EVEN PARKEEREN.

Evangelisatie onder Beter-Gesltuserflen.

H.et Woord Gods leekent ons in den Kamerling uit Moorenland den dusgenaamden Intelleclueel in al zijn markante trekken. De hoveling van de Sultana is een anonymus! Hij zoekt wel, maar op zijn .eigen houtje! Hij komt niet uit in ©en samenkomst, hij roept de ouderlingen der Gemeente niet bij zich, hij is min of meer schuw voor publiciteit met het oog op zijn delicate positie. De Geest der Genade houdt rekening m.et zijn bijzondere situatie, niet in Jeruzalem wordt hem het Evangelie gebracht, neen, Filippus wordt tot hem gezonden in de eenzaamheid', op een weg die woest is. Hij valt ook niet onder een bepaalde arbeidsmethode: bij de huis aan huis-methode was Filippus waarschijnlijk niet verder gekomen dan tot den foyer van zijn hotel. Op een invitatie voor een lezing voor intellectueelen zou hij waarschijnlijk niet hebben gereageerd. Hij valt alleen onder da directe actie van den Heiligen Geest. Wij hebben minder gebrek aan leiders dan wel aan geleiden. Zending hebben, roeping kennen, dat is niet ietg voor eens in ons leven, dat is iets voor eiken dag, dat is niet de poort waardoor wij den arbeid' binnengaan, maar dat is de weg zelf waarop wij lederen dag moeten wandelen. Zendeling, evangelist, dat is geen perfectum, dat is een praesens, datbeteekent eiken dag praeparatoir en peremptoir geëxamineerd te worden! De Heilige Geest handelt hier verder lijnrecht tegen onze techniek. De armverzorger Filippus wordt uitgezonden om den rijke Ie onderwijzen in het Woord Gods. Is dit een uitzondering in de geschiedenis van het Koninkrijk Gods? Ik geloof het niet! Ik geloof, dat er meer beter-gesitueerden door eenvoudige woorden van eenvoudige mannen gebracht zijn aan den voet van het Kruis dan door fijn intelleclueel zendingswerk. Waarom zou dit zoo zijn? Zou het zijn, omdat de zorgwüdig voor dit werk toegeruste broeder veel te lang zijn voeten staat te vegen op de mat, natuurlijk en geestelijk? Terwijl de arm verzorger naar büanen is gestapt met de zeer concrete en zeer vrijmoedige vraag: Verstaat u ook wat u leest? (O, Filippus, waar zijn uw handschoenen? Welk een impertinentie, aan een intellectueel de vraag te stellen : Begrijpt u wel wat u leest of waarover u spreekt!). Filippus heeft zijn basis terstond genomen in het "Woord Gods. Zeker, de Heiüge Geest had daartoe den weg gebaand en den Moorman den Bijbel in handen gegeven. Maar dit wil ik van u weten, broeder, baant gij soms naar uw beste welen en kunnen den weg voor den Heiligen Geest of gelooft en vertrouwt gij dat de Geest voor u d'en weg zal banen? Ik geloof niet en ik zal nooit geilooven in eenig ander evangelisatie-middel dan in het Heihg Evangelie! Met den Bijbel in de hand de slums in en niet als Dienaren des Kolenzaks! Met den Bijbel in de hand de salons binnen en d'e studeerkamers en niet als wijsgeer of opera-zanger! Filippus stelt ons nog voor een andere verrassing; deze man uit de school van den Heiligen Geest blijkt een zeer consciëntieus homileet te zijn. Hij houdt geen algemeen betoog, ooik geen mottoipreek, maar hij gaat uit van het tekstverband. Hij prediiit Jezus, beginnende van diezelfde sclirift. Velen meenen dat men dit bij de evangelisatie met een gerust hart kan verwaarloozen. Tegenwoordig zouden wij tegen Filippus een waarschuwend vingertje opsteken; Foei, hij preekt! Maar Filippus ging den weg, dien de Heilige Geest hem wees en óns wijst: door de Schriften tot de harten ! Dat die weg de jiuste is, blijkt uit de vrucht, daar wordt mogelijk op dienzelfden dag, maar althans op diezelfde reis, gedoopt!

Zoo heeft Filippus hem het evangelie gebracht, hij is als Johannes uitgegaan: predikende den Doop! Dat de hoveling tot de vraag komt: Ziedaar water! bewijst dat er in de catechese van Filippus menige passus is geweest, waarbij in margino aangeteekend kon staan: ziedaar water! Staat dat ook in üw evangelisatietoespraak, mijn broeder: Ziedaar water? Toen heeft Filippus hem gedoopt naar den regel, die niet alleen voor do jonge kinderkens geldt, maar ook voor den Fihstijn, den Tyriër en den Moor: Zoo haast men dien hebben kan! Wannéér dit is, kan voor elk geval onderscheiden wezen, mits wij maar van hel eerste woord dat wij spreken ons voor oogen stellen: zoo haast! Mits de Doop voor ons nimmer een plaatsje krijgt in het hoofdstuk: Ten besluite, nog minder onder de ophelderende noten! O, dat wij niet langer scheidden wat God samengevoegd hoeft! Dat wij onzen lastbrief gehoorzaamden: onderwijst de volken, hen doopende! Of evan- ^, gelisatie kerkelijk moet zijn zou dan voor niemand' / langer een vraag kunnen uitmaken! De vruchten zouden ons verrassen! Op het: ziedaar water! uit de prediking zou menigvuldig het: ziedaar water! gehoord worden van hen, die wij naar

het Woord des Heeren bearbeiden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen