De Federatie van Christelijke Vereenigingen van en voor Vrouwen en Meisjes.

II.

De Federatie vindt een zeer uitgestrekt arbeidsveld voor zich. Nog maar zeer aan het. begin van (haar werk staande, is het nog een zoeken en tasten, wat het eerst m'Oet aangevat worden.

Er moet contact gebracht worden tussChen de verschillende vereenigingen. Het is ongelo'pllijk hoe weinig de meeste leidsters op de hoogte zijn van soortgelijken arbeid, misschien .in hunne onmiddellijke omgeving gedaan. Dat dit in vele gevallen tot dubbel werk en verspilling van tijd, geld en arbeidskrachten leidt, is buiten twij'fel. Zcowel wat den ideëelen als den praktischen kant van 'het werk betreft, kan van geregeld clontact groot nut uitgaan, 'Oofc al blijft ieder volkomen vrij voort te arbeide'U, geheel volgens eigen beginselen en met algeheele zelfstandigheid. Doior uitwisseling van gedachten krijgt men dikwijls nieuw licht over moeilijkheden 'en vragen. Men wil toch geen onderlinge co'ncurrentie', maar waar men allen streeft naar eenzelfde doel, biegroet m'en ieder dis daarin medewerlct als eene medestrijdster in den grooten strijd tegen het longeloof en zou m'en dan niet aan elkander mededeelen het inzicht, door eigen ervarjng, doior eigen studie, misschien door eigen schade en schande verkregen? Vereenigingen, die z'ich in krachtigen bloei mogen verheugen, gullen menigmaal de zwakkere met raad en daad kunnen bijstaan en haar misschien tot nieuw leven brengen. Wat de praktische punten betreft: bij het voo'rzien in de behoefte aan goede lolailiteiten, aan geschikte lectuur dO'Or 'het inrichten van eene gezamenlijke bibliotheek, toet laten circuleeren van tijdschriften, het organiseeren van cursussen of lezingen Z'Ou samenwerking van groot nut kunnen z'ijn, vooral in de plaatselijk of distriatsgewijizie georganiseerde onderaf deelingen der Federatie.

Maar bescho'uwt de Federatie ook als haar eerste taak het in contact met 'elkander brengen der bestaande vereenigingen, toch kan z'ij zich daartoe niet beperken, waar blijkt dat er nog groo'te leemten zijn aan te vullen. Het zijn maar enkele kringen, die door den arbeid bereikt worden en geheele oategO'riën van meisjes vallen daar geheel buiten. Het grootste deel der bezoe'kslers der avondjes enz. bestaat uit dienstboden, - terwijl voor kantoor-en winkelmeisjes bjv. weinig wordt gedaan. Ook is in Evangelisatiearbeid teveel uitsluitend aan de armsten en de minst ontwikkelden gedacht en ihet is zeker de heerlijlfcheid van het Evangelie, dat het ook voor hen is. Maar gelukkig is het Evangelie ook voor de meer ontwi'kkelden en' het zijn juist dezen, die aan de'U eenen kant zoeken naar geestelijk leven en die aan den anderen kant door de geestelijke stroonii'ngen van onzen tijd dreigen medegevoierd te worden. Er is geen kring der Maatschappij, die men mag voorbijzien en de meer ontwikkelden vooral niet, omdat m'en daaruit weder moet kweeke'n de toekomstige leidsters.

Niet alleB'U moet de arbeid uitgebreid wo'rden, opdat, alle kringen der samenleving worden bereikt, maar O'ok moet het doel dat m'sn zich daarvan voor oogen stelt eene aanzienlijke uitbreiding ondergaan. Het brengen van het Evangfelie moet natuurlijk hoo'fddoel blijven, maar daarnaast moet men oog krijgen voor de gelegenheid die men heeft, om 'mede te werken aan de opvoeding en ontwikkeling der meisjes op verstandelijk, zfedelijk, maatschappelijk en lichamelijk gebied. Nu de-invloed van gezin en kerk zoo sterk verminderd is, moet de meisjesvereeniging O'pvoedingsinstituat zijn, moeten de meisjes daardoor teruggevoerd worden naar de kei'k, ' daardoor opgeleid worden voor hare eigen gezinstaak.

Dat eene dergelijke uitbreiding der taak zware eischen aan de leidsters stelt, is natuurlijk. Zij moeten O'p de hoogte zijn der maatschappelijke toestanden, zij moeten zich gunnen verplaatsen ia de gedachte'nwereld der meisjes, zij' moeten kunnen leiding geven, maar zij moeten ook kannen opwekken tot zelfwerkzaamheid en zelfverantwoordelijkheid. Waar het nu 'Onmogelijk is, dat iedereen zich in deze dingen inwerkt, dat ieder voor zichzelf alleen de wegen zoekt die ingeslagen moeten worden, wat trouwens verspilling van tijd en kracht ZO'U beteekenen, daar is het weder de samenwerking, die hier uitkomst moet brengen. De studie hiervoor , 'noodziakelijk, het bijeenbrengen van geigevens en het laten profiteeren van deze gegevens in den gro'Otst mogelijken kring, kan niet verricht worden door een kleine vereeniging. HiervO'or is eene groote organisatie noodig. Door het uitgeven van een leidstersblad, waarin allerlei p-unten op het vereenigingsleven betrekking hebbende worden behandeld, geregeld leiddraden worden gegeven, de telkens opkomende moeilijkheden worden besproken, zal de geregelde voorlichting kunnen worden verstrekt. Verder zullen cursussen 'en conferenties moeten worden georganiseerd en zal men moeten komen to't het verlmjgen van eene gelegenheid toL opleiding van diegenen, die' zich geheel aan dezen arbeid willen geven.

Worden zoo aan den eenen kant de eischen hooger gesteld, aan den anderen kant worden de lasten ook weder verlicht, doordat men elkander hulp en steun biedt en beter voorbereid en toegerust de taak kan aanvaarden. Want niets maakt een arbeid ziooi mo-eilijk, .drukkend en onbevredigönd, dan het gevoel er ni'et voor berekend te zijn, 'Uiet te weteiu hoe die ^aan te vatten en alleen te staan voor de oplossing der moeilijkheden, die zich telkens weer voordoen.

De veelomvattende taak, die de Federatie op zich neem't, zal slechts kunnen uitgevoerd worden door veler medéwerldmg. Maar het is juist op' een oogenblik, dat in velerlei werk verslap^ping en achteruitgang geco'nstaleerd werd, dat 'zij haar werk heeft aanigievangen. Daiartegenover ecïiter k'otót ter van , alle kanten nieuw leven op', wordt van allerlei zijden haar optreden met blijdschap begroet. Wil zij kmmeh voldoen aan de verwaditingen, die menvan haar koestert, al het werk op' zie"!! kunnen nemen; dat op haar toestroomt, dan mOet pij over vele ai'beidskracjhten beschikken.

Daarom ligt ook een voornaam deel van hare roeping in het apwekke'U van het verantwoordelijkheidsgevoel der Christenvrouwen. De vorige week wees i k er reeds op, ]h.ae met hernieujwden aandramg liet bevel des Heeren opi haar aankomt om Zijne getuigen te zijn. Want voor den arbeid wordt in onzen tijd wol meer 'kennis, meer voorbereiding, meer toewijding gevraagd, maar het allervoornaamste blijft toqh hetzelfde vereisohte' als vroeger: oprecht geloof en warme liefde' tot God en den naaste. Als wij door het geloof den rijkdom en de heerlijkheid van het leven in Christus hebben gezien en ervaren, dan is het ons een voorrecht daarvan, te mogen getuigen. Wij' mogen in geen enkel op'zicht egO'ïst 'en gierig zijn, maar met de geestelijke goiederen minder dan met eenige andere. Juist door het geven, ontvangen wij dubbel weder, doior het getuigen worden wij ons beter bewust van 'O-ns eigen bezit en wordt ons geloof versterkt en verdiept.

Warme liefde om Go'ds wü tot den naaste is noodig, want veel zelfverloochening wordt gevraagd. Men 'moet de meisjes miet vertrouwen en begrij.pen tegemoet treden. Alle gedachte aan hel beschermend van bovenaf haar naderen moet vervallen; men moet. zich naast haar stellen. Het vertrouwen, de invloed, , het gezag moet vrijwillig door haar geschonken worden, zullen die eenige beteek'enis hebben. Maar de ervaring leert, dat op deze wij'z'e verkregen, die invloed zeer groot kan zijn. Liefde tot God moet ons dus dringen om onszelven te vergeten, onszelven geheel te geven in Zijn dienst en aan te grijpen elk middel dat ons gegeven wordt, waardoor wij de uitbreiding van Zijn Koninkrijk' kunnen bevorderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen