Met de Beurt, door J. K. Lofvers, met teekeningen van Jac. Eriks. G. F. Callenbach, Uitgever, Nijkerk.

Met de Beurt, door J. K. Lofvers, met teekeningen van Jac. Eriks. G. F. Callenbach, Uitgever, Nijkerk.

In een van de vorige nummers heb ik in een artikel gewezen op een boek, dat de verdienste had, in zijn stofkeuze specifiek HoUandsch te zijn. Datzelfde kan gezegd worden van dit boek, dat als vijfde deel van den 35en jaargang der „Christelijke Bibliotheek" van den uitgever G. F. Callenbach verscheen. Want het brengt zijn lezers naar de Zuiderzeewerken en teekent het leven van de mannen, die daarin bezig zijn. 't Is een schetsenbundel, getiteld naar de eerste schets, die met een aantal daarop volgende vertelt van het leven op een baggermolen. De verhalen zijn meestal heel kort en de verbindende draad is eigenlijk alleen het feit, dat we telkens dezelfde mannen ontmoeten. Maar van wat er onder hen omgaat, van hun eenzaamheid gedurende de dagenlange opsluiting op het knarsende, piepende, ronkende ge-vaarte, van hun onderlinge verhouding, krijgen we een aardig beeld en het ongemeene daai-van geeft het een eigen verdienste. Toch vind ik beter de tweede groep schetsen uit den bundel. De Schrijver is blijkbaar een van de hulppredikers onder de Zuiderzee-arbeiders en in de af deeling „Ontmoetingen" vertelt hij van zijn werk. Dat brengt in deze schetsen het dadelijk te herkennen element van de persoonlijke ervaring, waardoor ze levendiger worden dan de verhalen-van-den-buitenstaander over het leven op den baggermolen. Zeker, de Schrijver heeft ook dit gezien en daarom weet hij te geven wat ik noemde een aardig beeld, maar in de „ontmoetingen" is hij zelf participant, dat zijn z'n eigen ondervindingen, z'n eigen peilingen van wat er omgaat in de harten en hoofden van de bonkige kerels uit arken en keeten. En dat persoonlijke kleurt dadelijk veel dieper, omdat het veel duidelijker de verhoudingen van licht en donker doet kennen. Het is daarom vooral deze tweede groep schetsen, die aan het boek innerlijke kracht geven: de andere verhalen brengeen een uiterlijke - en als zoodanig verdienstelijke - reproductie. De stijl is frisch, hier en daar van de qualiteit van het literaire werk, ofschoon deze bundel niet als een bijdrage tot de literatuur bedoeld zal zijn. Op dezen weiverzorgden stijl wijs ik met nadruk: wat als „lectuur" in een „Bibliotheek" wordt aangeboden moet evenzeer goed en verzorgd zijn als de roman, die artistieke aspiraties heeft. Alleen heeft de Schrijver niet het evenwicht gevonden tusschen beschrijvende taal en gebruik van spreektaal-wendingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen