EVEN PARKEEREN.

MensGben-kennis.

Van dit kostbare artikel zijn veel ersatzproducten in omloop. Voor een menschenkenner hou- Öen velen den gladjanus, die doof alle mooie praatjes been de goede liên direct „op hun vessie" ziet. VooT allerlei philanlropisch werk is dat naar hun meening een onmisbaar man, hij laat zich geen knollen voor citroenen verkoopen! Sommigen achten hem ook den aangewezen diaken: ziet dan om, broeders, zeggen zij, naar mannen vol van menschenkenms... Anderen wapenen zich met een stel psychologische schema's en gaan, daarmede toegerust, het leven in. Brocderlief, ik hoop van harte; dat er gauw een gat in uw zak komt, waardoor gij die schema's verliest. Psychologie kan goed zijn, maar alleen in zéér bevoegde handen. Hoe vaak heb ik het tot iemand moeten zeggen, die zichzelf zat te analyseeren: Man, je bent lang zoo gecompliceerd niet als je denkt, je bent maar eeai doodgewone. Schema's komt men wel m de boeken, maar niet in het leven tegen. Per salclio staan wij in ieder mensch voor een eigen hoofdstuk van God. Ik bedoel niet met scliema's den draak te steken, : als wij ze weten te gebruiken kunnen zij ons uitnemend van nut zijn, maar we moeten ons voor een schema-fatalisme, een schema-determinisme wachten. Wat helpt het mij of ik bij een bezoek knapjes kan constateeren: dit is een hysterica, dit is een psjichopate. Daar is u niet mee 'klaar, Broeder-< Geneesheer, want Christus sprak: GENEEST de kranken. De vlucht in het schema is u niet geoorloofd. Daar is ü niet mee aan het einde, broeder-dominee of collega-evangelist, want de Heiland heeft niet gezegd: plakt de duivelen ©en etiket op, maar Hij beval: werpt de duivelen uit! Voor een menschenkennis, die iemand spoedig 'den knop van de deur leert vinden, hebi ik geeni groote achting. Hierin ligt de betrekkelijke kracht van de naïeve menschen, zij weten niet veel van de menschen die zij bearbeiden... daarom werken zij dóór, waar een ander ophoudt. Wij allen zullen goed doen de menschen-kennis niet als nummer 1 te nummeren. Het is van oneiu'dig meer belang, dat wij den Goddelijken Geneesmeester kennen en wat van de evangelische artsenijen weten. O, dan slaan wij flaters, dan schieten wij bokken! Maar op den dag, waarop ik mij laiet meer vergis hoop ik met pensioen te gaan, want dan ben ik zeker geen cent meer waard. Eii is zoo weinig zuivere menschenkennis, omdat de menschen er den prijs niet voor betalen willen. Zoo'n ersalzproduct is veel goedkooper en betrekkelijk makkelijk te bekomen. Een beetje handigheid, ©en beetje flair en je slaat je door vele moeilijlldieden heen. Leuke kereltjes zijn die menschen, maar voor den arbeid in bet koninkrijk Gods beteekenen zij niet veel. Echte menschenkennis is een vrucht van menschenliefde, alleen voor een volhardende liefde gaat zich soms het hart ontsluiten. Soms! Zie, daar hebt gij nu den prijs dien gij betalen moet. Want ik moet u op een pijnlijke waarheid opmerkzaam maken: SYM­ PATHIE IS GEEiN REMISE. Het is volstrekt niet gezegd, dat de menschen die gij aardig vindt, op hun beurt ü aardig zullen vinden. Dat de menschen voor wie gij u uitslooft, u dankbaar zullen zijn. Dat gij het meeste zult beru, gontvangen waar gij het meeste gegeven hebit. O, neen, verre van daar! Dat kan u zure uren bezorgen, de psalmen zijn van zulke ervaringen vol. Maar daartegenover staan ook andere, rijke belevenissen. Sympathie en antipathie beiden komen meestal van een kant, vanwaar gij die nooit verwachten zoudt. Daarom: ga gewoon uw gang en doe uw plicht. Probeer u niet zoo jeweldig verdienstehjk e maken. Wie de getapte man wil zijn, zal welra de getrapte man wezen! Laat het aan God over harbe-banden te leggen en draag gelaten de portie miskenning, die mede behoort onder de velerlei kruis en druk die ons vanwege de zondie oiverkomt.

Eén ding wil ik met nadruk zeggen: RESPECr- TEER DE MENSCHEN TOCH.

Dat is één van de gevaren van de evangelisatie, dat wij in ons publiek typen gaan zien en daarvan smakelijk vertellen; sjonge, sjonge, ik werk onder zulke rare snaken! Ik zal de laatste zijn om een enkelen humoristischen greepi uit het leven te veroordeelen. Maar wij moeten toch oppassen, want ZOO' licht gaat er iets van de eerlijke toewijding ia eigen ziel stuk en iets van het fijne van den arbeid teloor.

En de menschen respecteerend, moogt gij ook eischen dat zij u respecteeren, gij moet van uzelf geen manusje-vanHalles laten maken.

Men spreekt soms van iemand, die stormenderhand de harten veroverde. Dat zal misschien wel eens voorkomen. Doch in den regel is de weg tot het menschenhart lang en hij heeft vele bochten. (Maar de prijs is het waard!

God helpe u en miji!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen