Het afzettingsvonnis.

De Classis Middelburg, bijgestaan door de Deputaten der Provinciale Synode, heeft, nu Ds. Netelenbos vóór den bepaalden termijn niet op zijn gevoelens inzake de Schrift was teruggekomen, gemeend het af< iettingsvonnis over hem te moeten uitspreken.

Dit besluit, dat met algemeene stemmen werd genomen, luidde aldus:

»De classis Middelburg, bijeen in gewone vergadering op 19 Novembsr 1919 in de Gasthuiskerk te MiddeJburg;

er acte van nemend, dat van Ds. J. B. Netelenbos binnen den hem g stelden termijn geeu herroeping is ingekomtn van de afwiJKenc'e gevoelens, op grond vaa welke de vorige classicale vergadering met medewerking van de deputaten der Synode van Zeeland naar artikel 11 D. K. O. de schorsing van den kerkeraad van Middelburg heeft geapprobeerd;

opnieuw in overeenstemming met het rapport en de conclusies der commissie Gsesinic c.s. vaststellende, dat Ds. J. B. Netelenbos metterdaad gevoelens voorstaat, die gtacht moeten worden in strijd te zijn met de arit. 4 en 5 der Nederlandsche geloofsbe'ijdecis;

cocstaieerecd, dat 't in de eerste p'aats gaat noch om eenige door Ds. J. B. Neteseiibos voorgestane en van de gangbare opvattingen afwijkende exegese (uitlegginji) van enkele gedeelteu der Heilige Schrift, noch om een bepaalde uitdrukking op zichzelf, in welke Ds. T. B. Netel; n-bos het goddelijke gezag vaa een der Bijbelboeken ontkende, maar om het ethisch beginsel, dat daaraan ttn grondslag ligt, nl. de meeoing. dat de.boeken der Heilige Schrift eerst goddelijk gezag erlangen door de werking van den heiligen geest in het hart der geloovigen, waartegtnover de g^ereformeerde kerken steeds hebben beledtn en alsnog willen handhaven, dat deze werking van den heiligen geest in het hart der geloovigen dit objsctief goddelijk gezag net schep t, maar slechts doet erkennen, waarmede o a in strijd is de uitdrukkirig van Ds. J. B. Netelenbos, ook door de commissie-Geesink CS. gewraakt in haar rapport, dat de laatste en diepste grond van ons geloof niet in de Schrift kan liggen, maar alleen kan gevonden worden in den mensch zelf, in het religieuze wedergeboren subject, den Christen (zie J. B. Nete'enbos : Da grond van ons geloof, Utrecht 1919, blz. 6);

besluit met leedwezen, opnieuw gehoord bet advies van deputaten voornoemd, volgens artt. 79 en 80 D. K. O. over te gaan tot afzetting van Ds. J. B. Netelenbos van den dienst en hiervan keonis te geven aan den kerkeraad van Middelburg en aan Ds. J. B Netelenbos."

Voorts adviseerde de Classis van den Kerkeraad van Middelburg, om gedurende een half jaar een wachtgeld aan Ds. Netelenbos uit te keeren ten bedrage van pl.m. k ^/s van het tot dusver genoten tractement, onder beding evenwel dat door Ds. Netelenbos geen Bijbellezingen, Catechisaties enz. zullen worden gehouden ; ook wanneer hij op een andere wijze gedurende dezen tijd in zijn onderhoud gaat voorzien of ophoudt lid van een der Gereformeerde Kerken te zijn, houdt het wachtgeld op.

Dat Ds. Netelenbos zich bij dit besluit niet zou neerleggen, was te verwachten. Hij heeft dan ook nu reeds in de pers een protest tegen deze beslissing gepubliceerd, waarin hij verklaart, dat de grond, waarop het afzettingsvonnis rust, niet juist is. Hij schrijft n.l.:

»De meaning dat de boeken der Heilige Schrift eerst goddelijk gezag erlangen door de werking van den heihgen ge-'St in het hart der geloovigen, is noch ethisch noch van mij. De als gereformeerd voorgestelde meening in het besluit der classis, dat deze heilige geest in het hart der geloovigen dit objectief goddelijk gezag niet schept, maar slechts doet erkennen, is ook de mijne. Mijns inziens verwart de classis den zijnsgrond van dat gezag met zijn kengrond. De zijnsgrond is de ingeving, de kengroud het getuigenis van den heiligen geest in het hart. Als God mijn hart bewerkt, maar ook dan alleen, zie ik het goddelijke karakter zijner openbaring. Laatste grond dier openbaring is God en laatste grond van mijn geloof erin is ook God, maar dan niet God buiten mij, maar in mij. De classis had beter gedaan nauwkeuriger miji; e meeningen te onderzoeketj, dan mij op grond van een kwalijk begrepen beginsel te veroordeelen.c

Het is zeker te betreuren, dat Ds. Netelenbos èn tegenover de Commissie die met hem sprak èn tegenover de Classis niet duidelijker zijn meening gezegd heeft, wanneer zijn veroordeeling althans op een »misverstand€ berust. Want een misverstand, dat tot een afzetting van een predikant leidt, is wel een «afschuwelijk misverstand*.

Mocht hier dan ook metterdaad niet anders dan een misverstand in het spel zijn, dan is het zeker gewenscht, dat dit vonnis herzien worde. De weg daartoe staat Ds. Netelenbos open. Hij kan van dit vonnis revisie vragen bij de meerdere vergadering en zich zelfs beroepen op de Generale Synode. En gelukkig, dat deze Synode' weer zoo spoedig saamkomen zal, dat eeq al te lang uitstel van de behaindeling dezer zaak niet behoeft gevreesd te worden.

Maar dan is het ook noodig, dat Ds. Netelenbos klaarder en duidelijker dan hij dusver deed zijn gevoelen in zake het , gezag der Schrift uitspreekt. Indien hij wat den zijnsgtond v& n het gezag der Heilige Schrift aangaat, volmondig erkent, dat deze de inspiratie van de Schrift door den Heiligen Geest is, en alleen wat den kengrond betreft, naar het getuigenis des Heiligen Geestes in onze harten verwijst, dan kan zeker niet gezegd worderi, dat dit in strijd is met onze Belijdenis, Artikel V onzer belijdenis zegt toch uitdrukkelijk, dat »wij zonder eenige weifeling al wat in deze boeken der Schrift begrepen is, gelooven, omdat ons de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten, dat zij van God zijn. i.

Het is wel zeer te betreuren, dat Ds. Netelenbos èn door zijn optreden op verschillende plaatsen èn door allerlei niet onbedenkelijke uitlatingen het eigenlijke geschilpunt, waarop ten slotte de beslissing gevallen is, vertroebeld heeft. Noch voor dit optreden van Ds. Netelenbos, noch voor deze uitlatingen, nemen we het dan ook op; we geloo ven zelfs, dat Ds. Netelenbos daardoor aanleiding genoeg had gegeven tot censuur. Maar hierover gaat het thans niet. De Classis heeft op advies der Provinciale Deputaten het afzettingsvonnis ten slotte gegrond op één cardinaal punt. Juist op dit punt nu is de zaak blijkbaar niet tot klaarheid gekomen. Want wanneer Ds. Netelenbos bereid is het objectieve gezag van de Heilige Schrift volkomen te erkennen, maar alleen staande houdt, dat de diepste grond voor ons geloof aan de Heilige Schrift ligt in het getuigenis des Heiligen Geestes in onze harten, dan schijnt dit volkomen in overeenstemming met wat onze Belijdenis zegt. En we kunnen geen oogenblik veronderstellen, dat de Classis iemand onwaardig zou verklaren om langer het predikambt in onze Kerken te bedienen, die hetzelfde zegt, wat onze Confessie ons leert.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen