Gemengd Nieuws.

Wij lezen in De Wackier:

Frankrijk „Wat Da Costa eens van di land zei is daarop nog van toepassing:

„Van voren republiek, van achteren keizerrijk, In 't midden anarchie, in 't binnenst zat van stoffen, Gereed bij de eerste vonk met helsch geknal te ontploffen.

Met weet hoe de regeering met allen godsdienst in het publieke leven heeft gebroken en men God overal wegdringt, met Hem niets wil te maken hebben. Arme mensch!

Ook weet men, hoe vijandig ze is tegen de kerk, niet omdat ze Roomsch is, maar de kerk als zoodanig, omdat God en zijn Christus daar genoemd worden. Wel mogelijk evenwel, dat ze de handen nog eens zal vol krijgen met die zoo gesmade kerk.

Eenigen tijd geleden verklaarde cardinaal Andrieu in een predikatie in de' cathedraal te Bordeaux, dat de wetten van Frankrijk slecht en bedorven zijn, en wijl ze strijden met de belangen van kerk en huisgezin, men verplicht is aan zoodanige staatswetten de gehoorzaamheid te ontzeggen.

Om deze woorden werd de cardinaal voor den rechter van instructie gedaagd, waar hij zich in korte maar krachtige taal ongeveer aldus verdedigde :

„Ik erken geen menschelijken wetgever. Wat ik zeg is een zaak tusschen mijn geweten, den Paus en God.

Ik ontzeg het recht aan het Fransche gouvernement mij te vervolgen wegens een beweerde overtreding van een artikel der zoogenaamde scheidingswet. Deze wet bestaat niet, beschouwd van de zijde der Catholieke kerk, wijl haar hoofd en heer dezelve menigmaal heeft veroordeeld als strijdig met de autoriteit en vrijheid der kerk.

Ik vrees geen gevangenisschap noch uwe rechtspleging, wijl die slechts tijdelijk zün. En ik beroep mij van die uitspraak op Hem, wiens oordeel enkel gerechtigheid is, en zonder hooger beroep.

Weet daarom dat, zoo uwe vervolging tegen mij niet ophoudt, ik u zal toestaan mij ook zonder verdere verantwoording te veroordeelen. Want ik beschouw de vierschaar waarvoor ik hier terecht sta, als onbevoegd, daar zij haar macht ontvangt van een wet in strijd met de rechten der kerk en van het christelijk geweten.

Toen het verhoor geëindigd was, verliet de cardinaal met opgerichten hoofde, als eenmaal een Maarten Luther te Worms, de rechtzaal, terwijl een luid »hoera« en «Leve de cardinaal I« van alle zijden gehoord werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen