De Glasse Batavia.

De Gerefofnüeieride kerken op Java: Batavia, Soferabaja en Bandoeng, en ook Me'dan op Sumatra, stonden als „buitenkerken" in verband met 'de classe 's-'Gravenhage. Nu 'ör ook kerken gieïnstU tueefd werden te Semarang, Djocja en Solo, dei oorresponjdentie mét Den Haag moeilijkheden opleverde, len er speciale Indische belangen vielen te behartigen, werd s'teeds meer dö drang gevoeld^ om de i& er. keTken in Indië tot een zelfstandiigel olaB'se te oiiganiisee!ren. Op; Ide synode van B.otterdam was het veïzo'ek', om daartoe' over te gaan, ree'ds ingekomien, maar de class© Den Haag moest hierover eerst haar ooi^idieel uitsp'rek'en. Eer 'deze clas; se echter zich een einidoiordeel kon vorm'en, werd reeds öen „vOiOrloopige classe-vergadering van de kerken op; Java en Sumatra" gebonden. Sommigen in ons Jajdd keuriden dit niet goed, maar de kerken in Inldië hanideld^ alzoo niet, om ei'gieinmiachtig op' te treiden, en ^ich aan het oordeel diei" kerken in het moidderlanld te onttnekklen, maar omdat d© om'stanidigheden ertoe idrongien; aizoo weïld het informieele der handelwijze vriinldelijk o^vjer het boiofd gezien.

Op de synode van Udeüwariden bi-acht de clasisie Den Haag aldvies uit over 'diezie z'aaïk, hetwelk dien raajd inhield tot een deajgelijke classevorming z; oo spoedig mog^Üjk over itie' gaan; 'en in de zitüin, g van Dinsidag 7 Sept. wiefd daajitoe zonder ©enige discnssi© besloten. Dit be'sluit is valn zooveel gewicht, dat het wel nooidig taag worden geacht eT eens de aandacht, op' t'ë vestigen.

Reeds het jnstitueeren van ztelEstahdiigö Gie!fef. kerken was ©eii gebeuiitenis van belang; het wees op fden [groiOfcen zegen Gods, over het werk' der zeniding geboden, en op] de rijke vrucht van den arbeid van het oirganiseeren der „verstrooide" Geïeformeeiidien in Indië. Het doel der zending is toch ntet alleen „zielen te winnen voor het Lam", gelijk het ideaal van graal van Zinziendorff waS, ; maar, ook om' dé gewonnen zielen te vereenigen tot ©en kerk, en dan natuurhjk ook, indien er m'eerderi0 kerken kwamen, deae samen te voeglen in olassioaal verbanldl. De tijd om' .tot dit laatste oveï te gaan, was rij^', en daarom nam de synoide het wijze besluit, omi het verzoek uit Indië in te willigen. De gereform'eeride klerken in Nederlanid kunnen 'Gode sieohts dankbaar zijln vooï Zijn jziegien op 'hun arbeid 'zoo .kennelijk gegeven.

Terecht melkte D's. Klaarhamer in 2ajin rapport over dezi© materie aan de "Generale Synode op, dat de wensch, omi een ^zelfstandige classe te yormen, uit Indië zelf opkwam. Uit Nederland werd geen drang geoietfend, «m daarnaar te staan; het wajs aldaar dtepgevoeld© behoelfe. Ook weird niet van hier hun ©en vooirisdhrift gegeven, hoe zij' handelen moesten, maar de ontwkfceling van 'het Indisch kerkelijfc leven verifcoont een eigien type; de aloude en beproielde beginBelen van het gereformeerde kerkrecht ziitjin ook daar aanvaard, maar worden toegepiast i*. uitgewerict in v^erband Iniet de geheel eigenaardige en van Nederland' zlooKeer verschillende behoeften, vragen, nooden ©n gevaren, waarvoor de Ger. kerken in Indië zich geplaatst zien. Ook dit verdient sleichts onze toejuiching.

Het trekt die aanidaoht, dat Slechts: zeveta, kerken werden Baamgebonden-tot de classe Batavia, n.l. Batavia, Soerabaja, Baiidoeng', Medan, Djocja, Seniarang en Solo. Want er zijki' toch meeiidere gerleformieerde kerken in Indië, als wij' ons niet vergisisen, b.v. Glonggong, Melolo enz. 'Waarom de laatste kerken er niet bij' gevoegd zijn, vinden wij in het rappoTt niet vermeld. Wellicht mogen wij het afleiden uit de karakte'risteeringl der zeven genoemJde kerken, als wij' lezien: „Er zijn thans in Inidië reeds zeven gereform'eerde' kerken geïnstitueerd, die haar eigen zaken Inloe^ ten behandelen en ook kunnen behandelen, en die in de gelegenheid behooren gesteld te worden idit ook in welgeorderide gezamenlij'ke vergaidering te doen". Met het oog op die woorden ; 2oui(ten wi| dam kunnen zeggen, dat kerken ^Is Melolo len 'Glonggong nog, niet in staat zij'n hujn eigen zak'en te behartigen. Erg duidelijk is , hét met, maar idle oorzsaak , zal dan wel zitten in het EuropeeS'Ch element, dat in die zeven ke*ken overweigenid, of in elk geval leidend is.

Wij kunnen lechter deze kwestie gerust overlaten aan de ziendinigsdeputait'en, die door de broeders in Indië voldoende znllen worden ingelicht en ge^ raden. Veel wijlsheid zal er voor noodig zijn, om! later de kerken, die overwegend Javaansch fen SoembaneeSch zijn, tot een zelfstanldïige classe t© organisee'ren. Of zullen die kerken in het verband der clasisie Batavia 'kunnen worden opgenonlBn? Wij'' gevoelen, dat hiör voetangels en kleanmien liggen. Daar 'het rapport over deze dingen zwij'gt, , vermoeiden wij, dat de Javaansohe en Soembaneesohe kerken voor clalssevorming nog niet rijp worden geacht. En toich zal het dien kant op moeten!

Over de voorloopige classe-vergadering, te Soerabaja 23 en 24 Jxuii 1920 gehouden, pchrijft ; Ds. Bakker een aïltifcel in „De Maoedoniër" van Febr. 1921. Die voorloopige vergaderingen hebben naar zijn 'zeggen groeten zieigien gebracht aan „'de kerken van Europeanen" in Neld. Indië. Afdoend $telt hij' de nooidziaktelijkheid in het licht van een afzoniderlijkle olaisisie Batavia. Imto'eWs, aldus schrijft hij: „Een kring van geloovigen, 'die zich gevormd heefU op grooten afstanld van den keïkeraaid, waaronider hij staat, heeft veel grooter gevaar inform'eel© dingen te doen, dan een geïnstitueerd© keïk, die in het kerkverbanldi is opgeno'men. Met de vofming van een classe is !het geval hetzelfde. Wanneer de kerken in Inidië genooidzaakt zijn ove'r allerlei dingen offioieus te corresponldeeren, bestaat er veel meer gevaar, dat zij' naast de 'Ger. kerken in, N& derland komen te staan, dan wanneer zij' officieel als classe wojjden erkend. De wensch naar pigein classevorming is juist geboïen uit de behoefte pni zioio nauw Inogelijk met de kerken in Nederlanid verbomlden fe blijlven".

Vooral op Idie veilgadering van Junj 1920 izijin belangrijke dingen besproken en besloitein, waarvan. Ds. BaHcer eenige voorbeelden noemt.' Wat hij van het conoubinaat vermieldt, mlaig wel weerklank vindien onder ons volk. Verischille'nde cultuurmiaatschapi-^ pijten toch nemlen 'eimployé's in dienst onder vooSfr waaride, dat jzijl piais na eenige jaren, als zij ïtie& t verldienen, miogeri trouwen. Deze regjelingi, schijlnbaar . vewstanldigi leidt in werkelijkheid menigeü, zw; akken jiongeling naar den zi^delijken en lichamielijken oridiergang. Geplaatst in een eenzaam' pioridj ziet mien zich soms gedwongen een concubine itl^ neijiien, om' niet tot fèrgeïr te vervallen. De kerk van Medan heeft sterk tegen dit tTouwverbod ge^ ij'verd, len niet zondelr resultaat. Men wil nu de actie van Sumatra naar Java overplanten. Zoolang dergelijke toestanden geharidhaafd blijVen, zegt Ds. Bakker, is het onverantwoordelijk zijii kinderen naar Indië te laten gaan .in dienst van cultui: öionldernemingen. Hijl acht het ook noodig, 'dat leen^ kerkelijke vergaidering in Nederlanid zich hieroveï uitspreke. Tegieia dit laatste is natuurlijk 'heelemaal geen bez'waar, maajr dan moieit men eerst van de! broeders in Indië genoegz; amie gegevens ontvangen, om bij idle beti'oüdcen ^maatschappijen op' intrek'kimg Van het onheiliig en onheiilzaam verb old aan te dringen.

Eindelijk zou-iem'and kunnen vrageln, of die kleine en weinige Ger. kerken van veel beteekenis zijln en eenige toekotmist hebben. Dis. Biakkier laat daarover geen onzieker geluid hooren, als hij' schrijft: „Men Stelt het wiel eens voorT dlat onzfe Ger. ferken oliédroppelen nullen blij'ven, drijvende op ê!0 groofe Inldiische maatschap pij'. Dat gevaar (Ds. B. noemt dit een gevaar!) bestaat z'eer zeker, als totem zïich opteluit in eigen kring en dte' buitenwereld aan 'haar lot lOVeirlaat. Nu spreekt het frel vanz'elE, dat ide 'zwalcke Indische kerken het zendingswerk oïïider Javaan, Maleier ten Soembanetó niet kunneln ovei-nemen. Maar er is iebs anders, waar de kerken van Europeanen ernstig© aanidaoht aain hebben te wijdten. Het aantal Javanen ©n Chineezen, dat Hollandsch spreekt, wordt steeds grooter en grooter. Deze zijn gemaikkehjker te bewerken door middel Van de Hollandsche dan door middel van hun eigen taal. Zij zullen over het algemeen op'genomen willen woriden in de Europleesch© gemteiente. Hier opent ziiCh dan een perspectief voor de Europelesche kerken. Zijl zien hier een arbeidsveld voor zich, dat zeer belangrijfc isi, pmldat zij op' d®e wijze invloed kunnen oiefenen op het mteer ontwilïkelide detel der Mandsche maatschappij!. Indien de Indische kerken zich met kracht gaan toelegr gen op evangelisatiearbeid onder de afgedwaalde christenen, en op zlettdüngsatbeid onder Hollandsch

sprekende Javanen en Chinetezlen, gaan ze ongetwijfeld een Bch0; 0ne toekomst tegemoet”.

Dit zijn belangrijfce opmerkingen. Mag© de ólasse Batavia • door iGod rijk'gezegend worden tot het bereikten van dit heerlijke doell

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen