaderland gezocht hadden, gevolgd. De regeering was van oordeel, dat de zeden en levenswijze der Duchoborzen met den stand der civilisatie in Kanada niet overeenkwam en liet hen weer naar het noorden van Manitoba brengen. In den laatsten winter braken zij bij een koude van 40° Fahrenheit onder nul op; mannen en vrouwen en jongelieden waren daarbij geheel ontkleed of half naakt, en verschenen in meer zuidelijk gelegen kolonies en dorpen. Nu werden zij naar het noordoostelijk if'askatchewan gebracht, waar men hun landerijen westelijk van het stadje Yorkton aanwees. De lieden zijn vlijtig en daarom wil de regeering van Canada, als het maar eenigszins gaat, hen behouden. Zij hoopt dat het fanatisme dezer lieden met den tijd zal bedaren en dat hunne jongelieden de zeden van het land zullen overnemen. Toch heeft zij zich genoodzaakt gezien een tien voet hooge schutting rondom hun boerderij te laten plaatsen om de excessen, die bij het houden der liefdemaaltijden plaats hebben, voor de blikken der omwonende kolonisten te verbergen. De kinderen worden de ouders ontnomen en op regeeringskosten opgevoed. De boerderij wordt door bereden politie bewaakt* Alzoo meldt de Allgem. Ev. Luth, Kxtg. Of dit bericht geheel betrouwbaar is, kunnen wij niet uitmaken. Wel is ons bekend dat een tiental jaren geleden de bekende Russche graaf Tolstoï dé Duchoborzen voorgesteld heeft als menschen, die alleen door de Russische regeering vervolgd en mishandeld werden, omdat zij weigerden krijgsdiensten te verrichten.

Een standbeeld voor Servet in Geneve. De gemeenteraad van Geneve heeft op het verzoek van een comité, dat zich gevormd heeft om voor Servet in de stad Geneve een gedenkteeken op te richten, (welk comité aan den Raad verzocht bad om daarvoor kosteloos een terrein af te staan) afwijzend beschikt. De gemeenteraad motiveerde zijn weigering door er op te wijzen, dat de door het comité gevraagde plaats, alleen kon gegeven worden om zulke mannen te eeren, welke het land gewichtige diensten hebben bewezen. %Zonder op de verdienste van Servet iets te willen afdingen, zoo verklaarde voorts de Raad, kan men toch van oordeel zijn, dat Geneve niet noodzakelijk de plaats behoeft te zijn, waar men een standbeeld voor dezen denker en wijze opricht. Wanneer de Spaansche geneesheer in onze geschiedenis voorkomt, geschiedt dit alleen wegens zijn veroordeeling door de toen bestaande besturen van kerk en van staat. Met dit feit wordt reeds doot het monument expiatoire op Champel rekening gehouden, dat duidelijk uitspreekt hoe het tegenwoordig geslacht over het martelaarschap van Michael Servet denkt. Daar nu zoovele andere persoonlijkheden, die in de geschiedenis van ons land een gewichtige rol gespeeld hebben, nog geen standbeeld hebben, zoo gelooft de gemeenteraad, dat het niet voor de hand lag voor het aandenken van Servet officieel de plaats voor een tweede gedenkteeken te wijden.«

Het comité heeft nu in de bladen aangekondigd, dat het gedenkteeken voor Servet in een ander land, niet ver van Champel, waar de brandstapel van Servet gevlamd heeft, een plaats vinden zal. Wie zijn bijdrage alleen voor een gedenkteeken in Geneve gegeven heeft, kjn zijn geld terugkrijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen