Calvijns invloed op de reformatie in de Nederlanden voor zooveel die door hemzelven is uitgeoefend - pagina 70

62 2") De Fransche edelman F r a n g o i s d u J o n (uit Bourges afkomstig) is zeker een der meest bekende en meest geachte van de predikanten en professoren, die hier te lande gearbeid hebben; terwijl ook over de beginselen, volgens welke hij werkzaam was, geen verschil is. Hij was te Geneve, schrijft Dr. J. Reitsma, Franciscus Junius, een levensbeeld uit den eersten tijd der Kerkhervorming^ 1864:, «geheel in den geest van Kalvijn gevormd, zoowel door zijne geheele omgeving, als door het bestudeeren der voornaamste Kalvinistische werken" (blz, 28); en ook later »een belijder der strenge leer van Kalvijn" (blz. 124). En geheel eveneens wordt er over hem gesproken in de biographic, die niet alleen veel uitvoeriger is, maar ook tevens de beste die we thans hebben, die van Lic. Fr. W. Cuno, Franciscus Junius der Aeltere, Professor der Theologie und Pastor (iS45—1602J; sein Lebefi und Wirken, seint Schriften und Brief e; 1891; blz. 228: »Junius hat sich allezeit als einen genuinen Schuier Calvins bewiesen; das muss selbst Hugo Grotius zugeben, wenn auch in einer das Gedachtnis seines ehemaligen Lehrers nicht gerade sehr ehrenden Form, indem er unserm Theologen einen Autoritatsglauben andichtet, dem dieser öfters seine bessere Ueberzeugung zum Opfer gebracht hatte Dagegen spricht aber die Aufrichtigkeit und VVahrhaftigkeit unseres Theologen", enz. — Hij had te Geneve gestudeerd van Maart 1562 tot April 1565 (toen hij, nog geen volle 20 jaar oud zijnde, reeds tot predikant te Antwerpen beroepen en uitgezonden werd), en was dus nog bijna twee jaren lang een leerling van Calvijn zelven geweest; 't geen door Dr. Reitsma onaannemelijk werd geacht, omdat Calvijn »in dien tijd ziek en lijdende was" (a. w., blz. 28), maar terecht door Ds. Cuno is gehandhaafd, want, »obschon im Jahre 1562 schon sehr leidend, predigte Calvin doch noch und hielt auch Vorlesungen, so oft er konnte" (a. w , blz. 12). Bij Calvijn nu is de uitdrukking, dat hij zooveel mogelijk zijn werk deed, ook voor de jaren waarin hij ziek en lijdende was en klaagde dat hij bijna niets meer deed, toch nog veelomvattend; inderdaad, naar het getuigenis van Beza in zijne biographic {Calv. Opp., Vol. 21, p. 156) »vita ut ipse aiebat otiosa, quum nos interim valentes prae illo otiosi videri possemus". Na de ernstige ziekte, waaruit hij nooit geheel hersteld is, wordt door Colladon aangeteekend op het jaar 1559 (a. w., p. 89): ïMais il ne s'arrestoit pas pourtant en la maison, siiion par fois que lesdites douleurs estoyent grandes et par trop pressantes: ains venoit au temple faire ses sermons, et en l'auditoire faire ses lemons: quelques fois marchant seul, quelques fois estant appuyé et aidé de quelqu'un: OU quand il ne pouvoit autrement, se faisant porter en une petite chaire, ou montant è, cheval." Eveneens door Beza op het jaar 1562 (a. w., p. 159): »Nec tarnen consolari et hortari unumquemque, imo ne concionari quidem et theologiam in schola profiteri destitit"; gelijk Calvijn zelf ook schreef, in zijn brief aan Bullinger van 27 Dec. '62 (niet, zooals gewoonlijk gesteld wordt, 1563, daar dan bij dit in den brief staande jaartal vergeten wordt, dat het jaar destijds in Geneve met Kerstmis begon): »Deus me compedibus ligatum tenet. Cessarunt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen