Buitenland

Afrika. De houding der Kaapsche predikanten in zake den oorlog.

De bladen hebben ons gemeld, dat de Afrikaanders in de Kaapkolonie steeds meer neiging betoonen, om het voor hunne verdrukte broederen in den Oranje Vrijstaat en in de Transvaal op te nemen. De predikanten van de Nederl. Hervormde Kerk nemen aan die beweging geen gering aandeel.

De leeraars van genoemde kerk hielden in het begin van November 11. eene conferentie in de Kaapstad, waar besloten werd, in gehoorzaamheid aan Gods Woord, met het oog op het schandelijk optreden van de Engelsche legermacht, tegenover de kerk en tegen privaatpersonen „de zaak in ernstige overweging te nemen en middelen en wegen te zoeken, om een noodzakelijkfn ommekeer te weeg te brengen.”

Nu beteekent het nemen van eene dergelijke resolutie op zich zelf nog niet veel. Maar de redevoeringen door enkele predikanten daarbij gehouden, doen ons zeggen : er scheelt niet veel aan, of de predikanten gaan openlijk tegen het Engelsche gouvernement opstand prediken. Zoo sprak de predikant Steytler uit de Kaapstad bij' die gelegenheid : „Waanneer ik nog trouw ben aan de Engelsche kroon, dan is het omdat ik moet! Ik wil dat niet verbergen, de geheele wereld mag het weten." Daarop klaagde hij de Engelsche regeeiing aan, dat zij en niet de Boeren-republieken de verantwoordelijkheid draagt van den oorlog. Hij beschuldigde hef militaire bestuur, dat het de predikanten aan hunne gemeenten ontrukt had, omdat het bleek, dat zij te veel invloed uitoefenden, en toch waren het juist de Hollandsche predikanten, die' al hun invloed hadden aangewend om de revolutie in het land niet verder te laten doorwerken. Zulke dingen vergeet men niet in één nacht. Er zou niet eerder vrede in het land komen, dan wanneer de Republieken hunne vrijheid wederkregen. Ook sprak Ds. Steytler van walgelijke gruwelen die door de Engelschen begaan werden, voor welke zich zelfs Turken zouden schamen. De schaamte vloog hem in het aangezicht, wanneer hij bedacht, dat. zij gepleegd werden door een natie, die hij tot hiertoe zoo hoog had geacht.

Weerlooze vrouwen, en kinderen werden uit huis en hof de wildernis ingejaagd, hun have en goed werd door een wilden soldatenhoop verbrand. Eeuwige haat met de moedermelk inge geven, zal het gevolg van deze schanddaden zijn. Engeland zou in Zuid Afrika een tweede Ierland krijgen, en de rust zou niet eer hersteld worden, voordat het geheele land van Engeland afgevallen is. Hij besloot zijn rede met de woorden: „Hier sta ik, God helpe ons, Amen.”

Andere predikanten spraken in denzelfden geest. Ds. Neethhng deelde mede dat hij een boerenvrouw had moeten troosten, toen deze hem ver'naalde, hoe de Engelschen haar uit het huis in het woeste prairieveld gedreven hadden om daarna de woning in brand te steken. In hare vertwijfeling had de ongelukkige uitgeroepen: „O, gij moordenaars en brandstichters. God zal u straffen, want Hij is de beschermer der vrouwen en der hulpeloozen; tegen deze en niet tegen vrouwen strijdt gij thans, en dat is een strijd tegen God ”

Uit alles blijkt, dat er iets in de Kaapkolonie gist. Het feit dat een predikant durft spreken, gelijk Ds. Steytling sprak, zegt reeds veel. De voorspelling van den Engelschen publicist W. Stead, nl. dat de tegenwoordiste oorlog zou uitloopen op het verlies van al de Engelsche koloniën in Zuid Afrika, zal wellicht eerder dan men verwacht had in vervulling gaan! De Heere geve het!

In Engeland wordt de stemming van lieverlede anders; doch wanneer men gaat bemerken dat er kans bestaat om ook de Kaapkolonie te verliezen, zullen ook zij, die een weerzin hebben in den thans gevoerden oorlog, voor het grootste deel wel weer Chamberlain gaan steunen. De veranderde stemming in Engeland komt voort uit het ontzettend groote getal slachtoffers dat de oorlog eischt; uit de enorme sommen die hij vergt, en uit de groote finantieele schade die verschillende personen, vooral bezitters van mijn aandeelen, lijden. Doch men bemerkt er nog zoo weinig van, dat de schuld die de Engelsche regeering maakte tegenover de Zuid-Afrikaansche republieken, gevoeld wordt. Daaruit is het te verklaren, dat men in Engeland begeert dat het moorden ophoude en dat door de diplomatie geschieden zal, wat men tot hiertoe niet door geweld van wapenen kon gedaan krijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen