Niet te haastig.

In de Bazuin merkt een inzender op, dat de stelling: »Niet ons menschelijk geslacht, maar de individuen gaan verloren, uitloopt op »algemeene verzoening."

Hij schrijft:

Ik herinner mij, dat eens door een prediker gezegd werd: de kwestie over de algemeene verzoening is uit; want het menschelijk geslacht is één geheel. En toch stemmen de Gereformeerden den Remonstranten niet toe, dat de leer der algemeene verzoening Bijbelsch is.

Nu is ons onbekend, of deze inzender in der tijd kennis nam van onze artikelenreeks: Dat de genade partietdier is. Anders kon hij daar het bewijs vinden, dat het standpunt der »algemeene verzoening" door ons gewogen, op elk punt te licht bevonden, en deswege, zonder voorbehoud, bestreden en verworpen is.

Gelijke bestrijding, korter saamgevat, gaven we sinds keer op keer.

Hij kon dan zien, dat zijn opmerking over de «algemeene verzoening" hier aan het verkeerde adres is.

Toch verstaan we zeer wel, dat onze stelling hem vreemd in de ooren kUnkt, omdat we een oude. Gereformeerde waarheid, opzettelijk in een nieuwen vorm hebben uitgedrukt, opdat ze in dien nieuwen vorm meer de aandacht zou trekken.

Het verheugt ons dan ook zeer, dat ze de aandacht trolf. Alleen zóó kan een vergeten, zoo niet begraven waarheid, weer in het hcht treden.

Dat geeft dan voor het oogenblik wel zeker verschil van gevoelen, maar een verschil dat slechts in schijn bestaat, en we zijn er zeker van, dat binnen niet zoo lange jaren, niet alleen elk Gereformeerd theoloog ons onze stelling toegeeft, maar sterker nog, zal toegeven, dat het noodzakelijk was ze weer op den voorgrond te plaatsen.

Natuurlijk zullen we, ter plaatse waar zulks hoort en te gelegener tijd onze stelling dan ook nader toelichten.

Thans zij slechts opgemerkt, dat als van een stam al de takken afgekapt worden en in het vuur gaan, en er slechts één enkel rijske aan uitspruit, toch in dat ééne rijske de stam behouden werd.

In de Openbaring van Johannes wordt er telkens nadruk op gelegd, dat de gezaUgden gekocht zijn, niet enkel als individuen, maar als representanten van de volken, natiën, tongen en talen. In het ééne volk van Israël werkt zelfs de stamverdeeling na (c. 7 : 4 vv.)

In de arke zijn niet maar acht personen, maar is in die acht personen het menschelijk geslacht gered, ook al verdronken er miUioenen, terwijl er maar acht overbleven.

Onze Heiland heeft onze menschelijke natuur aangenomen, en is daardoor de tweede Adam, het nieuwe Hoofd van een ver? iieuwd menschelijk geslacht geworden. En alleen de Dooperschen die leerden, dat de Zone Gods nieuw vleesch en bloed uit den hemel meebracht, staan hier tegenover.

Onze belijdenis en de zahging van de geloovigen onder het Oud Verbond rust hierop.

Bij enting is het de oude stam, die door het entsel nieuwe vrucht draagt, ook al worden al de oude takken afgehouwen.

Het is de leer die heel de profetie ons brengt van »hetjOverblijfsel", van »het heilig zaad dat het steunsel zal zijn."

Het is wat Jes, 37:31 zegt, dat dit heilige steunsel beide zal doen, én nederwaarts wortel schieten én opwaarts vrucht dragen.

Slechts versta men wel wat onder geslacht te verstaan is. Niet de optelsom van alle individuen, maar , de levensstam.

Als heel een familie uitstierf op één kindeke na, leeft toch in dat ééne kindeke het eslacht nog voort.

In onze Koningin leeft het geslacht van Oranje.

Verschil van meening is hier wel bezien dan ook onmogelijk. Slechts kome men niet met citaten uit Calvijn, die niets ter zake doen.

Al wat Calvijn over Matth. 13 : 49 zegt, beamen we volkomen. Alleen maar geen uitlegger, en zoo ook niet Calvijn, zegt bij elke plaats al wat over die plaats te zeggen valt.

Dat weet de geachte inzender toch ook wel, Misschien wil de redactie van de Bazuin zoo vriendelijk zijn, hem dit korte antwoord door opneming in de Bazuin onder de oogen te brengen.

Immers een lezer van de Heraut is, wie ons van sympathie voor de algemeene verzoening verdenken kon, hoogst waarschijnlijk niet.

Denkelijk las hij enkel wat in een ander blad was aangehaald, en natuurlijk dan moest hij wel verbaasd staan over hetgeen men ons toedichtte.

KUYPER.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen