EVEN PARKEEREN.

Offensief des geloofs.

Het wemelt voor onze oogen van soldaten en het schittert van uniformen. Sommige van deze krijgers houden l> eurtelings den arm en het been gestrekt, alsof zij den klap en dien trap willen symboliseeren. De oorlogsindustrie werkt in hoogspanning en de pers houdt zich' overwegend bezig met het afmeten van de wederzijdsche militaire en maritieme kracliten. NatuurUjk is het nooddg, dat hierop de aandacht wordt gevestigd, maar „wat voor oogen is" zou toch onzen blik kunnen afleiden van den eigenlijken strijd, die reeds gaande is en waarin „de wapenen der barbaren" slechts een ondergeschikte rol vervullen.

Er is een groot PSYCHISGHi OFFENSIEF op de wereld ontbrand, dat misschien zijn weergS. in do geschiedenis niet kent. De pen (en de microifoon!) bewijzen opnieuw machtiger te zijln dan het zwaard! Naar verhouding zijn deze psychische wapenen zeer goedkoop in het gebruik, een interview is gemalikelijk gearrangeerd, terwijl een brisantbom een kapitaal kost. Daarbij doet zich nog een ander merkwaardig onderscheid voor, tegen bommen bouwt men schuilloopgraven en verspreidt rookgordijnen, terwijl men zich in 'dezen psycliischen strijd als voor den loop van het kanon plaatst. AUe uitlatingen en stemmingen in de totalitaire staten maakt de pers van een min of meer bedreigd land met de grootste haast wereldkundig. Ja, men doet zelf allerlei suggesties, alsof men agressie op eigen bezit wilde uitlokken. Met dezelfde methoden, waarmede men voor 25 jaar een zetel bij de stembus veroverde, annexeert men thans landen en volken.

De beteekenis van deze gedragslijn is zoo groot omdat de psychische weerstand der volken zoo klein is. Dit is zeker een testimonium van de geestelijke armoede van ons geslacht. In den laatsten tijd begint echter een psychisch tegen-offensief, bij hetwelk Amerika de leiding heeft genomen en waarvoor dit volk zeker de eigenschappen bezit. Dit kan een verandering teweeg brengen, waarvan wij den omvang niet kunnen overzien. Want voor een psychische agressie is één voorwaarde onontbeerlijk: het slachtoffer moet doodgeschoten WIL­ LEN worden, platgetrapt, murw gedrukt! Anders is zulk een aanval volkomen nutteloos. Neem als voorbeeld maar eens de wrijving tusschen Italië en Frankrijk. Rome wilde Tunis en Corsica psj'chisch bezetten om, na een geslaagde perscampagne, ook zijn laars op deze gebieden te planten. Maar nu heeft de Franschm.an dezelfde wapenen egrepen. Hij heeft niet slechts met hartstochli geschreeuwd: Tunis! Corsica! Maar hij' heeft ook n zijn straten spreekkoren aangeheven, die om de bevrijding van Sardinië en Sicilië vroegen. De Gallische haan kraait boven de ganzen van het: apitool uit! Het zal er nu om gaan, wie den' angsten adem heeft! Aan het einde van onze bewogen periode zal de bestudeering van de psychologische zijde dezer gebeurtenissen de volle aandacht der zielkundigen vragen.

Voor den christen is hier reden tot bezinning. Als de duivel naar het woord grijpt ^als het beslissende wapen, is hij ook hierin imitator. Als het beest groote dingen spreekt, bootst het God na. Die alle dingen doet door het Woord Zijner Kracht. Het volgt — zij het wederreohtelijk — de methode Gods. En wat doen wij? Zijn deze dingen ons niet mede overkomen, omdat wij zoo slap en ontrouw zijn gebleken m het OFFENSIEF DES WOORDS? Een dwaze christenheid heeft — wat haar groote meerderheid' betreft — niet anders gedaan dan zich in het gezicht van den vijand ontwapend! Onder allerlei voorwendsels van wetenschappelijkheid, van verlichting, van religie des harten en weet ik meer — heeft zij haar Maginotlinie ondermijnd. Ook waar men voor deze dwaasheid bewaard bleef, werd de hchting, die haar bezette, steeds verkleind. Waar zij'u de dagen dat onderwijzer, student en schuilenvoerder zij aan zij streden? Als men zich nog opmaakt© tot den aanval op de wereld, wikkelde men het Zwaard des Woords in een foudraal van zijde om de' menschen niet af te stooten. Want tegenover' de wereld' kon je niet zoo precies de puntjes p de i zetten: oorlog met een fruitmesje! Bleven ij trouw aan het Mandaat des Wóórds — althans n theorie — het Mandaat van het Sacrament werd' oor ons vaak ongeloovig veronachtzaamd.

Wij hielden de tranen van berouw, op één of ander zolderkamertje geschreid, van grooter belang dan het Water van den Doop.

Zullen wij ontwaken? Niet tot ©en psychisch ofensief dat naar het vleesch is! Maar tot een Offensief des Geloofs, dat de volken onderwijst tot en Doop?

Dit zal zijn de overwinning, die de wereld overint.

N B

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen