Buitenland

Duitschland. De leiders der „Gemein-Echaften" over de gees tdrij v ende beweging in Hessen.

De strijd tegen de geestdrijvende beweging welke in Duitschland gevoerd wordt, gaat voornamelijk van de leiders der „Gemeinschaften" uit. De beste mannen van deze Godsdienstige vereenigingen laten zich hooren om tegen de geestdrijverij te waarschuwen. Het is alsof men vreest, dat de „Gemeinschaften" er door zullen gecompromitteerd worden, wanneer de leiders den schijn op zich laten rusten alsof zij het met de „scharmgeistige Bewegung" eens zijn.

Maar toch is de Hessensche beweging nog lang niet onderdrukt. Nog altijd begeven zich vele jonge lieden naar Groszalmerode, welke plaats het brandpunt is van de beweging, terwijl het ook blijkt dat er hier en daar, voornamelijk in het oosten nieuwe, aanhangers van het in tongen spreken gevonden worden.

Maar één zaak is gewonnen, namelijk dat bijna al de leiders der „Gemeinschaften" er op aandringen dat men toch nuchter blijve en dat men het geschreven woord niet stelle beneden alle moderne openbaringen des Geestes. Dat in de „Gemeinschaften" de Bijbel in eere gehouden werd, was bekend; maar toch is het verblijdend wanneer men gewaar wordt, dat men alles wat zich op Godsdienstig terrein voordoet, toetst aan het Woord Gods; dat men toont te beseffen dat ook bet mystieke leven den toets der Schrift .moet kunnen doorstaan. Het is daarom een zegen voor de „Gemeinschaften", dat de Hessensche beweging ontstaan is, want daardoor hebben deze instelUngen zich genoodzaakt • gezien zich klaar uit te spreken omtrent het standpunt, dat zij tegenover de HeiUge Schrift innemen. Het is ook niet zonder beteekenis, dat enkele kringen van „Gemeinschaften" zich van meet af tegen de beweging gesteld hebben, zoo bijv. alle kringen die onder den Saksischen Broederraad staan.

Zoo schrijft de Evangelist Schenk in zijn geschrift „de Kasselsche beweging": Beproeft de Geesten of zij uit God zijn. Nu is er al demonisch profeteeren en demonisch in talen spreken ingedrongen. Als wij de zoogenaamde „geestesgaven" van Kassei beschouwen, hoe armzalig zien deze er dan uit, als wij ze aanschouwen in het licht van de rijke geestesgaven in i Kor. 12. Hoe comisch en onbijbelsch is het, zooveel van den H. Geest te spreken, en te gelijker tijd aan het in tongen spreken eene beteekenis te geven, die daarvan niet in i Kor. 14 gegeven wordt! Is dit niet tegen den H. Geest strijden ? Sluit daarom de deur voor den Amerikaanscben, onrustigen, opgewonden geest, opdat hij niet de geheele „Gemeinschafts"-beweging ten gronde richte.

Een ander leider der „Gemeinschaften" schrijft in een artikel getiteld: zijt nuchter en waakt", over de vreeselijks ontgoocheling die een broeder ondergaan had, die te veel op de inwendige stemmen gelet had, in plaats van op de Schrift, en die, toen de dag der ontnuchtering kwam, zoozeer gekrenkt werd, dat de gedachte van zelfmoord bij hem opkwam. Kühn besluit dan met deze woorden: De leugenaar en menschenmoorder van den beginne heeft drie manieren om de menschen in zijn netten te lokken en te bedriegen: en natuurlijken, den onnatuurlijken en overnatuurlijken weg. De natuurlijke weg is: egeerlijkheid der oogen, vleeschelijke lust en hoovaardij; de onnatuurlijke weg: oord, echtbreuk, hoererij en tegennatuurlijke zonden van allerlei soott en kleur; de overnatuurlijke weg: temmen, openbaringen, wonderen tot het verkeeren met demonen en satans-engelen. Van deze drie wegen kan alleen gehoorzaamheid van het Woord der Waarheid afhouden, Ps. 119 : 133, 152. „Maak mijne voetstappen vast in uw Woord, en laat geene ongerechtigheid over mij heerschen." „Van ouds heb ik geweten van uwe getuigenissen, dat gij ze in eeuwigheid gegrond hebt."

Het zwaarst geschut heeft echter de oude evangelist Seitz, een leerling van pastor Blumhardt, aangevoerd, die zelf allerlei ervaringen omtrent „stemmen en openbaringen" gehad heeft, en op grond van zijn ondersrindingen en het dubbelzinnig getuigenis der Schrift, een verpletterend vonnis over de verschijnselsn te Kassei en Groszalmerode velt. Hij roept uit: „met hoeveel lichtvaardigheid, oppervlakkigheid en met welke Uchtzinnigheid wordt de Tongenbeweging door kinderen Gods, deer leiders, ook leiders van Christelijke tijdschriften, als een Pinksterbeweging behandeld.'"

Wij deelden reeds mede, dat de gebroeders Dallmeijer, die aan het hoofd van de Kasselsche beweging stonden, haar den rug hebben toegekeerd. A. Dallmeijer schreef: „Wij zijn slachtoffers van een grooten leugengeest geworden. En Heinrich Dallmeijer, de hoofdleider, dezelfde die de Noorweegsche tongenspreeksters naar Kansel heeft gebracht, zond zijn broeder een schrijven, waarin hij mededeelt, dat hij zich van de 7.. g. Los Angeles beweging heeft losgemaakt. „Mij is het znkerheid geworden, dat wij niet met een kracht uit de hoogte te doen hebben. De drijvende geest dezer beweging is kennelijk een leugengeest. Waaneer ik van den drijvenden geest spreek, dan bedoel ik daarmede de hoofd-. macht, die bij deze beweging te zien is. Het schijnt niet te loochenen, dat daartusschen ook wezenlijke zegeningen van God gegeven worden en dat wij dus hier voor een raadsel staan. Want daaraan is geen twijfel: de drijvende geest heeft zich niet als een geest der waarheid, ^maar als een geest van de leugen doen kennen. Op dezen grond heb ik aanleiding gevonden, deze zaak geheel en al den rug toe te keeren, en moet allen die tot deze beweging in betrekking staan, raden hetzelfde te doen. Ik wil hiervan nader rekenschap te geven.

I. Deze geest zoekt de afzonderlijke personen te isoleeren. Dat is tegen den Geest der Schrift. „Het oOg kan tot de hand niet zeggen: k heb u niet noodig; of wederom het hoofd tot de voeten: k heb u niet noodig. Daar deze geest zich voor den Heiligen Geest uitgeeft, en door hen, die zich aan hem onderwerpen, ook daarvoor gehouden wordt, wordt hij natuurlijk ook onbepaald gehoorzaamd. Als „Heilige Geest, " stelt hij zich boven de menschen, ook over de vaders in Christus; men krijgt van hem slechts bevelen en men is dan met den besten wil niet voor eiken andere goeden raad ontoegankelijk. Naar de Heilige Schrift woont echter de Heilige Geest in de gemeente Gods, en de Schrift zondert de afzonderlijke personen niet van de vaders af, maar gebiedt: Desgelijks gij jongeren, zijt den ouderen onderdanig." i Petr. 5 : 5.

{Slot volgt).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen