De steeds walsende

De steeds walsende beteekenis van - het Hypnotisme eischt in toenemende mate de aandacht van wie de mysteriën van Ket zielsleven mint.

Vooral het opzienbarende proces, waarin Eyraud en Gibrielle Bompard, de ééne tot den dood en de andere tot tvviniig jaren tuchthuisstraf veroordeeld zijn, toonde opnieuw welk een gewicht almeer aan het hypnotisme gehecht wordt.

Onder hypnotisme wordt gelijk men weet verstaan, de macht die de ééne mensch schijnt te bezitten, om den anderen mensch, door zeer eenvoudige bewerking in een magnetischen slaap te brengen, en in dien slaap zoo volkomen over zijn ziel te beschikken, dat de in slaap gebrachte persoon geen wil meer heeft, m? ar willoos uitvoert al hetgeen degene die hem in slaap bracht, inboezemt in zijn bewustzijn.

Zulk een hypnotiseur bewerkt dan bij den in slaap ge brachten persoon wat men noemt een suggestie, d. w, z. brengt hem een gedachte te binnen, en herhaalt deze gedachte, deze suggestie, ? .óó lang en zóó op allerlei wijze, dat de ia slaap zijnde persoon allengs geheel door die gedachte beheerscht wordt, en nu, z; : nder uit dien slaap te ontwaken, allerlei dingen doet en uitvoert, die uit deze gedachten voortvloeien.

Zoo heeft men in slaap gebrachten personen de gedachte bijgebracht, dat ze geen mensch meer waren, maar b. v, een hond of aap; en metterdaad gingen deze personen toen bewegingen en grimassen maken, die niet bij een mensch, maar bij een hond of aap thuis hooren.

Zoo nu acht men, dat aan een in slaap gebracht persoon ook de gedachte kaa worden bijgebracht, om een misdaad b. v, een moord te plegen, en dat deze persoon dus, geheel willoos, ea zonder te weten wat hij doet, v/erkelijk den moord zou plegen, waarvan men de ge lachte in zijn bewust - zijn had ingebracht.

Toen nu Eyraud en Gabrielle Bompard, zijn bijïit, terecht stonden wegens een gruwelijken moord op den deurwaarder Goufflé gepleegd, voerde de advocaat van Gabrieile Bompard, te harer verdediging aan, dat ze waarschijnlijk door Eyraud gehypnotiseerd was om deze misdaad te doen, en dat haar dus niet de minste schuld was toe te rekenen.

Een geleerd professor in de medicijnen, professor Liègeois, van Nancy, was zelfs in persoon voor de rechtbank verschenen, om op wetenschappelijke gronden te betoogen, dat Gabrieile Bompard een licht in slaap te brengen persoon was; dat Eyraud haar meer dan eens gehypnotiseerd had; en dat de mogelijkheid moest worden toegegeven, dat zij, op die wijze in slaap gebracht, geheel willoos en zonder te weten wat ze deed, den moord kon begaan hebben.

En nu is de jury wel niet met dit advies meegegaan, en heeft de moordenaresse toch veroordeeld, maar in hoofdzaak slechts, omdat de faculteit van Parijs tegenover de faculteit van Nancy staande hield, dat de mogelijkheid om iemand door het hypnotisme tot een misdaad te bewegen, nog niet bewezen was.

Doch ook al bleef over dit punt nog zekere onbeslistheid heerschen, het feit is niettemin onloochenbaar, dat twee medische faculteiten, die van Nahcy en van Parijs, ook wel de school van Nancy en van la Salpétrière genaamd, eikend hebben, dat er metterdaad zulk een invloed door den eenen mensch op den anderen kan worden uitgeoefend, dat de ziel van den in slaap gebrachte geheel een dienstbaar instrument wordt van hem die de bewerking uitoefende; en dat het mogelijk is in dezen toestand iemand zulk een gedachte of suggestie bij te brengen, dat deze gedachte geheel de ziel, ja, zelfs het lichaam van den in slaap gebrachte gaat beheerschen.

Hiervan nu heeft men partij getrokken voor de genezing van sommige ziektegevallen.

Men poogt den kranke dan in zulk een magnetischen slaap te brengen; is hij eenmaal in dien slaap, dan brengt men hem de gedachte bij, dat dit of dat kranke deel van zijn lichaam niet krank, maar gezond is; en de macht van deze suggestie of aangebrachte gedachte is soms zoo groot gebleken, dat sommige krankheden metterdaad als door een wonder genezen werden.

De medische wetenschap neigt er op dien grond almeer toe, om deze wonder. bare zielskracht, die de ééne mensch over den anderen blijkt te kunnen uitoefenen, onder de therapeutische middelen op te nemen, poogt daartoe steeds dieper in dit mysterie in te dringen; en dringt er bij de regeeringen op aan, om de gebruikmaking van deze macht aan charlatans te beletten.

Immer.s de geneeskundigen zelven zien het ontzettend gevaar in, dat in deze hypnose schuilt.

Vandaar dat in 1889 op het Hypnotisch Congres te Parijs met meerderheid van stemmen besloten werd, dat de publieke vertooning van het hypnotisme in séances moest verboden worden; dat de gebruikmaking van dit middel in de geneeskundige wetten moest geregeld worden; en dat de studie der hypnose aan alle medische faculteiten meest worden ingevoerd.

Een drietal besluiten waarbij het verbod van publieke séances onder meer gevraagd wierd op grond van deze overweging:

„Dat zulke publieke séances aan ellendige deugnieten de gelegenheid bieden, om gratis les in het hypnotisme te nemen, en dit diarna te misbruiken om voldoening te schenken aan hun misdadigen wellust. Roovirg van vrouweneer is zeer goed door middel van hypnotisme mogelijk, en reeds dit is op zich zelf voldoende, om publieke séances te verbieden, waar gruwzame deugnieten de l^unst leeren, om straks straffeloos en zonder tegenstand hun slachtoffers te schenden.

Uit alles blijkt dus, dat de beweging van het hypnotisme de aandacht vestigt op een ontzettende zielskracht, die in sommige personen schuilt, en ons geheimen ontsluiert, die veel verklaren, wat dusver voor verzinsel gold, maar die ook zoo diep in het geestelijk ieven des menschen indringt, dat het niet aangaat aan de medische wetenschap de competentie toe te kennen, ten deze als souverein te beslissen.

De hypnose raakt slechts zijdelings die zijde van ons menschelijk wezen, die in ons lichaam uitkomt, maar beweegt zich in de eerste plaats op het terrein der ziel; en waar het de ziel en de in haar sluimerende kracht geldt, is niet de medicus, maar de theoloog en philosoof tot spreken geroepen.

Al verblijve dus aan de medische faculteit de beslissing in hoeverre de hypnose op medisch terrein dienst kan doen, het verschijnsel als zoadanig mag niet aan haar onderzoekingen overgelaten; en ook de godgeleerden zullen wél doen, zoo ze veel ernstiger dan dusver, hun oordeel zoeken te vestigen over zoo opzienbarend, uiterst gewichtig en in hooge mate gevaarlijk ver-Kchijnsel.

KUYPER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen