GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Oude problemen in de moderne biologie - pagina 28

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Oude problemen in de moderne biologie - pagina 28

Rede bij de aanvaarding van het hoogleeraarsambt aan de Vrije Universiteit te Amsterdam

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

27

schilderij i n zijn totale compositie te beïnvloeden. Zoo gelijken de varieerende individuen van een soort, als zoovele kopieën van het zelfde schilderij, hetgeen P L A T O eigenlijk al ons geleerd heeft (44). Niet minder duidelijk sprak onlangs Prof. B O L K (45) zich uit voor eene evolutie op grond van gepraeformeerde, de ontwikkeling determineerende factoren: „Dat dus evolutie voor het organische rijk was en is, wat voor een enkel organisme de groei is". Voor deze opvatting bestaan geen streng wetenschappelijke bewijzen, alleen aanwijzingen. Bovendien is de evolutie, voorzoover deze er geweest is en is, evenals alle historie er slechts één keer, terwijl de ontwikkeling uit het ei een proces is, dat zich voortdurend herhaalt. Maar in ieder geval is de genoemde evolutie-hypothese zuiver logisch een belangrijk betere dan de Darwinistische of Lamarckistische afstammingsleer. Zij verklaart bij monde van vele biologen van dezen tijd, de eenheid van het levende als gegrond i n één idee en de veelvormigheid als een realiseering van steeds andere typen volgens vaste immanente wetten. Zoo is de evolutie realiseering in steeds nieuwe en hooger vormen van wat ideëel is gepraeformeerd en gedetermineerd. Voor deze realiseerïng meent de descendentieleer de stoffelijke voorwaarden te vinden i n de nooit onderbroken reeks materieele toestanden, waarin de individuen door middel van de kiemcellen verbonden zijn. Hierbij extrapoleert ze de thans bestaande wet, volgens welke geen organisme ontstaat dan uit een organisme in de onmetelijke tijdruimte die lang voor alle menschelijke geschiedenis verliep. Logisch is de moderne evolutie-leer echter gedwongen deze wet als eenmaal onderbroken te denken, n.1. toen uit de doode materie de eerste levende organismen ontstonden. Immers na de verwerping der Darwinistisch-materialistische toevalsleer is voor de moderne evolutie-opvatting geen andere uitweg, dan öf zeer onwijsgeerig de eeuwigheid van het levende te proclameeren, of aan te nemen, dat bij het ontwaken van het eerste leven een nieuw beginsel van ontzagwekkende gecompliceerdheid de doode materie tot leven wekte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 mei 1919

Inaugurele redes | 42 Pagina's

Oude problemen in de moderne biologie - pagina 28

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 mei 1919

Inaugurele redes | 42 Pagina's