Van Raalte en de aansluiting bij de Reformed Church in Amerika.

De autot-suggestie vermlag heel wat! Men kan. zich zoo lang den .pols voelen om te weten of hij' ook te vlug slaat, dat hij s'Lrakfe begint te jagen als had mien eehige giraden koorts. Men kan zoo laïig de ding^ willen zien als - men zich zelf opdringt dat tee moeten zijin, of 'Ook wiel dat zij wezen zullen, dat taeh ze tien slotte oo'k zooi ziet. Het eigenaardig verschijnsel doet zich bij enkele historici voor dat ziji de Afscheiding willen zien als een uiting, , als een daad van sec'tarismé, zij' hebben zichzelf zoo lang voorgepraat, 'dat de Afsohei'ding sectarisch van karakter is, dat zij, hoe klaar ujit de feiten ook het tegendeel ieder onbevooroorr deelde moet zijn, diat maar niet zien, zelfs nielt m-eer kuhnen 'zien, tenzij ize den sterken wil bezitten om' 'Zich te ontworstelen aan de auto-suggestie w.aaronder zij' staan. De medicus die met zulke par tienten te : doen heeft, moge den patient al wij; zen op Jde meest sprekende verschijnseletti, die juisit het fcegenoivergiestelde bewijteen van wat de patient 'Otatr'ent zijh toesitanid zich verbeeldt, telkens weeir', merkt hij' tot zijn teleurstelling, dat zijn patienlt W'eer het horloge in di© hand neemt om' den pó'ls te controleeren.

Doch de goeide mteldious houdt aan en voert imm-er meer nieuwe bewijzien a^ om den zieke ta 'overtuigen dat zijln toeatanld normaal is. Het tnoet ook ons niet vej^rieten omi .tegenover de histoïicii die nu eenmaal tegen , alle klare feitien in toch nog beweren dat de Afscheiidin, g voortkwam' uit secte-geest, aan te honden om' op het tegenideiel te •wijzen. Wie 'Weet of het ons eindelijk' niet gelukt om Zie van. onder die autoksuggesiie uit te krijgen.

Stel U voor! In een stuk idat niet erg breed van inhoud is en dat niet als antwoord' op eeni.ge be'schuldiging of ter wederlegging van een boosaaridage aantijging idiienit, m'aar ia een stuk waarin de betuiging van helt 'hoofd van dit artikel best hadl kunnen W'Orden gemiist, daarin betuigt een van (ie vaders der Afscheiding bij den aanhef direct: wjj haten seotei-geest. Die wij' zijh vier predikanten met een twiaitigtal oiuiderliagen, die om conscientie-vrijfaeid te kunnen genieten uitgeweken zijn haar een vreleim|d lanid, waairin zij' aan de schrikkelijkste ellenidie - tem prooi zijin geworden; dat waren lieden die geplaagld en gehoonid waren in het oude Vaderland, op düieote aanhitsing van de hoogere b'esturen der KleCk^ die ze liet "hongeren, die ze nieit hooride', die zje vervolgde en uitwierp, en nu kwami er tot hen in A'mjerika laene uitnooi'diging van een kerkgemleensdhap, die met die Vaderlandsche kerk denzelfden naami droeg, die er eene dochter van was, 'eene uitnoodigingi om .zich bij' haar aan te sluiten. Wat zou meer vo'Or de hand hebben gelegen dan eene korte en biesliste, zij het dan oiojk •vriendelijke .afwijteing, inidien deze Afgescheiden „Pelgriins" gedreven waren Idoor secte-geest. Die mond zou direct gestopt m'oieteh zijn aan de lasteraars dier kloeke niannien, als zij kennis dragen van het 'anitwoiord dat de „voortrekkers" heb'ben gegeven op de Vraag van Dr Wijckoff.

Naar het voorgeven van d^ critici der Afscheiding waren die uitgewekenen secltaristen en' wat lazen wij omtrent deze maninen, niets minder dan dat zij tolt voorzichtigheid moesten worden gemaand do'or - ham die ze noodigde tot aansluiting. Niet te „djiftig" broeders, ? op moest Dr Wtijcikoff waarschuwen. En waarom' waren deze mannen zoo haastig, niet in de eerste plaats! oiiriidait zij helt m'eer van het „Oostlen", d'at is van de Duch Reformed in de OiO-stelijkb Staten verwachtten, dan van „Boven"j maar 'Omidat d'eze mannen vreemd waren van den secte-geest, ja, die naar hun eigen uitdrukking _„haaibt'en." O die mammen, d.id vóór alles leefden voor en mtet de 'kerk, dia mannen waren haast kinderlijk bliji dat zij daar in Amörika met een Hervormde Kerk in aanraking kwamen, die zij voior de oude Vaderlandsche Kerk mochten bomden. Ja, dezien inannen is later tot een ernstig

verwijt gemaakt, dat zij maar hebüen aalagenomten wat zij niet koiiiden weten, dat n.l. 'die. Hervormde Rerk in Amerika nog eeme Gereformeerde Kerk was; huia is verweteoi, (iait zij al tie liohtvuaridig hebben gehanideld met zich aajn te sluitea.

Dit verwijt rekent te weinig met het feit dat deze broeders zoo gaarne geloofden wat zij vurig wenschten te mogen gelooven. Wil men den voortrekkers, die Afgeschieiideïien waïen, iets ten laste leggen, daiu kan hen eerder t& a kwade ^v oir den geduM, iadien dit een verwijt zou mogen zijn, dat zij te weinig „seotarisch" van aanleg waren. Sectarisch de Afgescheidenen! Die lieden dorsten naar kerkelijke gemeenschap met allen die He'rvo'imdl of Gereformeerd waren, Ja hun liefde deed zelf& aarniemen dat Gieireformeerd waren, van wie men dit zelfs niet eens goed wist. Allen wilden ziioh vereenigen met de ware Gereformeerden. Sommigen, het Kullen wel de Petrus-naturen zijn geweest, mo'osten gemaand worden toch geen overhaaste stap te doen. Anderen, vooral de nuchtere en bekwame leider, wilden niet overhaast te werk gaan, dochi ook deze Vader der Afscheiding was zulk een vijand van seotarisme, dat hij op den voorgrond stelde, dat te haten. Maande hij dus tot voorzichtigheid, werkte hij remmend bij de voortvarende broederen, men moest toch niet denken dat dit voortkwam uit seotarisehe gevoelens en neigingen en daarom ©en schriftelijk verslag opstellende van het behandelde op die eerste vergadering — teen verslag dat getezien moet worden en ook door alle historici, die van deze zaak schrijven, geraadpleegd is naast het rapport, door Dr Wijekof f uiLgebracjht op de vergadering van de Iferken in het. Oosten, die hem hadden uitgezonden — zoo ving hij aan met de betuiging: „wij voelen zeer sterke behoefte aan de gemeenschap der heiligen. Wij haten pectegeest."

Welke sectariisten voelen deze behoefte sterk?

Juist omdat de broeders het sectarisme haatten, daarom neigden zij er zoo stei'k toe om zich aan te sluiten bij de Reformed Church. Hun liefde tot de Gereformeerde leer en kerk had hun geleid tot hun actie in het vaderland. Die Aotiie was uifcgeloopen op hun uitwerping. De procedure, gevolgd met den proponent Van Raalte in het oude vaderland, strekt toit het meesit overtuigend bewijs, dat ze mannen van gereformeerde overtuiging den toegang tot de gemeenschap der Kerk belemmerden, gelijk op cynisch brutale wijze Dr T. Kohlbrug'ge buiten de kerk werd gehouden. De Amerikaansohe broeders zijn niet vrij te pleiten van te groote voortvarendheid. De meest heet gebakerden achtten, het niet eens noodig, deze hoogst gewicbLige aangelegenheid voioraf met hun kerkeraden en de leden te bespreken. Dit was niet in orde. Doch euvel duiden zullen we het iden voortrekkers niet. Het ware beter dat zij geluisterd hadden naar de waarschuwing van den voorziohtiigen Van Raalte.

Echter, wij mogen ons die eerste Classis-verga, deringen niet voorstellen als in alle opzichten beantwoordende aan de regelen van het gereformeerde kerkrecht. Was het al niet veel dat de afzonderlijke gemeenten zich niet op zichzelf hielden en dat zij direct naar een oniderling kerkelijk verband zochten? De afvaardiging was niet in alle deelen naar de Kerkorde van Dordrecht, maar was het zoo heel erg dat leden der vergadering werden geacht als de ambtsdragers die ter vergadering tegenwoordig waren. Kan men het zich niet indenken, dat toien bij Dr Wijcfcoff's komst de broeders ter vergar dering in haast waren te zamen geroepen, zij daar kwamen zonder lastbrief en naidere instructie. Geen Agendum kon worden rondgezondea. Geen punt van het agendum kon zijn de aansluiting. Dat tot haar in beginsel werd besloten, ik geef het toe, het was niet in alle deelen conform het Geref. Kerkrecht. Toch werd daartoe niet definilief besloten. Men mag ook niet spreken van een bepaald beding dat werd gesteld. Ja, één beding werd gesteld en wel dat deze kerken niet zouden worden geïncorporeerd bij de Classis Michigan van de Reformed, maar als afzonderlijke Classis bij' het Oosten.

Als sommige broederen niet zoo „driftig" waren als de anderen en als Dr Wijckoff zeide, dat „zij de meest mogelijke vrijheid behielden, om, wanneer te eeniger tijd een kerkelijke verbintenis bievonden (werd) te strijden meit hunnen godsdienstigen bloei of genot, ons een broederlijk vaarwel te wenschen, en weder op zichzelven te gaan", dan mag men dit geen beding noemen. Dit was slechts eene herinn^ering. Immers de emigranten kenden de kerk waarbij sommigen wilden, dat mten zich zoo dra mogelijk zou aansluiten, niet genoeg. Zij' waren nog maar zoo kort in dit vreemde land. Zij hadden te worstelen gehad met de grootste bezwarenissen, verbonden aan de vestiging van eene kolonie in de oerwouden ten westen van de meren. Nu kwamen zij een weinig op hun verhaal. Nu lee'k het wel alsof de strotom van hun leven een kalmer Igang zou nemen. Nu waren zij' bedacht op een meer geregeld kerkelijk leven. Velen hunner verstonden het dat hel niet goed was op zichzelven te blijven. Daar bood de vriemdelijke kerk van het Oosten de hand der vriendschap aan. Zij droeg den naam van d© kerk die haar zoo lief was, doch die in het oude vaderland zoo deerlijk was misvormd en ontaard.

Hier hoopten eai mieeniden zij nog te vinden 'de oujde war© Gereformeerde Kerk en daarom in hun blijdschap wilden de meesten direct en zonder meer dan dat ééne beiding, van de Classis maajr aamf sluiten; anderen en daaronder Van Raalte maanden tot voorzichtigheid. Juist hij, die de m'eeste gelegenheid hald gehad de Reformed te leeren kennen, Juist de mlan van de Gelders ch-O verijs els che ridhting, hij' was het Juist die er op , aandirong omi oeKat de leden te raadplegen. Imimers Üeze was de zoogönaamlde IndependenÜsche trek van Brummelk'ampi en Van jRaalte. • - f'slr!-»

Dr Wij'Ckoff dit opmerkedde en zelf ook van oordeel, dat jmien niet overhaast moest te werk gaan, (miaande eerstens niet te „driftig', te haastig, te zijn en verder zeide hij' tot de» aarzelènden, ochi wanneer U later bij' nadere kennismaking biezwaïen moo'gt hebben, dan keert u in broederlijke gezindheid weer , terug. Dat was geen beding, maar slechts een geruststellend woord. De bezadigde man van Albany had een woord tot de Petrus-naturen in de vergadering, tot de voortvartenden en bijj wenkte en zeide: 'jndet te hard, broeders! Hij had ook een woord tot de Thomas naturen, de aarzrfenden en hij zeide: niet al te vreesachtig, broeders!

En hoe hu te verklaren dat de voortvaren'den het wonnen? Daar ligt eene verklaring voor de hand en 'zij is deze, dat d© mannen der Afscheiding van huis uit „haatten den secte-geest" en toen Van Raalte dat v/oord neerscbneef ip. het verslag dat hij maakte Van deze zoo gewichtige en aan ge^ volgen rijk© vergadeaing, toen schreef hij' dat uit aller naam en hij' schreef: wij haten secte-geest.. Mocht gij nu verwachten dat de historici, die zich in het ou|de vaderland nog al eens bezighouden toet de Afsch-eiiding-en dat in verband toet de Hervortode iKien'k, eindelijk zullen ophouden met van deze heeriijke actie te lasteren, dan koestert gij eene veirwachtingi die ik niet meer heb, O'mdat ik helaas gedwongen bien geworden door wat ik daarvan lees en hoor, dat hier opzet in het spelisi. Opzet acht ik schuldig. Auto-suggestie ©en lijden. We hebbien in 'dezen met geen patiënten 'te doen, maar m'et moedwilligen.

Doch om' den naam der groote pioniers diet onwedersprofcen te laten bezwalken, herinner ik even het koen© woord dat ons uit Amerika toespreekt: wij haten sect e-geest. Doch dat niet alleen! Wij herinneren het ook ons eigen volk, aan het tegenwooridg geslacht, opdat bet het karalïtet der Afscheiding leere kenn'cn of niet vergete, ten wij herinneren' het ook opdat wij Jiiet paid der vaderen niet verlaten 0a ons wachten voor den schadelijken secte-geest, die èn hier èn in Amerika immer rondwaart rondom de muren onzer kerken en niet inüner idaarbuiten wordt gekeerd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen