Bij den jaarkeer.

In een van zijn laatste lezingen noemfe'.prö'^ Bavinck, wiens heengaan .wij op-de'ze.n Oudejaarsavond ïnet verniieuwd^en wciemoed gedenken, den tijd, die oj) de beëindiging van den w-sreldkrijg gevolgd is, een hangen vredcs, tijd. En .ieder, die bij dit jaareinde zich niet velrgaapt aan v.en kleurigen schijn, , of zich tevreden stelt mot oppervlakkig optimisme, doich de iharde werkelijkheid oabev.angen onder oogen durft te zien. moet toestemmen, dat deze c|ualifieatie niet ifce somber was, en door den zich afsluitenden tijdkring zeker is waar gemaakt.

Deze vre-destijd is bang.

In velerlei opzicht, en op bijna elk terrein zien' wij, dat er woiken en donkerheid zijn rondom' den troon God, s. Die wolken somiberen, eerst aan den hemel dier voilikeren, én in de w^ereld der internationale politiek, waarin wel vieJeiSverdragien getee. ke.nd zijn, niaar de vrede zelf, de waarachtige vrede, niet op den troon zit, en de gerecihtig.heid dofïT-het belang len het nationaal egoïsme wordt overheerscht. Welk een woeling en gisting oiilrusten.nog de volkeren! Wat zijn de idealen der paciificisten noig ver van een zonnige realiteit! Wat zijn de resultaten van de vele conferenties, die ditr/jaar gehouden wieirden, betrekkelijk pover, en ai'„inog.en wij de giemeenschap der natiën en den , vó.'l.|: enbond, waaraan zoo ijverig gearbeid woirdt, ndët veroordjeelen, ' om'dat hij een Kersensdhim zlou zij.n, , ' en al hebben wij als christenen deze verbj^oedering en internationalen vrede met al onze krachten te steunen, het jaar 1921 geeft ons mog geen reden om den. lo-fzang aan te heffen, doch stemt ons eerder tot twijfelend vragen, of de dageraad niet zal blijve-n toeven.

Wij zien immners gansch andei'e dingen.

De volkereinzöe iS nog niet tot rust gekomen.

. De internat iónale problemten vermtenigvuldigen zich eerder, dan dat zij opgeloBt worden, en w, ie nauw toeziet merkt, dat de 'revanc'heged; ^dh!e weerpost vat i'n de haüten. Geen volk op aarde laat za'eh. vernederen en trappen. Frankrijk hbeft altijd gezonnen op wraak over deh smaad, die het in 1871 werd aamgedaan, ©n als .Duitschland z.lch eens uit zijn knechtschap opricht, en de oude Gertnaansche geest aan'de ; ketenen rukt, zal Europa nog andere toonieelèn aanschouwen, dan ïn de verleden ooiiogsjaren ziich hebben afgespeeld.

Het klokgelui van den „eeuwigen vrede" is verre.

De vred'e, dien we thans kennen, is een bange vrede.

Ook op economisch en sociaal terrein.

Ik behoef Blechts even het valuta-vraagstuk te noemen, en ieder vraagt zich af wal, er van zoo'n omtreddening teneicht moet konien. Dte' ïinanoifin der meeste staten zijn gedesorganiseerd. De ellende heeft-zich verscherpt. In ital van landen hieeirscht gebrek en armoede. Over Rusland breidt zidh reeds de zwarte schaduw vam den hongersnood uit, en de volken gaan miet den nieuwen jaarkriiig ©en toekomst tegen, di-e in donkere wolken gehuld is, en, indien onze-God-; , jhi6t.nieit. veahjoedl, Boeli-wfiinffl goeds zal baren.

En in ons eigen'vaderland

Ook ten onzent-was 1921 een snelle iifloéf^'tóift' der wateren!

Wat is het luchtharlg optimisme van hen. dis zich gouden tijden droomden, op 'een droef fiasco uitgeloopen, : en wat is voor velen de ontnucihtering hard. Ik denk b.v. aan die maatschappijen en banken, die voor kort een toon aanslo-? gen, alsof de geldbroinnen onnitputlelijk waren, en die boawden en uitbreidden en nieuwe werkkrach'.en aansitelden en graotsche plannen beraamden, alsof er voor hen geen malaisie en Lnziinking mo'^elijk wss. Wat een teleurstelling is op die levensopschroeving gevolgd! In de geldweijeld heefscht onrust. Meer dan ee-n maatschappij zag haar papieren bliksemsnel dalen. Solide instellingen bleken legen den scihok niet bestand .te weaen, en... 'Ln het bedrijfsleven?

Alom klaagt men over slap'.e. Tal van zaken stagin wankel.

Het aantal faillissemenlen is hooger dan ooit, en gevolg van di; e malaise is, dat menig bedrijf mo'est worden stopgiezet, en de werkeloosheid de crisis verergiert. De soeiale conflicten zullen niet uitblijven, en wanneer we.slechts denken aan de ellende in de Metaalindustrie, houden we ons haxt vast bij de gedachte, .dat delze strijd ook in andere bedrijven doordringeir, en ov^er de heele sociale linie zich zal uitbreiden. En dit is nie! onmogelijk. Wie luistert naar de verschillende slemnien, die oive'j' en weer - klinken, weet, dat de p-artijen scherp tegenover elkaar staan, en als eenmaal de wo-rsteling tussehen kapitaal en arb-eid onitkebend is, . .. wie zal dan in deze fel-bewogen 'tijden den vrede geven? A^'oor het politieke leven in engeren zin is deze jaarkeer bijizonder gewichtig.

Het volgend jaar is weer een jaar van Kamer. verkiezi'ngen, en de'politieke partijen zullen ziöh met elka'nder hebben te meten'in-een elealoiralen strijd, over wiens uitkomst weinig valt te zeggen. We z'uljen moeten a.i? wachlen. Wel hopen we dat de toekomist ons minder lekurs[©Hingen hrtnge als het jaar 1921, en onder • ons de oude ijver en het oude idealisme herleve, dat de kracht der voortrekkers geweest is. Dam alleen houden we ons pad recht, en dan kunnen wij, ziende op onz'ai Koning in dè hemelen, met moed verder gaan

Het jaareinde is ve-ire van licht.

Eerlijk m, oeten wij dit bekennen, en dit te belijden is allerminst een gevolg van overdreven zwartgalligheid of onchristelijk pessimisme. En dit is wel de grootste - eUende van de-zen - tijd, dat de menscMiei.-d n.iet bij machte is, om' zich uit het verA^al op te werken. Er is overal giebrek aan kracht. Gebrek aan internationale kracht, om de volkeren vol vertrouwen tot elkaar Ie brengen. Gebrek aam volkskracht, o-m ln den chaos weer cide en regel te scheppen. Gebrek aan geesteskracht, om het antwoord te vinden op dé vel© vragen, die angstig uit de le-venswoeling opklinken. Gebrek aam wilskracht, om de hand aan den ptoe-g te slaan, en dien door den verwaarloosden akker te drijven. Giebrek aan moreele kracht, om den strijd legem wellust en zJngenot, tegen weelde en veikwisti-ng, tegen wuftheid en liöhtzinnigheid, tegen ontaarding en verval, tegen dans en spel, tegen ontucht en geld jacht aan te binden, en gebriek helaas aam... geloofskracht bij de be'lijdenis van den Christus, die in Hem, hun Heiland, zoo ste-rk zijn en zulke rijke geestelijke schatten bezitten, en zoo wein.ig kracht opienbaren.

Ook dit m'oeten Wij willen belijden Aan de ellende staan ook wij debet.

En in stede van, als de Farizeeër, te danken: Heeie-, ik dank u, dat ik njöt ben als die, past ons de toUenaarsbede, : ^., O - God, . wees mij zondaar genadig.

Het jaarejM^Hs''flbr^^lï. .; -Toch zien - wij licht.

Om den Heere mogen wolken en donkerheid zijn, maar Hij reg& ert, en gerechtigheid en geridb^t zijn de vastigheid van Zijn troon. Daarom mag de aarde zich variheugeir, en kunnen wij ons verblijden, want hef loit der wereld ligt in Zijn handen. En bij Hem is uitkomst. In Zijn liciht zien wij het licht. Wanneer de volke-ren slechts in 'dat licht w, Ulen wandelen, en naar Zijn stsm luistaren, toeft de dageraad - niet langer, maar indien zij voortgaan met voor hun politiek en Sociaal leven Zij'n openbajing-te verwerpen, blijft het nachlt. Want „tot de wet en tot de getuigenis. Zoo zij niet spreken naar dit woord, het zal zijn, dat zij geen dageraad zullen hebben. En een ieder van hen zal daar doorgaan, hard gedrukt ©n hongerig; en het zal geschie-den, wanneer hem hongert, en hij zeer toornig zal zijn, dan zal hij vloeken op zijn koning en op zijn god, als hij' opwaarts zal ziem; als hij de aarde aanschouwen zal, zie-, daar zal benauwdheid en duisternis zijn; hij zal ver-. duisterd zijln door angst, en--voorljgedreven door donkerheid" (Jes. 8:20—22)|^^^p^

Die profetie wordt in onzié'^'Öagëh 'lë!t; , erlijk vervuld.

Maar wij kennen nog een ander Godswoord.

„Het volk, dat in duisternis wairdeM zal een

groot licht zien, deg& nen, die wonen in hlöt land van de schaduw des doods, over dezelven zal eein licht schijmen; Want feen kind is ons geboreln, een zoon is ons geigeYen, ©n de heerschappij is op zijn schouder; en m!en noemt zijn naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevonst" (Jes. 9:1, .5).

Op Hem hoopt onze ziel. Op den Vredevorst.

Op Zijn vrederijk, waarheen dit voorbij'gesneld© jaaï oins weer leen belangrijke schrede nader ge-, bracht heeft. En van Hem is, ook voor het politieke en sociale leven in het koaneride jaar onze verwachting.

K. D.

Onze jeugdarbeid.

Hoewel de jeugdarbeid niet speciaal toil deze rubriek behoort, wil ik gaai-ïie plaats geven aan het onderstaande bericht.

Conferentie vooï Ge reffti'm eerden Jeugdarbeid.

De ConféPeiitie voor Gerefofmeerdaii ïëügiiarbeid, waartoe op de samenkomst te Utresht vaa den 6en 'Sept.'1.1. besloten weKl, zal D.V. Woensdag den 11 Januari a.s. worden gehotüden te Utrecht, in het Gebouw voor Kunsten en Wetenschapisen. Behalve dat gepoogd zal wotódeii tot de oprichting van een Centrale voor Jeugdarbeid op Gerefoi'meo'rden grondslag te geraken, waarvoor d'e conceptregeling reeds aan de betrokken' organisaties is toegezonden, zullen daar , ©en .tweetal bolangiijké onderwerpen worden ingeleid, door Tiet Tweede Ivamerlid J. Schouten ©n Prof. Dtr G. CK. Aalders. Die eerste zal behandelen het Vraagstuk van , , 0 v e r-heidssteun voor "flen jeugdarbeid, in den ruimsten zin" (; dus niet alleen de subsidie-kwestie), terw'ijl Prof. Aalders zal spreken over: „Onze pr in ei pi eel e en or gani s at o ri-' rische houding ten .op: zich'te van de 1 i c h a m e 1 ij k 6 o. p v o i© d i n g en de ontspanning'".

Voor ben, die aan deze conferentie wenschsn deel te nemen, zijn op aanvrage kaairfcen verkrijgbaar ad f 0.50 bij het bondsbureau van den Ned. Bond van Jongelingsveïeenigingen op Geref. grondslag te Amersfoort.

Met allen aandrang wek ik foit deelname aan deze coinforenti© op. Laat ieder, die rnet den gereformeerden jeugdarbeid meeleeft, en in dit werk belamgstelt, .dezte vergadering bijwonen. Ze kan onder Gods zegen van groote beteekenis zijn voor al onze jeuigdorganisaties, len verdient om spreïfers en onderwierpen een veirrassende opkomst. Aan een Centrale voor gereformeerden jeugdarbeid is zeker behoiefte, en eigen plaatselijke ervaring geeft mij vrijmoedigheid den wensch uit te spreken, dat zij tOit stand m'ag komten.

K. D.

Nog eens de crisis in het metaalbedrijf.

Van alle kanten bereiken miji verweerschriften tegen, het ingezonden situk, dat ik een vorige week plaatste. Mijn rubriek biedt voor alleln geen ruimte, en voor polemiek kan bns' blad geien gastvrijheid verleenien. Om nu geen ontevredenheid te wekken, wil ik onderstaande nog opnamlen:

WelEerw. Zeergel. Heer!

Mag ik voor onderstaand© beleefd ©en plaatsje verzoeken in „De Reformatie" ?

Naar aanleiding van „De crisis in de iVIetaalindustrie" onder de rubriek „Uit het politieke en sociale leven" van den heer D. de Kwaadsteniet, het volgend©: Mij, best kimnende vereenigen met het antwoord, dat Dr K. D. den heer D', de K. geeft, moet mij. toch het volgend© van het hart.

Deze heer D. de K. noemt zichzelf een vooraanstaand technicus, die Uiteraard eeii andere kijk op het conflict : ytig^ft.r; dMr4^^, : vakvereenigings-' besturen. - ' •: iafe."T-: .SSSa^^.

Dat blijkt ook volkoimén. Hij begrijpt niet waar 't om, gaat. Bij hem is de arbeider, die met gijn arbeiQ-veel verdient „d© ijverige" en die minder verdient „de arbeidsschuwe".

Het 'heeft mij menigmaal geërgerd wanneer ik daze uitdrukking vernam van menschen, die zichzelf het brevet geven van ter aak© kundig. Ik sta zelf sinds een twintigtal jiaren onder d© arbeiders, waarvan een goede tiental boven h©n en heb er (leze ondervinding bij opgedaan, dat ijverige vakkundige arbeiders , zichzelf weten vooruit t© dringen om op de plaats te komen waar ee behooren, t©rwijl de minder-kundige arbeiders blijven staan waar .ze staan of achterop geraken, daarentegen de werkelijk arbeidsschuwe al heel ga'uw .zichzelf wegwerken.

Het is niet altijd een gevolg van meer of mindere ijver, die ©en hoog loon waarborgt, maar veel meer de meerdere of mindere valekennis, die den stand van het loon bepaalt. Dit weet daze vooraanstaande technicus uit .zijn naaste omgeving ook wel. Maar het treiurigste is altijd, dat, warmeer het een ai-beider geldt, ©en andere maatstaf wordt aangelegd, dan wanneer men zijn eigen categorie bespreekt.

Ik behoor nu niet meer tot d© arb©iders, maar reken het mij, tot een ©©r uit hen te zijn voortgekomen.

Ik ken de moeiten en den strijd in de arbeiderskringen gevoerd en daarom bietreur ik dubbel het •• gedecreteerd© besluit van den Metaalbond waardoor de ellende in de gezinnen gebracht wordt. Wiant acht het niet gering mijnheer J). de K. als van een loon izegige in doorsnee f 35 10 «/o moet afgeknepen worden en dat in een tijd waarin het levensniv©aa op en neer gaat gelijk de baren der zee. Het is volkomen j'uist wat Z.Eei"w. Dr K. D. zegt: er zijn in de oorlogsjaren ruinisohoots winsten ge. maakt om deze crisisjaren'dM^^.-komen, desnoods ten kost© van een offer.

Maar dat offer moet niet gevraagd worden van de minst gesitueeTden.

Alleen in" bet zoeken naar d©n juist©n weg om te komen'tot. Siam©nwerking en overeenstemming is do roeping j^Mi^jidén werkgever en werknemer.

STOFFELS.

Hiermede eindTgeh w'y-.deze quaestie.

Laten we, een ieder vopr zich, alle krachten inspannen om den socialen vreide te bevorderen, en bedenken welk een moeilijke taaii' God in deze tijiden van malaise ien conflioten op onze schouders, als Christenen, l^gt. Geen sljrijd, miaar toenadering moet ons ernstig., len .biddend streven zijn.

K. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen