Ambt en persoonlijkheid - pagina 14

aldus omschrijft; „ P e r s ö n l i c h k e i t ist die vollkommenste Form der Existens". ") Het doel dier ideale ontplooiing, — en ook hierop willen we in de laatste plaats wijzen — ligt niet uitsluitend in de persoon zelf. Het sociale element sluit zich onmiddellijk aan het individueele aan. De persoonlijkheid verwerft wat ze zoekt, in het innigst contact met den kring, waarbinnen ze haar levensdoel stelt. De rechte persoonlijkheid zoekt het ideaal niet zelfgenoegzaam in het eigen zelf, maar in de zaak waaraan ze de ziel heeft verpand. Alle leven, dat zich hooger wit heeft gesteld, is niet denkbaar zonder zelfofferande. Of zouden L u t h e r en C a l v i j n ooit persoonlijkheden geworden zijn, buiten de Kerk van Christus om, voor v^/ie en •met wie ze worstelden ? Immers alleen in haar en met haar in levend contact. De worsteUng waarin de rijping tot persoonlijkheid ons wikkelt is een worsteling der liefde. Van de christelijke persoonlijkheid geldt dit a fortiori. Heeft in het organisme van Christus' Kerk een iegelijk geloovige gemeenschap aan al de schatten en gaven van Christus, dan is daarmede de mogelijkheid gegeven tot de ontplooiing van het christelijke leven. Maar tevens is daaraan de verplichting verbonden, de gaven ten nutte en ter zaligheid der andere lidmaten gewilliglijk en met vreugde aan te wenden. ^) Het christelijke leven is dienst, dienst der liefde. . En in bijzonderen zin is dit van kracht, wanneer de persoonlijkheid met het A m b t wordt in verbinding gebracht. Liefde is het levensgeheim, die beide. Ambt en Persoonlijkheid saamhuwt. Schoon is het woord van A l e x a n d r e V i n e t : „L' amour-propre est notre plus terrible ennemi, parce ') K. P h . F i s c h e r , Zur hundertjahrigen Geburtsfeiers Baaders, bl. 1 3 . — T h . V. A q u i n o zegt (S. T h . I q. 29. a. 3.): „Persona signiflcat id, quod est pcrfectissimum in tota natura, scüicet subsistens in natura rationali". Zie ook F r . H e t t i n g e r , Apologie des Christentums, Freiburg im Br., 1914, dl I bl. 267, ^) Heidelbergsche Catechismus, antw. 55.

12

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen