Gemengd Nieuws.

Een pseudo-predikant. In Oldenburg kwam men tot de ontdekking, dat de predikant Partisch door eene reeks van vervalschte getuigenissen zich den weg gebaand had tot het predikambt in de Evangelische kerk. Het is nu gebleken, dat deze bedrieger tot zijn i6de jaar zijn opleiding ontving in een Roomsch instituut, daar hij het voornemen had opgevat om priester te worden. Ora onbekend gebleven redenen werd hij uit dit instituut verwijderd.

Daarna was hij als huisonderwijzer in onderscheidene steden van Duitschland en Oostenrijk werkzaam. Vervolgens bracht hij eenige jaren aan de universiteiten van Leipzig en Berlijn door, zonder zich ooit als student te laten inschrijven. Hij schijnt echter vele colleges gevolgd of zich zelven geoefend te hebben, anders is zijn jaren lang verkeer in geleerde kringen en zijne groote kennis van de Hebreeuwsche taal niet te verklaren. In Leipzig gedroeg hij zich als een goed protestant, bezocht trouw de kerk en woonde de viering van het Weener Avondmaal bij. Om tot het herder-en leeraarsambt te komen, ging hij nu valsche getuigschriften maken. Hij ging een valsch bewijs van met goed gevolg het gymnasium gevolgd te hebben, opstellen, maakte ook een valsch getuigschrift, dat hij het proponentsexamen voor de Brandenburgsche commissie gedaan had, ja zelfs eene valsche bul, waarop hij tot doctor in de wijsbegeerte geproclameerd werd.

Het bedrog werd niet ontdekt en zoo werd Partisch benoemd tot rector en hulpprediker te Bremerwörde. In 1882 werd hij te Oldenburg beroepen en als zoodanig officieel als predikant geordend. Hij was toen 22 jaren oud.

Ten leste werd het bedrog op de volgende wijze ontdekt. Een Amsterdammer zond hem, als voorzitter van het Diakonessenhuis 22.000 mark. Dit geld verantwoordde hij nooit. Wel schreef hij den milden gever een brief van dankbetuiging met verzoek om diens beeldtenis te mogen ontvangen, opdat hij dit in de bidzaal der inrichting kon ophangen. Het portret werd gezonden met nog eene gift van 4000 mark. Langen tijd daarna moest een bekende van den Amsterdamschen gever eene reis doen over Oldenburg. Hij kreeg van dezen de opdracht om eens te zien welke plaats men het portret in de zaal gegeven had. IVIaar hoe hij ook zocht, in het Diakonessengesticht was niets van een portret te vinden. Partisch was op reis en nu bleek het, dat niet een van de bestuursleden iets van de geschonken gelden afwist. Ook de vrouw van Partisch wist van niets af. Zij meende, dat, wanneer haar man het portret ontvangen had, het in eene kist moest zijn, die onder het bed in zijne slaapkamer stond. Men ging zoeken en het portret werd gevonden, maar van de 4000 mark werd geen spoor ontdekt. Langs dezen weg is de bedrieger ontmaskerd, die thans aan de justitie is overgeleverd.

WiNCKEL.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen