EVEN PARKEEREN.

De eenbeid van het verloste leven.

Dal is wel een wondei-lijke strofe uit het lied van de Kinderen van Korach: M ij n hart en m ij n V1 e e s c h roepen uit tot den levenden God. (Psalm 84:3). Wij kunnen ons beter vinden in de woorden van Psalm 42: Ja, mijn ziel dorst naar den Heer... Maar dezelMe David heeft het ons ook voorgezongen: Mijn vlecsch verlangt naar U! (Ps. 63:2). Deze openbaring Gods in de bevinding van Zijn knecht is ons eigenlijk vreemd. Ocli, wat hebben wij niet op het lichaam gegromd en op de slof gescholden! De eigenwillige martelaren der ascese hebbeu beleden: ik geloof in de kastijding des vleesches. Fransciscus sprak nederbuigendvan: Broeder Ezel'. Gemakkelijk zou een dikke bloemlezing zijn samen te stellen van gedidaten en gezangen, waarin de ziel verheerlijkt wordt ten koste van hel lichaam. Hel zoogenaamd materialisme, dat van de stof niets heeft gekend, heeft ons nog meer dan vroeger legen de stof opgezet. Wat een anli-stof-preeken en toespraken hebben wij daaraan te danken! Zeker, tegenwoordig zijn wij, calvlnislen, heel goed voor ons liciiaam. Wij wonen m huizen met oen badcel, wij weten veel van vitaminen, wij zwemmen, al of niet gemengd, wij oefenen mee met de N. C. R. V. Maar bij al de aandacht die wij aan de lichaamsfunctie besteden, zijn wij het er over eens dat het een lagere functie is. Voor ons besef past het lichaam niet in het Hooglied, maar in het Laaglied. Wij spreken gaarne van menigerlei genade, maar van genade voor het lichaam reppen wij zelden. Dat het lichaam belrokken is bij het gaan naar den tempel, dat het vleesch dorst naar de voorhoven des Heeren, dal lijkt ons een beetje wonderlijke beeldspraak. Neen, David, neen, Kinderen van Korach, wij zijn een ander lichaam gewend dan waarvan gijlieden hebt gezongen. Een üchaam, dat liefst wil blijven liggen als de kerkklokken luiden en dat gaap-neigingen vertoont onder de preek. Met onze ziel is het wel tamelijk goed gesteld, meenen wij, maar het lichaam is bij die heiUge dingen niet belrokken. Trouwens wij kennen het daartoe geen recht en geen capaciteiten toe. Dat demonstreeren wij ook wel. „Broeder Ezel" hangt vaali erg onaesthetisch in de bank. Wij knielen niet bij het gebed en slaan niet óp om te zingen, óns vleesch) roept niet uit tot den levenden God. Dominee denkt meestal ook niet om zijn vleesda, aan zijn stem besteedt hij geen zorg en zijn armen gebaren lukraak in de wonderlijkste bewegingen soms. Als ons vleesch dorst... dat de kerk uit mocht wezen en wij aan de koffie mochten gezeten zijn, stillen wij het met een pepermuntje en ons hart roept uit: hoe hijg ik om van dit vleesch te zijn ontbonden ! Overigens moei u die exclamaties van dat hart niet al te serieus nemen, het is meer bedoeld als een zacht protest tegen dat expansieve vleesch! Het is jammer dat wij des Zondags ons vleesdi met kunnen thuis laten bij de Idnderen, die nog niet lot hun verstand gekomen zijn.

Wonderlijke menschen zijn wij toch! Daal" brengt God ons in Zijn huis. Door de wondere poort van het oor, dat Hij geformeerd heeft, komt het evangelie mijn ziel binnen. Dank God voor dat oor, broeder, gij zoudt anders die blijde boodschap niet kunnen hooren! Door de kristallen poort van het oog ontvangt mijn ziel het heihg sacrament. Dank God voor dat oog, zuster! Zonder dat oog zoudt gij de genade des Heeren in de Bondszegel en niet kunnen zien! Dan loven wij den God onzes levens. Dankt God voor uw stem, vrienden, zonder haar zoudt gij den Heere niet kunnen prijzen!

Ach, dat wij leerden ons halve en kwart-evangelie prijs te geven voor het volle evangelie van de volkomen verlossing. Ach, dat wij ernst maakten met onze belijdenis: ik ben met hchaam en ziel het eigendom van mijn getrouwen Zaligmaker!

Laat dat evangelie u troosten, mijn vriendin op het ziekbed en mijn vriend, die door velerlei kwalen en kwaaltjes gehandicapt wordt in uw arbeid. Ook uw lichaam is in de verlossing begrepen. Gij meent misschien dat er geen wonderlijke genezingen meer zijn? Ik zeg u, er zijn geen andere dan wonderlijke genezingen! De Heiland doel Zijn wonderen niet alleen door apostelen. Hij doet ze ook door dokters en apothekers! Maar Hij doet ze! 'Mijn broeder, met uw moeilijkheden en hebbeUjkhcden, met uw gal en met uw zenuwen, geloof de verlossing van Christus! Laat uw ziel niet roepen tegen uw vleesch, maar laat uw hart met uw vleesch uitroepen tot den levenden God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen