Belgische reis.

I.

„De Heraut" gaf week aan week artikelen van Pi'of. Dï H. H. Kuyper, den afgevaardigde onzer Kerken, naar Zuid-Afrika, over hetgeen hij-ervoer, zag en opmerkte. Niet minder belangrijk is wat • Prof. Dr T. Hoekstra mededeelt in „De Bazuin" in verband met de reis van onze afgevaardigden na.ar do Gereformeerde IKerken van-Centraal-Europa. Ook Prof. Dr J. Ridderbos schrijft in „De Bazuin" naar aanleiding van zijn afvaiardiging in gezelschap^ van Prof'. Dr G. Ch. Aalders naar de Synodes van twee der Schotsche Kerken, waarmede wij in-correspondentie sta, an. Alle deze mededeelingen zijn wel geen officiëele rapporten, die zullen nog wel inkomen bij de Deputa.ten voor de correspondentie en in officiëelen weg ter kennisse üeï (Kerken komen, lails z'ij eerst z'ullen zijn behandeld in de Commissie, dié daartoe door de Synoide van Assen, bij welzijn, zal worden benoemd. Echter wij zijn da.nkba, ar, dat" wij nu reeds zooveel dat alle de 'Kerken belang inboezemt, mogen lezen en niet behoeven te wa; cliten tot na de Synode van Assen. De afgevaardigden naar de Synode, van •de Christelijke Zendingskerk in België willen nu O]) hun beurt ook iets Jaten hooren van hun ervaringen. Echter zij zijn zich wel bewust, dat vooral zij voorzichtig hebben te z'ijn in wat zij mededeelen, aangezien (; n op de Synode va, n .Leeuwarden èn op die van Utrecht bizonder de aandacht is gevestigd op de correspondentie onzerzijds met genoemde Zendingskerk. Zij gingen dan va.n de gedachte uit, dat voor alle dingen de-historie dezer Kerk door onze Kerken en in het bizonder door haar afgevaardigden moet worden gekend. Daartoe diendte hen , o.a. wat te vinden is in de Acta der Synodes van de Christelijke Gereformeerde iKerk na, ."70. Voor hen was het een bizonder iets, dat ditmaal de Synode wederom verga; derd'e te J u m e t, een der vele plaatsen, die met Charleroi tot middenpunt, het machtig centrum uitmaken van eene geweldige industrie" in het land der Walen, in de dalen van de Maas en de Sambre, , in het bekken van de Borinage in de' provincie Henegouwen.

Op deze Synode te Ju met had een der evangelisten van genoemde iKerlc de vriendelijkheid o-m hen een exemplaar .aan te bieden van de Avon d-s temmen, opstellen van wijlen Prof'. S. van Velzen, bijeenverzaineld door 'J. W. A. Not ten, met portret; , Leiden. — D; . Dioinne-r — 1897. Oaarin vonden zij afgedrukt op' hl. ^149 v.v. „toespraak tot de Synode der Belgische Christelijke Zendingskerk, Augustus 1883, te Jumet. "Schrijver dezes ingereerde dit feit - en deize toespraak in zijn woord dat hij tot de Synode richtte en maalde die tot het middenpimt daarv, an, waarop zijn woorden uitliepen en van waaruit zij verder hun uitgangspunt namen. Dit deed hij met opizet. Te Jumet n.l. hebben de woorden van onze vaders der Afscheiding - ook Prof. .\. fSnuTunelkain])' was daar - , medegewerkt om de Broeders aldaar te sterlcen in hun strijd voor het hun overgeleverd.geloof; dit gaf den afgevaardigden eene schoone gelegenheid de Synode te herinneren hoe het welzijn der IKerken, .der hunne ein der onze, in na.uw verb.and staal met de ondfrho'uding d'er leer, gelijk die door de va.deren baledeffi is en in het land der Belgen door stroomden laloeds bezegeld. Het was reeds de derde maaL d^t vader S. van 'Velzen ter Belgische Synode was. De band tusschen de Belgische Zendingskerk en de toenmalige Christelijke Gereformeerde Kerk trok toen veel sterker dan thans. Toen zij in Brussel haar vijftigjairig bestaan vierde waren de beide vaders der Scheiding in het midden der feestvierende vergaderini> '. Ik kan niet nalaten een enkelen regel aan te halen van wat voor ruim veertig jaren te Jumet werd gesproken. „Hier, mi.jn broeders, gedenk ik aan uwe 'vergadering, in den herfst van het vorige ja'i, r te Brussel gehouden. Ik was toen getuige van uwen ijver voor hel geloof, dat ons de Heere heeft overgeleverd. Opnieuw herinner ik mij met' welke bedachtzaamheid, ernsl en eenstemmigheid gij u toen voor het ware geloof, of in overeenstemming met de Heilige Schrift, hebt uitgesproken. Gaat zoo voort, wetende, dat, uw arbeid niet ijdel is in den Heere".

Er zullen misschien nog wel lezers van deze regels zijn, die genoemde A vo-nd s temnfi en in hun bezit hebben. Leest dan deze toespraak eens in zijn geheel! Opmerkelijk genoeg: zij werd niet uitgesproken door Prof. Van Velzen, maar gelezen door zijn mede-afgevaardigde B r u m m e 1 k a m p'. Wat toch was het geval? De stra, ks, genoemde Acta herinneren mei enkele woorden aan wat ik nu ga mededeelen. Zondags vóór de Synode heefi Vaal Velzen nog gepreekt in de kapel van Ds Eggenstein — velen onzer nog wel bekend - te Antwerpen over den tekst: En die gereed waren gingen met Hem in tot de bruiloft en - de deur w er d ge sloten. En ziedaar. Te Jumet werd V , a. n - V' elzen plotseling zoo ernstig ongesteld, dal naar het getuigenis van wijlen zijn schoonzoon Ds J. 'W. A. Notten, die de reis medegemaakt hald, hem de vrees aa, ngreep', dat de geliefde, vader hun ontvallen 'zou en' in den vreemde zou worden afgelost van zijn post.

Na deze Bynode van Jumet wo-on(ie V a ii Velzen geene meer bij van de Zendingskerk; tóch bleven de hartelijke 'sympialhieën voor die Kerk leven in zijn hart. Toen Dis Notten hem het laatst bezocht vroeg hij nog: „gaat gij nooit meer naar België ? 'Herinnert gij u de Synode te Jumet.? , Wat was ik ongesteld! VVat werd ik' hartelijk verpleegd in de gastvrije woning van D's Anet door den 'Kandidaat Lenoir en den Ingenieur Klattenhof; en hoe belangstellend was de familie De Lóoper! De arbeid in België is belangrijk. Er zijn - daai' uitnemende mannen. Ds Anet, Baron Prisse, D'S Eggenstein, Ds P; o-insot en vele, vele anderen. Als gij er weder eens komt, groet de broeders van mij, zeg Idat ik z-e 'steeds heb liefgehad, en ten einde toe met warme belangstelling aa.n hun arbeid heb gedacht; de 'Heere doe han getroutt' blijven. Hij zegene hen. Hij zegene hen!"

Ik wil u wel bekennen, dat ik deze woorden, voor-ruim een kwarteeuw uitgesproken door den vader der Scheiding, met ontroering heb gelezen en dat datlrbij mijne gedachten zich in mij vermenigvuldigden, en ik sloeg de hand aan mijn hoofd en peinsde er over na lioe het is geschied, dat een 'kerkgemeenschap, waarvoor deze oude vader, bij wien zich toen reeds de sporen - veiloonden va, iT de verzwakking van zijn geesleskracjilen en diens vermogen, zoo ernstig bad om Gods zegen over haar, door ons bijna geheel uit hel oog is verloren geraakt. Gij kunt u misschien wet eenigszins indenken met welke gedachten ik in de consistorie van Jumet heb gestaan voor de fotographie, van de Synode genomen, waarop ook vooiko-men de portretten van de beide vaders der Scheiding: • Het sneeuwwitte hoofd, dat zeldzam< > hoofd van vader Brummelkamp. en dat eigenaardige gezicht van .Van Velzen. Ook ditmaal is een foto genomen van de Synode. Uwe afgevaardigden komen er niet op voor; dat niet opzettelijk, doch omdat zij' na een zeer vermoeiende vergaderinj-; (al kent men zij'n' Fransch redelijk goed; discussiën in een vreemde taal over velerlei min* of meer onbekende aangelegenheden te volgen vermoeit) even builen het terrein der Kerk een'luchtje gingen scheppen. Nu, ik kan mij' heel goed mei de gedachte verzoenen, dal wij' er niet opi staan. Stel eens, dat deze foto ook wordt opgehangen in de consistorie, en het nageslacht dan van de eene foto naar - de ander wordt geleid!!l Neen! laten de vaders der Scheiding maar in de consistorie van Jumet lang mogen spreken tot het nageslacht van de liefde, die zij de Belgische Zendingskerk toedroegen. En wilt gij' weten wie die dominees waren: ' Anet en Eggenstein en Poinsot, lees dan eens het boekje: En Souvenir du 75 me A n n i v ersa, i r e 'de la S o-cic't(! évangelique beige 1837—1912. Dan zult gij merken welke wondere geloofshelden ; ; ij waren en hoe heerlijk de origine dezer - Kerk. BIn als gij dan hoort: ach hoever is deze Kerk afgegleden van haar fondament, \Taag dan: en wat deden wij o-m - dat te voorkomen, vraag dan: en hoe heb-ik den Heere gedankt, - dat wij' nog zijn die wij zijn?

Twe afgevaardigden hadden het voorrecht in één en hetzelfde logies Ie 'logeeren mei den zoon en den broedei' van dien Baron Prisse, hier door vader Va, n Velzen genoemd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen