Genood tot de bruiloft!

Jezus genood tot de bruiloft! Niet tot het ziekbed, tot de stervenssponde, of geroepen bij de doodsbaarl

Ja, ook dat wel eens, en meerdere malen zelfs.

Met als vrucht: vertroosting, of zelfs o p w e k k i n g uit de dooden. genezing

Maar dat toch niet alleen! Jezus ook genood tot de bruiloft.

Jezus moet overal en alt ij d een welkome gast zijn.

Waar Hij niet is, waar Hij niet wezen kan, daar deugt het niet.

Waar men Hem niet nooden kan, niet nooden durft, daar is het niet in orde.

Ach, menigmaal is het niet in orde, als men verkeering zoekt; en menigmaal is de verkeering zelve niet zóó, dat het lijden kan^ dat God het ziet; en daarom noodigt men hier Jezus niet, laat Hem daar buiten. Bidt men voor deze dingen niet. Vraagt hier niet Gods leiding en Z, ijn zegen.

Men doet het hier dan niet met God.

En daarom woelt hier menigmaal het kwaad, de zonde.

En daarom voert dit menigeen ook tot een leven zonder God.

En die toch wat ernstiger gezind zijn, en wat teerder leven, ja die bidden nog wel eens voor deze zaak, en verstaan dan nog wel iets van Izak's handelwijze, toen hij in het veld ging om te bidden. Gen. 24:63; om in de e e n z a a m|heid Gods aangezicht te zoeken met het oog op zijn aanstaand huwelijk — maar van het biddend samen leven, zooals wij dat ook van Izak en Rebecca lezen in Gen. 25:21, „en Izak bad den Heere zéér in de tegenwoordigheid van zijne huisvrouw", wordt ook door velen dezer maar weinig verstaan.

Met God in de eenzaamheid, ja dat nog wel I

Maar met God in het leven, in het volle rijke leven, in alle levensopenbaring, ook in het huwelijksleven, èn dus ook in den aanvang daarvan, daarom met Jezus ook op de bruiloft, ach, werd het maar wat méér gevonden.

Met God op het .ziekbed, met den Heere in dagen van smart en rouw en verdriet, ja dat zoekt men dan nog wel. Maar met God in vreugde, in blijdschap en genieting, opdat die vreugde geheihgd zij; die blijdschap geadeld; die genieting met dankzegging gesmaakt — dat wordt maar door weinigen verstaan.

Toch zou het goed — en Gode tot heerlijkheid zijn.

Hoe onvroom toch eigenlijk, tot God te roepen alleen in nood, als wij het niet meer aan kunnen; en Hèm te vergeten of voorbij te gaan, als wij meenen wat beters tot ons deel te hebben.

Jezus was genood, tot de 'bruiloft, zegt een der eerste bladzijden van het Evangelie, - dat van Jezus' eerste vrienden ons meldt.

En Jezus nam de uitnoodiging aan.

Hij verscheen met Zijn discipelen op de bruiloft. Hij bedankte niet, omdat Hij daar niet behoorde. Omdat Zijn plaats alleen bij ziek-en sterfbed

ware, bij de aigeleefden of ouden van dagen. Neen! Zijn plaats is overal! Overal in het volle leven.

En bovenal bij 's levens 's levens bloei. aanvang, en in

Die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden, en trekken een welgevallen van Mijn Vader. En die met Hem beginnen, mogen onder Zijne hoede voortgaan.

En wordt het leven, het jonge leven er minder door?

Vallen de vreugde en de blijdschap wèg, waar Jezus komt?

Wordt daar droefgeestigheid en somberheid gevonden?

Maakt het Christendom, maakt de levende tegenwoordigheid van Jezus Christus, het leven donker en doodsch?

Achl Zie dan eens in onzen tekst! 't Tegendeel blinkt u tegen.

Immers, Jezus komt „etende en drinkende". Neen! Dit niet tot overdaad.

Men heeft den Heiland durven schelden „vraat en wijnzuiper", Matth. 11:19, en men heeft ook ons teksthoofdstuk, Hèm hoonend, wel eens in dat licht gesteld.

Doch ook hier: „de wijsheid is gerechtvaardigd van hare kinderen".

Neen! Wij willen zelfs niet één woord ter verdediging van Jezus' doen hier spreken.

Dat reods zou Hem onteeren wezen.

Maar dat het leven niet verdonkert, waar H^ij, het licht des levens, komt, dat is hier zonneklaar.

Hij heeft Zijn heerlijkheid hier geopenbaard, en Zijne Discipelen geloofden in Hem. Joh. 2:11.

O! Waar Gods heerlijkheid openbaar wordt, daar is géén openbaring der zonde!

Waar de discipelen, en zeker ook wel meerderen^, tot het geloof in Jezus gebracht werden, daar was de Heilige Geest. En booze geesten moesten vlieden, of lagen gebonden.

Geloof maar, daar op die bruiloft, waar Jezus' heerlijkheid blonk, daar is het goed geweest.

Geheiligde vreugde!

Geadelde blijdschap!

Reine genieting!

Die wijn, als elders in de Heilige Schrift, beeld van de liefelijke gunst des Heeren.

Die bruiloft type van die eeuwige, waarbij de wijn nieuw zal gedronken worden In het Koninkrijk des Vaders. Matth. 26:29.

Dragen onze hoogtijden, onze bruiloften, de uren onzer genietingen maar dit karakter.

Zij ons leven, ons .jonge leven, ons vreugd e-leven maar genoten in Jezus' gemeenschap. Zoo in Godes gunst.

En Hij, Die zoo ons deel is in dit leven, ja het leven van dit leven, zal ook ons deel, het leven van ons leven zijn, in eeuwigheid.

Lezer! Is dit reeds voor u?

En zal dat zoo voor u wezen, eeuwiglijk?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen