Een Vrijgestelde.

Het lijkt heel veel op een sommatie, als Ds D. Pol in „De Macedoniër" schrijft:

„Last Ds Wielenga nu voor de derde maal eens duidelijk zeggen, wat hij denkt en wat liij zou willan: Aan de alarmlclok trekken is goed; beter om met vooistellen tot juiste maatregelen te Icomen! Bege.^; t Uij missi.aien voor de zendingsactie „een vrijgestelde" en. .. heeft bij daarvoor al iemand op het .oog, die ; ; i. dan wel „de teugelf' vermag over te nemen" ?

Deize woorden zijn het slot van een artikeltje over een reeds tweemaal door ons Uitgesproken gedachte, dat het no'g de vraag eoU zijn, of in de toekomst het werk der .zending zou kunnen geleid worden door predikanten, die een eigen gemeente te verzorgen hebben; Ds Dijkstra, Ds Breukelaar en Dr Hania hebben het gedaan, maar .zij .waren in en met den arbeid opgegroeid en ontplooiden een werkkracht, die met verbaaing vervult; Ds Dijkstra gjng heen, en er blijven twee over, die ook niet jong meer .zijn; wie zullen straks hun plaats' kunnen innemen?

En nu vraagt Ds Bol: „laat.... ".

Als men een dergelijke sommatie onder de oogen krijgt, heeft men het gevoel van den reiziger, die door den roover zich ziet toegeroepen: „Uw geld of ...."! En men voelt zich .zeer sterk tot het tegenovergestelde geprikkeld van hetgeen begeerd wordt. Maar wij kennen Ds Pol sinds langer dan .gister, en verschrikken niet zoo erg van het bazuingeschal van zijn uitkijktoren. Wij izullen dus d u i d e 1 ij k moeten zeggen, wat wij denken en willen.

Tegen het verzoek om duidelijk te zijn, kan niemand bezwaar hebben; onduidelijkheid „moest niet mogen". Wij beginnen er dus naar te streven duidelijk te eijn. Wat wij denken en wat wij. .zouden willen? O, wij denken veel meer dan wij durven en kunnen zeggen; en wiJ! willen veel meer dan wellicht kan gebeuren!

Wij zouden echter willen, dat de leiding, van het .zendingswerk 'Ook na het uiteenvallen van het triumviraat JDijkstra-Breukelaar-Hania op dezelfde voortreffelijke wijze .zal blijven geschieden. En hoewel wij^ buitengewoon veel respect hebben voor de bekwaamheden en werkkrachten onzer predikanten, wag; en wiji het toch te betwijfelen, oi er straks onder hen zullen zijn, die kunnen doen waf de genoemde drie .personen deden of de twee overgieblevenen nog doen, terwijl men nog een eigen gemeente heeft te bearbeiden.

Ds Pol spreekt dit ook niet tegen; misschien wacht hij met tegen deize gedachte te opponeeren, totdat hij precies weet, wat wij. denken en aouden willen.

Wij merken onder de onderwijizers en de arbeiders op, dat zijl hun belaugen toevertrouwen aan een bestuur, maar dat tevens een of meer „vrijgestelden" het hoofdwerk verrichten. De vereeniging van christelijke onderwijzers en onderwijzeressen heeft een uitnemend bestuur, dat waarlijk niet alleen „voor de eer" achter de groene tafel .zit; maar bovendien heeft .zij een directeur, n.l. den heer A. de Jong te Leiden; de vereeniging de Unie van onderwijzers heeft eveneens een vrijgestelde. Bij de arbeidersvereenigjngen merken wij hetzelfde op.

Zou het niet gewenscht .zijn bij onze zending eenzelfden maatregel te treffen?

Wij weten wel, dat de vergelijking van de kerken met haar .zendingswerk met de genoemde vereenigingen volstrekt niet in alle deelen opgaat, doch het derde van vergelijkirtg .zien vnj hier wel.

De genootschaps.zending onzer Hervormde broeders heeft : zelfs meer dan één j, vrijgestelde", die den naam van .zendiriigsdirectors dragen, en alle drie hebben de handen vol werk. Wij verkeeren, omdat onze zendiug kerkelijk is, in gunstiger conditie dan de Hervormde broeders. Elke izendende kerk heeft haar mannen, omringd en geholpen door de provinciale depütaten. Maar ook dan blijft er nogi .zóóveel arbeid over, gelijk wij vroeger reeds tj\'eemaal aangaven, dat één persoon meer dan igenoég hebben .zal om daarvoor te zorgen.

Over den naarn willen wij niet twisten; „vrij.gestelde" ziou wellicht niet mooi genoeg klinken; trouwens zegt deze naam ook niets. Maar wat zou er tegen zijn, hem izendinigsdireetor te heeten?

Het .zoU , zijn werk moeten zijn de zendingsactie in ons land te leiden; en in Indië, voorzoover dit nu aan de generale depütaten is to-evertrouwd. De redactie van het Zendingsblad en den Zendingskalender .zou eveneens voor zijn rekening komen; en ook de leiding der „pro^ paganda"; als de , , .zendingsopvoediug", gelijk men het genoemd heeft, eens in één hand kwam, dan zou dit ongetvvijfeld groote voordeelen geven; er valt in dazen nog heel veel te doen.

Er ware nog meer te noemen, maar wij. ontwikkelen geen program, en geven slechts antwoord op de twee vragen van Ds Pol.

Of wij iemand op het oog: hebben? Indien dit zoo was, dan .zouden wij .zijn naam toch, niet noemen; trouwens, wie het .zijn zou komt toch eerst ter sprake, indien men besluit tot het aanstellen van zulk een persoon; en dat heeft nog den tijd! Als het ooit aoover Jaomt!

In verband hiermee wagen wij het nog de opmerking te maken, dat het wellicht gewenscht , zou zijn, meer gebr'uik te maken van de krachten, die Indië hebben gezien. In onze kerkelijke bladen, ook in onze Zendingsperiodieken, treden behalve . Ds Bakker en Ds D. K.

Wielenga, schier alleen onze HoUandsche domiiié's naar voren. Maar waar blijven dan mannen als Ds L. Adiiaanse, Ds Ing^versen te Nijkerk, br Alkema, straks predikant te Maarssen?

Dit weinige zij Ds Pol voor ditmaal genoeg.

Zendingslectuur.

Wij beginnen met de aandacht te vestigen op onzen Zendinigskalender. In „De Macedoniër" schrijft Ds Pol hiervan het volgende:

„De Zendingskalender voor de Gereformeerde Kedcn. jaren aane-n door wijlen ds H. Dijkstra bewerkt, ZMI V003 het jaar 1923 geheel en al op dezelfde manier als ', ojrn''en worden uitgegeven.

De prijs kon weer worden verlaagd.

De Kalender kan nu weer geleverd worden voor elf guldeïL per 100 ex., na 1 liov. besteld voor twaalf gulden. Deze prijs geldt voor alle getallen. Alleen wie 1 ex. A-enscht betaalt f 0.20.

Men vnige circulaire en inteekenlijst aan t-ij den heer G. F. Kimiraelen, Kruisstraat 7, Assen, en werke mee tot ver'^p'^eiding in alle gezinnen der Ger. Kerke.i van JSederland en daarbuiten!"

Ons diunkt, dat het g; ewenscht is, dat de uitgever niet wacht, totdat gevraagd wordt om inteekenlijsten, maar .dat hij , ze zende aan cmze zendingscommissies, •en indien hij daarvan de adressen niet weet, dan aan de kerkeraden met ver.zioek .ze aan die commissies ter hand te stellen; niet één kerkeraad , zal daartegen bezwaar maken.

Men denke om den datum 1 November!

Voor dezen keer blijft de kalender in denzelfden vorm verschijnen. Toch aoüden we het beter achten, indien later de datums veel duidelijker werden gedrukt, zoodat men zé van verre .zien kan; dan beantwoordt de kalender ook meer aan het doel. N'u moet men, om een bepaalden •datum van de maand te zien den kalender vlak naast izich hangen, of ernaai-toeloopen. Misschien kan de bewerker (Ds Pol? ) er eens over nadenken.

In de tweede, plaats .vestigen .wij de aandacht op .„De Macedoniër". In den oorlogstijd ging het maar aoo zoo, en de last lag ongeveer geheel op de schotiders van Ds Dijkstra alleen. Sinds aijn heengaan is de redactie, .aangeviuld met , Ds D. Pol, altijd getrouw op haar post.

In het laatste öammer b.v. schrijft Ds Bakker een zeer belangrijk artikel over de vraag: „Wat den Islam zoo sterk maakt". Ds, D. K. Wielenga van Ylst beëindigt zijn artikel over Sadhoe Soendar Singh; men zal goed doen om, na de opmerkingen, door onzen hoofdredacteur prof. Hepp over den Sadhoe g: emaakt, ook dit artikel te lezen. Ds Pol zet zijn beschouwingen over Midden-Java ten Zuiden voort, waarin de afdeelinig Wonosobo een beurt krijgt; ondeiigeteekende geeft zijn 6e schets voor de behandeling der zending op onze jon, gelingsvereenigingen, welke onze jongedochtersvereenigingen ook mogen gebruiken! Ten slotte de rubriek

„Van mijn Uitkijk". De uitg: ever Edzo Venema te Groningen blijft ons (Zendingstijdschrift uitnemend verzorgen, en ao-rgit tevens, dat het behoorlijk op tijd verschijnt.

Höt schijnt ons toe, dat „De Macedoniër" zich in goeden welstand mag, verheugen. Wij hoorden verluiden, dat begeerd werd het blad 'uit te breiden, en zoo mogelijk tweemaal per maand te laten verschijnen. J3et zou prachtig zijn, indien dit kon. Maar dan zou het meer ahonné's moeten hebben dan nu. Laten toch onze kerkeraden, iongjehffigs-en jongedochtersvereenigingen, en zooveel anderen, die er voor in aanmerking komien, op ons eenig zendinigstijdschrift inteekenen; de prijs f4 per jaar is waarlijk niet hoog.

In de derde plaats noemen wij Midden-Java ten Zuiden, door Ds D. Pol. De artikelen, door hem sinds een paar jaren in „De Macedoniër" geplaatst, zijn door hem, omgewerkt en uitgebreid, tot een lijvig boek van meer dan 330 bl. vereenigd, en door den Zendingsstudieraad als nummer IV van „.Onze Zendingsvelden" uitgegeven. Aan iziulk een boek was schreiende behoefte. Als onze menschen vroegen iets over onze Geref. zendijiigsvelden te lezen, was men verlegen wat hun te geven, en was „De Macedoniër" zoo goed als de eenige toevlucht; „Het Zendingpblad" bevatte ook een schat van gegevens, maar niet een ieder was in staat deze daaruit te verzamelen.

Dit heeft Ds Pol nu gedaan. Eigenlijk is zijn boek bedoeld als handboek voor Zendingsstüdie-kringen, en wij meenen, dat het daarvoor uitstekend geschikt is. In den a.s. winter zullen ongetwijfeld allerwege weer z!ulke kringen gevormd worden; het zij ons vergund nü reeds de aandacht op dit waardevol werk te vestigen; men komt erdoor •volledig op de hoogte.

Bovendien achten wij het ook uitermate geschikt voor on, ze jonigelings-en jongedochtersvereenigingen; het geeft overvloedige stof voor opstellen. En als straks de leidraad zal verschenen zijn, ontvangt men tevens een middel, oan het boek ietwat critisch te Icizen, en het recht te verstaan. Wij vertrouwen, dat onze vereenigingen zich haasten z'ullen het aan te schaffen; dit is nu het boek, dat wij over onze zending moesten hebben. De prijs f'2.90 gebonden is hoogst billijk. Het is met talrijke prachtige platen versierd, waarvoor Ds Pol, daaraan twijfelen wij niet, zich veel moeite en kosten zal hebben moeten getroosten.

Al is het een studieboek, toch is het geschreven als een leesboek. Ds Pol heeft soms een eenigszins izware stijl en zinsbotov, maar aan de duidelijkheid doet dit niet tekort; men zal nei-gens moeten vragen: wat bedoelt hij? In onze htüsbibliotheken hoort het dan ook aanwezig te .zijn. Wa, arom zal men niet eens z'ulk een boek lezen, en het romannetje laten liggen? Trouwens, wat wijl hier outvan, gen, is heel wat interessanter dan een roman; het brengt ons op de hoogte met een belangrijk verleden, doet ons een blik slaan in de Javaansche wereld met haar wondere werkingen, en geeft ons geg; ronde verwachtiirgen van een hoopvolle toekomst. Wij geven geen recensie van dit werk, en treden daarom niet in een nauwkeurig gestaafde beoordeeling; zeer geslaagd achten wij vooral hoofdstuk 3: Geschiedenislij'nen, het prachtige hoofdstuk 5: Het huidige geestesleven, en het laatste hoofdstuk, n.l. 11: Perspectieven; ' men leze dit elfde hoofdstuk met aandacht; wat een toekomst gaan wij tegen! Zeer overzichtelijk is ook hoofdstuk 8 over de Nieuwe koers, waarin de Geref. zendinigsbeginselen worden tateengezet.

Maar genoeg. Wij verblijden ons over de verschijning van dit boek, en wenschen Ds Pol hartelijk geluk met dit zoo uitnemend geslaagd geschrift!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen