1943 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 25

21 elkaar zakt Voorwaarde is ongetwijfeld het oogenblikkelijketonusverlies der vegetatieve centra. Ook al moge de uitschakeling der levenscentra in de tusschenhersenen — het diencephale warmtecentrum uitzonderlijk, of het ademhalingscentrum op zich zelf ^—^ voor den dood verantwoordelijk zijn te stellen '— na al het voorgaande hebben wij toch wel niet meer het recht, het wetenschappelijke recht althans, van één , doods-oorzaak" te spreken, daar in ieder enkel geval de dood het resultaat is van een geheele reeks, een vol accoord, van ongunstige, met het leven niet te vereenigen voorwaarden (resp. van betiekkingen tusschen het individu en de buitenwereld) Het gaat om de totale waardeering van de persoonlijkheid, om de formuleering van een index, die de mate van de resistentie, waarmee het individu zich vermag te verzetten, in deze laatste acte van zijn strijd om het bestaan, tot uitdrukking brengt. Sprak ik daarstraks over de doodsoorzaken en over wat Prof. Muller 1) noemt: het^ ophouden der levensinnervatie, ik wil nu eerst het een en ander zeggen over de psychologische veronderstellingen, voor onze klinische bemoeienissen met de stervenden van beteekenis De zielegesteldheid toch van hem, die sterven gaat, is een bijzondere Wij moeten er kennis van nemen Terwille van de kliniek van het sterfbed, het slotbedrijf van al onze actie in de ziekekamer Over die zielegesteldheid van één, die sterven gaat, het volgende Is het de natuur, die in alle levende wezens de drift heeft gelegd, zichzelf tegenover alles, wat het eigen bestaan bedreigt, te verdedigen, of dit uit den weg te gaan- den drang naar zelfbehoud m den meest ruimen zin? Dieren, zeker huisdieren, kennen ongetwijfeld angst Maar beseft de koe het doodsgevaar, wanneer ze in de nabijheid van het abattoir wordt vastgebonden"? W e weten het met W e l is het zeker dat de rnensch al heel vroeg gedwongen wordt, willens of onwillens, zich denkend rekenschap te geven van het sterven, en door den angst hiervoor wordt beslopen. De Zondagschoolversjes, het katechetisch onderwijs, de prediking, ze bepalen, evengoed als het reeele leven van eiken dag, den mensch al vroeg bij het sterven. Doodsangst, doodsnood, doodspijn zijn ons vanaf onze jeugd bekende begrippen, al is het onbetwijfelbaar, dat, al naar onze opvoeding, onze religieuze of wijsgeerige overtuiging, onze zielestemming, ons temperament, onzen leeftijd, deze woorden van mensch tot mensch zeer wisselende be^)

LR

Muller

Uber die Seelenverfassung der Sterbenden Berlin 1931

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen