EVEN PARKEEREN.

Missionair Gemeente-leven.

lederen avond strooit de krant haar bommen in onze huiskamer en doet zij de sirene van het buitenlandsch nieuws loeien in ons oor. Dat de wereld bedreigd wordt door een oorlogsepidemie en een groot deel reeds in doodsstuipen nederligt, kan ook den botsten mensch niet meer ontgaan, Localiseeren van de menigvuldige conflicten schijnt aan de staatslieden het eenigst redmiddel toe.

Wij moeten echter oppassen dat wij er als christenen ook niet een soort van localisatie-begrip op na gaan houden. Ik vrees, dat onze gebeden er vaak zóó uitzien: Geef dat óns rijk buiten den oorlog mag blijven, Amen!

Onze Vader, Die in de hemelen is, , docli Zijn Rijk niet heeft gelocaliseerd in den hemel, dn'*' doet komen op aarde met kracht en met heei. - ^ heid, wil ons door de gebeurtenissen onzer dagen wel iets anders leeren. Hij wil Zijn katholieke kerk bekeeren van haar niet-inmengings-gezindheid tot den missionairen geest, die haar moet vervullen.

Uw koninkrijk kome van Dan tot Berséba toe! Dat wil zeggen aan de Schelde evengoed als aan den Amstel.

In Parijs niet minder dan in Kampen. Onder de hoofdlieden over honderd in Duilschland en onder de stokbewaarders in Rusland. Onder de barbaren van Japan en de scythen van China.

Het is alsof in onze dagen de algemeene openbaring Gods in de geschiedenis de cursiveering op zich neemt van de door ons vergeten beloften en geboden der bijzondere openbaring.

Natuurlijk, wij hebben onze zending. Daarvoor hebben wij onze zendingsmensclien, zendingsblaadjes, zendingsfilms, ook collecteeren wij daarvoor eenmaal per jaar.

Maar een zendingskerk zijn wij niet! O, ik zou alle gebrandschilderde ramen, luidklokken, electrische orgels enz. enz. graag inruilen voor twee flinke, duidelijke kaarten in de kerkgebouwen, een landkaart en een wereldkaart. Terwijl de Sovjet zijn strijd voert om het land van Calvijn, terwijl de Zuidelijke Nederlanden steeds meer in socialisme wegzinken, kijken wij vaak niet verder dan de grenzen van onze wijk of de kom van ons dorp.

Wij hebben van het geloof — vergeef mij het beeld — teveel een warme stoof gemaakt inplaats van een gouden kandelaar!

Het geloof moet denken in werelddeelen, het denkt maar al te veel in straten! Ik denk met beschaming aan Simeon, een zeker mensch te Jeruzalem.

Ook hij leefde in fel bewogen tijden. Maar als in zijn dagen de Joodsche opstandelingen hun dolk slijpen in de hoop die in den strot van de Romeinsche overheerschers te steken, ligt daar een eenvoudig mannetje op de knieën en hij bidt... voor de bekeering der volken, voor de verlichting der heidenen die Israels God niet kennen.

Wij leven zoo anders. Als wij lezen, hoe in Rusland de geloovigen zijn vervolgd en gedood, dan zouden wij willen bidden: Heere, verpletter die Russen!

Als wij onze broeders weten in de hel van een concentratiekamp, dan zijn wij gestemd te vragen: O God, reken toch met die leelijlie Duitschers af! En die gele duivels in het Oosten zouden wij wel naar de hel kunnen wenschen! Wij denken altijd dat God veel te geduldig is voor die slechte wereld.

Doch voor eeuwen heeft een zeker mensch gejubeld, niet van een macht tot verplettering der heidenen, maar van een licht tot verlichting der volkeren.

Hij heeft het verstaan dat alzoo en niet anders, Israël zou verhoogd worden.

Als Paulus zoo'n locaal geloof had bezeten als wij vaak hebben, dan zouden „de duivels" nu nog wonen in het Christelijke Westen! Als Calvijn zoo'n benauwde geest had gehad als de onze vaak is, dan baden we allen nog tot den heiligen Antonius.

Wanneer Guido de Brés, en al die edele Vlamingen met hem, zoo missionair waren aangelegd geweest als wij meestal, wel dan zou de Synode van Dordt nooit zijn gehouden.

Wij hebben een Confessie B e 1 g i c a en een Heidelbergsche Catechismus, en toch kunnen wij zoo echt Noord-Nederlandsch enghartig denken en handelen.

Als Ruben in zijn stal het loeien van zijn roodbonten hoort, kan hij in zijn knusse schuurtjesblijdschap het overige Israël vergeten. Issaschar kan tusschen zijn pakken zoo zielsvemoegd hinniken: wat heb ik het goed!

Maar de vrede van Israël zal zijn van Dan tot

Berseba toe. Of hij zal niet zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen