Dr Isaac N. Wijckoff en Ds Albertus Christiaan van Raalte. *)

De open brief aan de geloovigen in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika maakte aldaar een die. pen indruk. Hij' weiid vertaald en verscheen alzoo in „Th© Christiain Intelligencer." Direct werden de handen aan het werk ^geslagen om waar en hoe men maar kon de arm© emigranten te helpen. In eene vergadering las Dr Wijekof f den brief voor; de voorlezing deed het gebed geboren worden jein aan het gebed paard© mten veel bereidwilligheiijd! om hulpe te bieden. Er werd' ©enig geld yerzamelc^ en daaridoor kon men in plaatsen waar de landveav huizers landden of ook door moesten reizen agenten aanstellen, om den weg t© wijzen, leiding te geven en steun te bieden. De ziel van dit alles was d© genoemd© predikant van Albany.

Zoo geschiedde het dat Van Raalte van New-York met de stoomboot de machtige en schoon© rivier opvoer naar Albany om met gebeel zijh gezin ontbijt en middagmaal te gebruiken bij' dezen dominee, die getoond heeft met woordj en daad te willen belpen. Deze ontmoetüig zou de meest vérstrekkende gevolgen hebben voor de toekomst met foe^ trekking tot het kerkelijk leven van de duizenden landverhuizers, die Van Raalte met diens ambtge^ ïiooten in de eerste jaren volgden. Middelerwijll trok Van • Raalte steeds diepeir de nieuwe wereld in en ging op onderzoek uit om een geschikte landstreek te vinden voor kolonisatie. Hij was 'daartoe de van God geroepen en ook met de noodige geschiktheden toe.geruste man. E'en man des geloofs, een man van. praktischen zin, van ruimen en onbevangen blik. Zijh ontmoetingen met onderscheiden Amerikaansche predikanten waren voor hem door den regel tot groote bemoediging. Hoe gaame hij' naar hen hoorde, hun raaidgevingen ontving, toch keek hij' ten slotte door eigen bril. Vooroordeelen tegen dit of-dat gedeelte van de staten, geschikt ter vestiging, liet hij varen als zij hem ongegrond schenen.

Van Raalte was een gansch ander man dan H. P. Scholte. Had hij' van af het eerste oogenblik van zijn aankomst bet oog op Wisconsin gevestigd gehad; hij' gaf deze voorkeur ©r dra aan toen hij steeds meer inzag, dat zij zijn wantrouwen verdiend© en de vooringenomienheid tegen Michigan maakte langzamerhand plaats voor het inzicht, dat het de staat moest worden voor de vestiging der kolonie.

Toen hij daarin den weg des Heeren begon te erkennen, zag hij' steeds meer in wat vóór Michigan pleitte en dat was buitengewoon veel; duidelijk scheen hem schier alles te pleiten voor dezen staat aan de westzijde der mBren gelegen. Wat een goede gunste van God werd daarin aan dezen man 'Gods geschonken 1 Geen grooter voorrecht dan na eenmaal de keuze gedaan te hebben, bij den dag versterkt te worden in de overtuiging dat deze de goede is. Wanneer wij thans nog lezen welke de redenen zijh di© hem hebben geleid om vast te besluiten zich ia Michigan te vestigen, dan treft ons uit dit schrijven weer bij vernieuwing, wat wij ook opmerkten bij den brief dien hij eenmaal aan Ds H. de Cock schreef, hoezeer hij met een ruimen blik alles overziet, terwijl bij terzelfder tijd rekening houdt met minutieuse aangelegenheden, die toch niet over het hoofd mogen worden gezien, zal niet de geheele berekening falen. Hij was de geschikte en van God bizonder toegeruste man voor d© groote taak hem; op de schouders gelegd.

Doch ook hierin was geen toeval. Het was een bizondere gunste van God ook voor dezen leidsman persoonlijk, dat hij van te voren alles nauwkeurig wikte en woog, geen post onopgemerkt voorbijging, toen hij een machtige toren ging bouwer-Immers als de kolonie zich hier gaat vestigen en de mannen beginnen om open plekken te maken in d© oerwouden van dezen staat, dan zal er ©en lijdensperiode aanbreken in de geschiedenis dezer voortrekkers, als haast met geen pen is te beschrijven. Indien toen Van Raalte had moeten twijfelen of de keuze wel goed was geweest; als hij toen geslingerd was geworden en zijn gedachten in hem: waren vermenigvuldigd en de vraag telkens weer was gerezen: heb ik mijn voet wel op een goed pad gezet? hoe zwaar zou dan de last voor hem! zijn geweest! Als een andere Mozes heeft hij zijn volk uitgeleid; is hij' door God aan het hoofd dezer uitgewekenen gezet; maar heeft hij' ook moeten ondervinden dat dit Israël een moeUijk ©n vaak murmureerend volk zich betoonde', 'dat niet immer de verwijtingen terughield. Ware Van Raalte niet een man Gods geweest; had de Heere zich niet betoond een helper te zijn in den nood; was die niet geweest onder degenen die hem ondersteunden, hij was bezweken onder den last en ook hij' zou gestorven zijn, gelijk zoovelen der eerst© voortrekkers stierven. Des Heeren wegen zijh soms raadselvol voor den mensch. Was voor Van Raalte en de zijnen de treik naar het Wiesten niet een heilig moeten geweest, hij zoude den dag hebben

kunnen vloeken, waarop hij besloten had met Üe landverhuizers melde te trekken, hun tot een leidsman. D-e woestijn was voor Israël een vreeselijke woestijn. Bijna heel het volk vond ©r zijn graf. De machtige wouden van het land aan de westzijde van het Midbigan-meer zijn de donkere en sombere tempels geworden waarin dfe voortrekkers hunne doeden hebben begraven, de kleinen en de groeten, hun zoo dieïbaar, hun zoo onmisbaar. De krachten begaven de landverhuizers door moeraskoortsen gesloopt, door slecht en ontoereikend voedsel onidermijlnd. De ové-rblijvenden haldden nauwelijks de lichamelijke kracht om hunne dooden te begraven. Zij hadden de handen die nu roerloos lagen in den moerassigen bodem, zoo noodig: gehad om de geweldige reuzen te vellen in bet woud, om open plek te maken voor wind en voor zon, voor lucht en voor licht, opdat die de microben konden dooden en het noodige voedsel in den groei van het koren konden schaffen.

Toen is van Kaalte eenmaal der moedeloosheid bijina ten prooi geworden. Toen kwam in hem de vraag op of zij dan daar allen moesten sterven. Als wij de Hollanidsche kolonie in het Westen vergelijken bij een miensch gekomen tot den middelbaren, krachtigen en rijke-vrucihten-dragenden leeftijd, dan hebben die eerste jaren '*3en leeftijid gevormd van den jukdtagenden jongeling.

Het is ook die koloniën goed geweest naar Gods hoog en alwijs biestel verdrukt te zijn geweest, hoewel de kastijding, als die tegenwooridig is, geene zaak van vreugdei, maar van droefheid schijnt te zijn. Wat moet het zwaar voor Van Kaalte zijn geweest, als in die noodlottige dagen bij al het leed dat'hij droeg om het lijd'en der broederen }iet verwijt hem ook nog trof, dat hij aan zijn keuze slechts een oppervlakkig onderzoek haid laten voorafgaan, maar veelmeer eigenzinnig zijn plan had doorgedreven.

De kolonisten in Wisconsin oordeelden dat geen plaats meer ongeschikt was dan de door Van Kaalte geikozene. De voordeelen door hem' zoo wijd uitgemieten, warea zoo niet alle, dan toch verreweg voor het grootste deel overidreven. De geschiedenis echteir heeft Van Kaalte schitterend in het gelijk gesteld. Uit zijn nagelaten papieren, uit zijn corresponïdentie, nauwkeurig nagegaan om stof voor de „levensschets" vam. den groeten pionier te verzamelen, is zonneklaar gebleken dat hij bij de bepaling van de woonstelde der emigranten niet lichtvaardig is te werk gegaan. Integendeel, ook de vele jAmerikanen die zich volkomen bereid yeirklaarden om de emigranten te steunien, achtten Michigan eene bij uitnetaenidheid geschikte plaats ter vestiging.

De vereeniging door Dr Wijekof f gesticht, begon zich langzamerhand te vertakken; ook zij; billijkte Van Kaalte's keuze ten volle; daarom vestigde !zij' op Van Kaalte's verzoek „steun-comitees" te Kiala. miazoo, Gramd-Kapids, Grand.Haven.

De publieke opinie werd zeer gunstig gestemid voor de kolonie door de publicaties dc'zer oomitees en vooral door wat Dr Wijckoff en Dr de Witt vain New-York in het orgaan der Dutch Keformied schreven. In deze eerste en zware tijden voor de kolonisten is de steun van de zijde 'dier Klerk, die zooveel sympathie voor de aïme „bannelingen" koesterde, op zeer hoogen prijs gesteld en mede daaruit is te verklaren de wederkeerige sympathie van de groote meeïderheid der „vooltreidsers" voor deze Kerk.

*) Wormser zegt in zijn „Van Raalte", dat de naam van het schip, waarmede Van Raalte in Amerika kwam, niet „The Southerner" was, maar „The Sultane".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen