GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

01e op hun Heer wachten.

Er i s geen genade! Maar, Broeder... Ik herhaal: er is geen genade. Geen algemeene. Geen bijzondere. Er is een genadige GOD. Natuurlijk, zult u zeggen Ik meen, dat het onderscheid d'at ik gemaakt heb, van beteekenis is voor ons leven.

Ik wil niets afdingen op het nut van heldere bepalingen en fijne onderscheidingen.

Maar ondanks" hun nut kunnen zij een gevaar voor ons worden; als ik mij niet bedrieg, z ij n zij een gevaar voor velen.

Welk gevaar bedoel ik?

Het gevaar, dat GOD steeds meer voor ons geloof (? ) op den - achtergrond komt te staan. God krijgt een artikel in onze confesisie en een Zondag in den Catecliismus.

Voor het overige zijn wij bezig; met besluiten van God en werken van God; en genade van Godin onderscheiden soorten, maar niet met HEM, den Eenige.

Dat kan niet anders dan tot groote schade zijn van ons godsdienstig leven.

Als ik de dingen zoO' verkeerd zie, dan ga ik ze verzelfstandigen. Dan ga ik de genade verzelfstandigen tegenover God en de( a 1 g © m e e n «S tegen over de b ij z Q n d ere.

Dan ga ik de Verkiezing verzelfstandigen en met recht krijg ik dan een decretum horrible.

Inplaats dat ik belijd HEM, Die Jeruzalem verkiest en verkoren heeft eeuwiglijk.

Dan ga ik den heilsWEG verzelfstandigen tegenover den HEILAND, heb ik veel werkzaamheden met m ij z e 1 f, maar weinig aanbidding voor den VOLZALIGE.

Dan geloof ik een kerk, een eigenaardig giecompliceerd geloof in een eigenaardig gecompliceerde kerk, inplaats dat ik in den simpelen eenvoud des geloofs roem in een KERKE GODS.

Eindelijk, dan heb ik een wereld die zoo' nagenoeg zelfstandig is tegenover den ALMACH­ TIGE, een natuurlijk leven dat zoo- op zijn eigen rolletjes zich voortbeweegt, onverbrekelijke wetten en ik weet niet wat meer en dan... verga ik van angst en ellende. Natuurlijk, in een wereld van den mensch, in een wereld op zichzelf zou ik nog geen dag durven leven, ik zou op mijn knieën smeeken: Heer! haal mij SPOEDIG thuis! Maar dan komt Gods Genadeboek en het zegt mij zelfs nog van de groote stad Ninevéh: Ninevéh was een groote stad GODS!

Lieve bro'eders en zusters, gij moet weer GOD leeren zeggen en gij zult verbaasd staan hoe U\T leven verandert! Als ik in plaats van het leven, dat zoo'n rare puzzle is, een legkaart die niet past, GOD ga zeggen, die mij leven doet, dan komt er een glans over mijn doffe bestaantje, dan komen er perspectieven in den nacht. GOD zeggen, dat is uitzicht, hoop, verwachting!

Als ik GOD zeg, dan wordt dat scheeve huis, dat verzakkende gebouw, waar de sloopers al handenwrijvend omheen loopen, dat op z'n best kans heeft om op de Monumentenlijst te komen, dan wordt dat zakkende huis dat wij kerk noemen, EEN STAD OP EEN BERG, EEN HUIS OP DE ROTS!

Als ik GOD zeg, dan worden de potentaten van dezen tijd als die bandrekels uit onze jeugd, waarvoor wij ons bang maakten... totdat Vader kwam en ze wegjoeg!

Daarvan spreekt de Heiland als Hij Zijn discipelen noemt: DIENSTKNECHTEN DIE OP HUN HEER WACHTEN. Zij hebben de lichten reeds ontstoken, de lendenen omgord, wij zoudte-n zeggen de livreien aangetrokken.

Helaas, ik zie vele dienstknechten, die de lampen uitgeblazen hebben, de deur zwaar gegrendeld en die angstig wachten op den v ij a n d, maar die niet wachten op hun HEER.

Ik zie vele discipelen die op een wonderlijk ding wachten, dat zij de toekomst noemen, ik ken dat ding niet

Ik zie ook veel dienstlmechten, die met ijver en verstand hebben gewerkt en die nu op de resultaten van hun systeem wachten.

Maar als het bij ons wordt DIE OP HUN HEER WACHTEN... O GOD VAN GENADE, hoe verandert mijn leven, wanneer Gij mij die verwachting hebt geschonken en die verwachting actief maakt in mij.

'k Zal Zijn Lof zelfs in den nacht zingen, daar ik HEM verwacht!

Steekt dan uw lampen aan. Volk des HeerenJ lYekt uw Uvreien aan en WACHT !

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 december 1938

De Reformatie | 8 Pagina's

EVEN PARKEEREN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 december 1938

De Reformatie | 8 Pagina's