nuchterheid!

ALOOPèKS, liOOPèKS, OOPèKS, PèKS....

Deze week is de S5niode der uitbamiende kerken bijeengekomen. Uit betrouwbare bron weet ik heel zeker, dat zij tn verzoeking gebracht wordt, wèl een koehandel te beginnen. Maar tot onzen spijt mogen we op het oogenblik nog niet publiceeren wat ter zake ons bekend is. We kunnen alleen maar adviseeren: vergeet geen oogenblik de openbare feiten van 1944, toets alles wat deze week m de krant komt aan de maatstaven der Schrift, die dus óók leert, dat de Schriftuurlijke maatstaven alleen aan en in de nuchtere feiten kunnen worden aangelegd. Waar dus niet geschiedt, gaat men met beweerde maatstaven alles en nog wat doen behalve meten hetgeen juist gemeten worden moet.

Overigens: men weet dat er sprake is van zeer geheime samensprekingen van enkelen met de synodocratische deputaten. Ieder kan dus op zijn vingers narekenen, dat er een zekere formule besproken zal worden (die trouwens in de pers reeds is voorgesteld, en natuurlijk nog gewijzigd worden kan bij herhaalde geheime samenspreking).

Denk nu, indien straks over deze dingen publicaties — met eventueele juichtonen over wijd openstaande deuren — mochten geschieden, eens aan het volgende verhaaltje.

Een leeraar, aan wlen ondergeteekende nog altijd dankbaar terugdenkt, leerde ons op het gymnasium eens een aardig mopje. Hij vertelde, dat eens iemand had probeeren te bewijzen, dat vele nederlandsche woorden uit het grieksch stammen. Voorbeeld was het woord „vos". Dat dier heet in het grieksch „aloopèks". Die iemand beweerde dan, dat het woord deze geschiedenis had doorloopen: eerst was het „aloopèks", toen „loopèks", daarna achtereenvolgens: „oopèks", „pèks", „phèks", „fèks", „foeks", „foes", „fos", „vos".

Aan dat verhaaltje heb ik nog al eens teruggedacht als ik naging, wat er al na 1944 gezegd is over de zestien bindende punten, waarvan in de gansche wereld — want de waarheid is één van Verkuyl's tot Greijdanus' territoir — niemand mocht afwijken. Zoek ze alle zestien op, lees

de vragen en de antwoorden, de daarop gevolgde schorsingen, en ge weet er weer alles van. Ieder moest zeggen: „aloopèks". Geen letter eraf.

Sedert dien is er telkens een lettertje afgegaan. Maar men zei: het blijft zoo als het is: aloopèks. „Een ei is geen ei", zingen de Kamper kinderen tegen Paschen; „één letter is geen letter", zeggen soms groote menschen in en buiten Kampen. Zegt u „loopèks" ? Dat is „aloopèks". Later ging er weer een letter af. , , Loopèks" werd in een anderen mond „oopèks". Zegt u „oopèks"? Dat is , , aloopèks".

En zoo voort.

1944 is niet 1950. In 6 jaar kan men telkens wel een letter laten vallen en een vervangingsformule geven. Alleen maar: zèg, dat het blijft bij „aloopèks".

Nu is het 1950. Nu zeggen misschien sommigen doodgewoon „vos". „Vos". Sommigen hebben in hun laatste publieke persuitlatingen van die zestien punten één puntje in hun discussies overgehouden. Ze hebben dat volle harde woord , , aloopèks"-laten gaan. Ze zeggen soms „vos". En ze vragen naar het schijnt: zijn we zö6 ontvankelijk? Is dit nu het goede grieksch? Ja of neen? Het antwoord luidde in 1944: wie ook maar één haar afwijkt van „aloopèks", of reeds niet belooft, geen haar er van af te wijken, die moet henen uit.

Het antwoord, zal dat luiden in 1950: zeg maar , , vos"? TTVant , , vos" is hetzelfde woord als „aloopèks"? Wij moeten dat afwachten. Misschien-denkt iemand: dat is een grapje. Het is daarvoor geen tijd. Ik zou antwoorden: situatieteekening is, als ze juist is, een zaak van ernst, en een hulpverleening tot betrachting van den ernst. Waarschijnlijk zal volgende week te zien zijn, of hier een scheeve voorstelling van wat mogelijk is gegeven werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen