Gereformeerden in de verstrooiing.

Dr. H. A. van Andel zond ons het volgende schrijven toe, dat we om het hooge belang van dit vraagstuk hier een plaats verleenen: • - ^

Nederland heeft tegenover Indië een plicht te vervullen. God heeft in Zijn voorzienig bestel aan een volk van zes 'millioen de taak toevertrouwd, de 45 miUioen inwoners van deze landen op te voeren tot de hoogte der Christelijke beschaving.

De Christelijke godsdienst is de bron dier beschaving. Het Christendom zelf is de boom, waaraan die beschaving als vrucht groeit. Zal een volk bij den voortduur de vrucht genieten, dan zal de boom niet gemist kunnen worden.

Voor het opbloeien dier beschaving en voor haar bestand is de prediking van den Christelijken godsdienst van het hoogste gewicht. De zendingstaak is het hart van onzen nationalen plicht. De Kerken in Holland hebben de eerste en "voornaamste roeping in de vervulHng van onze nationale taak. En Kerken en Zendingsgenootschappen wijden zich met ijver aan die Evangelie-prediking.

Maar het zendingswerk is niet dë volle vervulling onzer nationale verplichtingen. De zegeningen der Christelijke beschaving, vruchten van het Christendom, moeten reeds onder het bereik dezer volken worden gebracht, als zij het Christelijk geloof nog niet omhelsd 'hebben. Deze volken mogen die vruchten reeds genieten, voordat ze gegroeid zijn aan den boom van hun eigen Christelijk geloof. De Christelijke beschaving brenge reeds haar weldaden aan deze volken, voordat ze gekerstend zijn. Op de vpltooiitig van den langzamen gang van het zendingswerk mag Nederland niet wachten. Bestuur en rechtspraak, opvoeding en onderwijs moeten deze volken doen deelen in de vruchten, die het Christendom aap Nederland heeft gebracht. Deze landen moeten bestuurd worden naar de regelen der Christelijke rechtvaardigheid. Een onpartijdige rechtspraak zij de toevlucht der verdrukten.

De eigendom moet tegenover willekeur en baatzucht beschermd worden. De vrouw worde opgeheven tot een hoogte, overeenkomend met haar recht en waardigheid. Het kind worde onder hoede genomen, opdat het niet uitgebuit worde door werkoverlading en vooral door onzedelijk bedrijf. Onderwijs brenge de ontwikkeling der Westersche Christenvolken naar deze volken over. Het Christelijk gezin toone in aanschouwelijk voorbeeld den persoonlijken endenmaatschappelijken zegen van het Christelijk gezinsleven. ' , De-Christenen in Nederland, ook de Gereformeerde, zijn de eerstgeröepenen om aan deze taak mede te werken. De zegeningen der Christelijke beschaving kunn«n het best worden overgebracht door de aanhangers der Christelijke levens-en wereldbeschouwing. Persoonlijk, levend contact met het Christendom is, zoo al niet onmisbare voorwaarde, dan toch een voorname factor voor wie de Christelijke beschaving onder een ander volk hebben uit te dragen.

Het is opmerkelijk, dat er in den regel juist zoo weinig belijdende Christenen naar Indië gegaan zijn. De laatste jaren hebben hierin eenige^ verandering gebracht. Maar het heeft lang geduurd, voordat de Christelijke ouders hun zonen naar Indië lieten trekken. En..... het is te begrijpen ook. Indië is in vele opzichten een heerlijk land, en de taak, die Holland hier heeft te vervullen, is een grootsche. Maar het zedelijk en geestelijk peil der Hollandsche maatschappij in Indtë beantwoordt in véle opzichten niet aan de hoogte van die taak. Er is hier een sterk materialistisch element, geldverdienen en een groot pensioen zijn idealen, die over het algemeen veel te hoog worden aangeslagen. En op moreel gebied is er bedenkelijke slapheid in de keur der pubUeke opinie en kan er veel meer mee door dan in Holland. Daarbij komt, dat Indië een reusachtig uitgestrekt land is. De weinige ÖoUdnders worden over die groote oppervlakte uitgestrooid. In enkele hoofdplaatsen kunnen zich groepen van gelijkgezinden vormen.

Maar grootendeels leven de Hollanders betrekkelijk eenzaam. En het klein aantal Christenen maakt, dat vooral de Christenen in den regel alleen staan in hun naasten kring. Ieder weet, hoe moeilijk het is, zijn overtuiging te handhaven 'als men alleen staat, en hoe noodig het is, dat onze overtuiging gevoed wordt uit onzen naasten levenskring. Vele jongelui, aan wier beslistheid in Holland niet werd getwijfeld, bleken niet bestand tegen de beproevingen der Indische maatschappij. En ook zij, wier geloof niet bepaald schipbreuk leed, kwamen in den regel zóó onder den invloed van den algemeenen geest, dat hun geestelijk leven een kwijnend bestaan ging lijden.

In de laatste jaren is in Indië met ernst de vraag onder de oogen gezien: op welke wijze kunnen de Gereformeerden, die. over heel Indië verstrooid zijn, geestelijk verzorgd worden ? De Kerk van Batavia heeft zich zeer beijverd een antwoord op die vraag . te vinden en dit antwooid, voor zoover mogelijk, ook practisch toe te passen. Maar het terrein is veel te groot dan dat de enkele Gereformeerde Kerken met haar weiniae Dienaren des Woords in dezen nood kunnen voorzien. Zelfs de hulpdienst van missionaire Dienaren des Woords en de gewaardeerde bereidheid van orthodoxe predikanten der Protestantsche Kerk bleken ten eenenmale onvoldoende. Het is èn theoretisch èn practisch volkomen duidelijk geworden, dat.er hier. Dienaren des Woords moeten komen, wier tijd en kracht geheel of ten deele bepaaldelijk bestemd zal zijn voor de geestelijke verzorging der verstrooide Gereformeerden.

Het spreekt bijna van zelf, dat die s verstrooide Gereformeerden", ook al genieten ze groote traktementen en al hebben ze een bereidwillig hart, niet in staat zullen zijn al de kosten van dezen betrekkelijk kostbaren arbeid te dragen. De groote afstanden leveren veel tijdverlies en hooge onkosten. Maar zou het wel billijk zijn, de kosten dezer verzorging geheel voor rekening der verzorgden te laten ? Zij arbeiden hier immers mede aan een nationale taak. Men mag hen beschouwen als vertegenwoordigers van het Christelijk, nog meer bepaald van het Gereformeerd, Nederland. Zij zijn de personen, die uitvoering 'geven aan wat mede de plicht van eiken Christen in Holland is. En als zij dan verzorging noodig hebben van hun eigen geestelijk leven, opdat zij de geestelijke opgewektheid mogen behouden, die ze behoeven voor de volvoering van hun taak; dan heeft heel de Gereformeerde gemeenschap, wier taak zij vervullen, een plicht tot steun. Hierover zal in Holland ook wel geen verschil, van gevoelen zijn. De Hollandsche Kerken zullen met dankbaarheid de gelegenheid aangrijpen, haar zonen en dochteren in de verstrooiing te helpen verzorgen. De Hollandsche Kerken zullen zich verheugen, als de strijders op eenzame posten gesterkt zullen kunnen worden bij hun moeilijke taak. Er zal blijdschap zijn in de Hollandsche Kerken, als dit werk zóó geregeld zal kunnen worden, dat Gereformeerde ouders met meer vertrouwen hun zonen en dochters naar Indië zullen laten trelcken. Er is hier in Indië zoo dringend behoefte aan versterking van het Chiistelijk element.

Vele lange beraadslagingen hebben ten slotte geleid tot een concreet plan, tot een voorstel, om een eersten stap te zetten op dezen weg. De Gereformeerde Kerk van Medan, ver van de andere Gereformeerde Kerken gelegen, heeft in haar naaste omgeving vele »Gereformeerden in de verstrooiing". In Medan zelf wonen 57 Gereformeerden, groot en klein. En nu heeft die kerk er een terrein bijgekregen, waar nog 73 Gereformeerden wonen.' De Kerk van Medan wil nu voor haar leden te Medan (de kleinere helft van het geheel) en voor haar buitenleden, die de meerderheid vormen, een Dienaar des Woords beroepen. Hoogstens de helft van zijn tijd en krachten zal deze besteden aan de Gereformeerden te Medan zelf, voer minstens de helft zal zijn arbeid zijn onder de buitenleden.

Die buitenleden wonen verstrooid in het noordelijk deel van Sumatra, en ook nog in Singapore en Pënang, twee Engelsche bezittingen. Dat noordelijk deel van Sumatra is bijna zevenmaal zoo groot als heel Nederland. Niemand , zal wel zeggen, dat deze Dienaar des Woords op te beperkt terrein aan den arbeid wordt gezet.

Er is in Medan een heerlijke opbloei van kerkelijk leven. De liefde heeft de harten tot actie geprikkeld, heeft ijver en mildheid gewekt. Het wekt verwondering, hoeveel de kleine Kerk van Medan weet bijeen te brengen voor haar kerkelijk leven. Het aantal kleine gezinnen te Medan is in staat en bereid te betalen haar vol aandeel in de kosten van den te beroepen^ Dienaar des Woords. Maar voor de buitenleden, onder wie de arbeid zeer tijdroovend en kostbaar is, voor de veretrooiden in hun eenzaamheid, wordt van de Hollandsche Kerken hulp gevraagd.

Van een klein volk, dat een groote taak heeft, worden eens groote daden jen ook wel groote offers verwacht. Van de Christenen onder zulk een volk mogen groote daden, ook groote offers op Christelijk gebied worden verwacht. En de Kerken onder zulk een volk zullen, indien ze haar roeping verstaan, ook bereid zijn tot groote daden, tot groote offers voor het Kerkelijk leven.

Daarom leeft hier in Indië de verwachting, dat onze Kerken in Holland met blijdschap zich eenige opoffering zullen getroosten, opdat haar kinderen in Indië betei geestelijk verzorgd zullen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen