Buitenland

Duitschland. De Pruisische minis ter van eeredienst en het Gere f. Kerkrecht.

Hoe weinig het Gereformeerd Kerkrecht nog gekend wordt, zelfs in kringen waarin men dit anders zou verwachten, bleek ons uit het jongste nummer van de Rereformirte Kirchen-•zeitung (no. 21 van dit jaar). Er bestaat in Neder-Saksen eene confoederatie van Gereformeerde Kerken, Den 3den Februari van dit jaar vergaderde te Brunswijk de synode dier kerken, welke besloot een kas voor emeriti op te richten, voor welke kas de gemeenten en de predikanten der confoederatie naar gelang van hun inkomsten zouden bijdragen. Volgens de kerkenordening moest nu het protocol der synode ter bevestiging aan de regeering gezonden worden. Den igden Maart antwoordde hierop de Russische minister van eeredienst. Hij had tegen de genomen besluiten bedenking. Het was toch volgens die besluiten de taak van den kerkeraad, om den predikant in geval van krankheid of ouderdom een hulp toe te voegen; ook heeft de predikant, wanneer de nood het vordert, zich te laten welgevallen, dat hij tot onderhoud van zijn hulpprediker moet bijdragen. Nu scheen het den minister twijfelachtig of het aanging Pruisische predikanten te noodzaken, regelmatige bijdragen te geven voor hun pensioen; of het aanging een predikant van zijn traktement buiten zijn wil te berooven en de beslissing daaromtrent in de hand van de Synode te stellen, in geval de Kerkeraad, waartoe de predikant behoort, daartoe niet wilde overgaan.

De Pruisische Minister van eeredienst blijkt beter het Gereformeerd kerkrecht te kennen, dan Dr. Brandes, een van de voornaamste mannen van den Gereformeerden bond.

Deze Dr. Brandes houdt immers vol, dat een synode het recht heeft een predikant, ook tegen zijn wil, en zelfs tegen den wil van de meerderheid van zijn kerkeraad, emeritaat te verleenen. Volgens het independentistisch kerkrecht is, altijd volgens Dr. Brandes, elke gemeente „souverein", maar volgens presbyteriaansch kerkrecht staat de kerkeraad onder hoogere „Instanzen" (besturen), die wel door de kerkeraden gekozen worden, maar aan wier besluiten zij zich, wat de geloofsleer en de tucht betreft, hebben te onderwerpen. Dr. Brandes beroept zich, om dit te bewijzen, op de kerkenordening der Gereformeerde kerken in Frankrijk, op het Book of Discipline der Gereformeerde Schotscbe staatskerk en ook op de kerkenordening der confoederatie. De Synode der confoederatie is dan ook, volgens de kerkeraden, het be voegde bestuur over elke kerk der confoederatie, en elke kerkeraad is voor datgene wat hij doet aan de Synode verantwoordelijk. Er is zelfs een Moderator aangewezen, die er voor waken moet, dat alle klachten die tegen een kerkeraad bij hem worden ingebracht, voor de Synode komen. Wanneer de Moderator de klachten heeft onderzocht en gegrond bevonden, dan moet hij de zaak voor de Synode brengen door een buitengewone vergadering der Synode saam te roepen. De Synode heeft daarom ook het recht, een predikant eenvoudig zijn emeritaat te geven, ja ten slotte de macht, den kerkeraad van zijne functiën te ontheffen en een nieuwe verkiezing van kerkeraadsleden te doen plaats hebben, — zoodra als hij de besluiten van de Synode niet zou willen uitvoeren.

Nu heeft zeker Dr. Brandes gelijk, wanneer hij beweert, dat dit alles zoo volgens de bestaande kerkorde bij de confoederatie moet toegaan. Maar wanneer hij beweert, dat die kerkorde in overeenstemming is met het Gereformeerd kerkrecht, dan heeft hij beslist ongelijk. Het blijkt, dat de Pruisische minister van eeredienst, of liever zijn kerkrechtelijke raadsman, beter weet, wat de eisch is van het Gereformeerd kerkrecht, dan een leeraar eener Gereformeerde kerk. Men verbaze zich hierover niet. Wie kende in het Hervormd Kerkgenootschap vóór een dertigtal jaren het Gereformeerd kerkrecht ?

In Duitschland heeft men geen Vrije Universiteit op Gereformeerden grondslag; heeft men aan de Staats-Universiteit, behoudens wellicht een enkele uitzondering, ook geen professoren die belijdenis doen van de Gereformeerde religie, en zijn geen privaat docenten aangesteld om de studeerende jongelingsschap van Gereformeerden huize voor te lichten omtrent de Gereformeerde leer en alles wat daarmede samenhangt.

WINCKEL,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen