HET AMERIKAANSCHE WIJKKERKEN-STELSEL — ONS TEN VOORBEELD.

IV.

Het groot aantal kerkgebouwen is niet alloen te vorklaren uit de talrü'kbeid van de , , denominations", maar niet minder draagt hot streng doorgevoerde parochiestclsel het zijne ertoe bij.

Om drieërlei reden ontslaat er een nieuwe parochiekerk.

1o. omdat een kerkgebouw te klein wordt voor do steeds groeiende gonioonlo..

2o. omdai ergens een nieuwe wijk ontstaat.

3o. omdat tengevolge van liet Amerikanisatic-prcces het sterk toenemende Engelscli sprekende deel der gemeente om eigen diensten vraagt.

Om het leven van sen Amerikaansche p-irocliiekerk goed te loeren konnon, kiezen wij er één van uit en doelen allerlei bijzondorlioden omtrent haar mee.

In den staat van inkomsten en uitgaven treft allereer.st het eindcijfer.

De inkomsten bedroegen niet minder dan 19^/2 duizend dollar.

Op een gemeente van 1483 zielen beteekent dat ruim 10 dollar of 25 gulden (om er een rond getal van te maken) per ziel.

Als in de kerk van Amsterda.m-Centraal met haar 20 • duizend zielen op een gelijke bijdrage kon worden gerekend, dan zou zij jaarlijks een inkomen hebben van nicer dan een half miljoen gulden!

Daarbij zouden dan zijn inbegrepen: zending, evangelisatie, opleiding tot den dienst des Woords, hulpbehoevende kerken.

Maar goed, 't zou toch een bedrag zijn om van te watertanden.

Nu is het waar, dat de levensstandaard in Amerika hooger is dan hier, zoodat men niet eenvoudig den dollar op ƒ 2.471/2 kan stellen.

Doch zoo groot als men wel voorgeeft, is het verschil toch ook weer niet.

Amerikanen, die hier een tijd wonen, verklaarden ons, dat het leven in ons land niet noemenswaard goedkooper is dan in Amerika.

Wanneer men nu al deze faktoren laat gelden, zal ieder toegeven, dat de kerkelijke inkomsten daar op hoog peil staan.

De kerk, welke wij op het oog hebben, worstelt ook niet met een jaarlijksch tekort, dat telkens weer na veel bedelen bij elkaar wordt gebracht, gelijk dat ten onzent maar al te dikwijls regel is.

Had zij op 1 Januari 1924 in kas 48 dollar en 88 dollarcenten, op I Januari 1925 kon zij boeken-109 dollar en 17 dollarcenten.

En nu meene men niet, dat deze kerk een uitzondering is.

Er zijn kleinere kerken, waarin per ziel nog meer Wordt gegeven.

Hetzelfde verschijnsel als hier, dat de inkomsten met de grootte van een gemeente percentsgewijze dalen, doet zich ook daar voor.

Maar daar is men zoo verstandig om het als een wet van Meden en Perzen vast te stellen: een kerk mag niet massaal worden, zij moet door één predikant te bearbeiden zijn.

Och, die angstig bezorgde kerkeraden hier, die vreezen, dat door het institueeren van zelfstandige kerken m den omtrek de inoedergemeente gebrek zal leiden! Die groote stadsgemeenten, welke een benauwden Mik werpen naar de kerkekas, wanneer het denkbeeld Van wijkkerken weer op het tapijt wordt gebracht. ' 'Ziet naar Amerika.

Daar is de wijkkerk een der grootste zegeningen van het kerkelijk leven.

Daar wordt het gebod van onzen Heiland: weid Mijn lammeren, hoed Mijn schapen, beter nageleefd.

Dorst men ook hier in dit opzicht den, berg der gehoorzaamheid betreden.

Men zou het ondervinden: op den berg des Heeren zal het voorzien worden.

De hoofdzaak, waarmede een kerkeraad zich heeft bezig te houden is deze: kan onze gemeente naar behooren bearbeid worden ? Kunnen wij het voo.r. ^^.deii Koning der kerk verantwoorden ?

Leeft hij uit dit besef, dan zullen alle ander ook de financiën, hem toegeworpen worden. Hoe komen deze inkomsten bij elkander ? Wie het staatje uit ons vorig nummer raadpleegt, ziet, dat de grootste inkomstenpost .geboekt is onder het hoofd: budget. Die beloopt niet minder dan 14673 dollar en enkele centen.

Het hiidget-systcem stelsel van is wat wij zouden noênien vrijwillige bijdragen. 'Hët

Maar het wordt daar op wat andere wijze toegepast. De kerkeraad maakt een begrooting op en deelt aan de gemeente mede, hoeveel een gezin gemiddeld moet opbrengen. Hij rekent het niet met percenten voor ieder inkomen uit, maar volstaat ermee het gemiddelde bedrag: te noemen. Dan moet ieder maar uitrekenen, hoeveel hij voor zijn gezin heeft bij te dragen. Iemand met een klein inkomen weet heel goed, dat dat gemiddelde van hem niet verwacht wordt. Daarentegen verstaan de beter gesitueerden het niet mi. ader goed, dat zij ver boven het gemiddelde hebben Vii'c te gaan. Voorts wordt het aan ieders vrijheid, o.x, erg, elaten., - Ei3......het iriar-

Van kwitanties aanbiédèrt'aan dé 'huizen •iS'mèri daar niet gediend. Aan het begin van het jaar laat de kerkeraad ten stapeltje enveloppen aan ieder adres bezorgen, waarop het gezinsnummer staat. Het gezinshoofd doet dan wekelijks zijn bijdrage in één der envelopjes (ter grootte ongeveer van onze visitekaartjes, maar meer vierkant) en werpt die des Zondagsmorgens in de kollekte. Dat koUekteeren geschiedt daar niet met zwarte fluweelen slaapmutsen en een hengel er aan, clie het vaak op de lichtpunten in de kerk gemunt heeft en ook weleens op hoofden en hoeden van kerkgangers en kerkgangsters, en van den kollektant zekere Ijedrevenheid in de uitrek-gymnastiek vordert. Neen, men heeft daar ronde bakjes met platten bodem, vervaardigd van mahonie of een andere edele houtsoort en van binnen met pluche bekleed of ook aardig gevlochten mandjes. Die bakjes of mandjes geeft men door. Soms staat aan lederen kant van een rij een kollektant om ze, zoodra ze een rij gepasseerd zijn, aan die daarachter over te reiken. Maar soms ook doen de kerkgangers dit zelf en haalt de kollektant aan de laatste rij de bakjes of mand-^ jes op. In een minimum van tijd is de koUekte afgeloopen. Betaalt iemand nu liever per maand, dan laat hij gedurende 40 van de 52 Zondagen de koUelrte passeeren. Niemand vindt het vreemd, dat hij er niets in doet. De man zal er zijn reden wel voor hebben. Wil hij per drie maanden betalen, ook goed. Ieder doet, gelijk het hem het beste uitkomt. De Amerikaansche vrijheid wordt ook in de kerk niet verloochend. Wel is die vrijheid niet onbegrensd. Loopt het tegen het eind van het jaar en heeft iemand aan zijn verplichtingen niet voldaan, dan krijgt hij een waarschuwing van den boekhouder, dat hij gedurende dat jaar nog slechts zooveel heeft bijgedragen. Is men ervan overtuigd, dat iemand meer kon geven, dan kan hij den een of anderen dag een paar broeders verwachten, die hem namens eten kerkeraad hierop wijzen.

Hoewel wij geen voorstanders zijn van koUekteeren voor den kerkedienst, begrijpt mén, clat zulk een kollekte' een geheel ander karakter draagt. Ze bespaart veel rompslomp en' kosten van inning. Ze is praktisch Amerikaansch.

In onze wijkkerk dan wordt 's morgens de budgetkoUekte gehouden, 's middags en 's avonds echter een kollekte tot delging van de kerkelijke schuld.

Het staatje wijst uit, dat deze laatste koliekten bijna twee duizend dollar per. jaar opbrengen.

De geheele gemei^ntelijke schuld bedraagt in die kerk vijftien duizend dollar.

Men loste in 1924 daarvan af 1600 dollar.

Over enkele jaren, zal die kerk dus geheel vrij van schuld zijn.

Wie zal ontkennen, dat dit inderdaad als voorbeeldig moet geroemd ?

Dit dan over de inkomsten.

Een volgend maal over de uitgaven.

HEPP.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen