De aansluiting gevraagd.

De broeders in het verre Westen verschillen zeer in hunne beoorideeling van de „vereenigingsactie." De Christelijke Gereformeerden achten haar 0; nkerkrechterlijk, wat weersproken wordt door de Gereformeerden. De historici aan deze zijde van den Oceaan nem|en meer een wij'felend standpunt in en geven niet altijd in dezen een zeker geluid. In het oordeel jn ons midden is 'zelfs kentering te merken. Ja de symplathie schijbt hier parten te spelen en het bloed te kruipen waar het niet gaan kan. Onidepr ijen invloed van Brujnmelkamp stond Aristoteles' wijisbegeerbe baande 'den we'g voor ^eta naturalistische wereldopvatting, (d.!. de leer, di© Gold uit Ida natuur uitsluit) en de bestudeering van Platoi leididè tot een pantheisitisc'he vergpddelijlking jd'er natuur. Maar deze uit bet verleden herboiren wijlsbegeiert© kreeg een geheel nieuw aanzdjö: voor de nieuw© eeuw, niet alleen omidat ze in harie gevo'lgtreikkingen stoutmoediger en öO'nsequenter was, maar O'ofc omjdat de theorie praktijk werd in het leven.

Als wij nu in aaamerking nemien dat gedurende de eerste tijden de vergaderingen •'der Classis werden samjengesteld uit de pjiedikanten en zoovele leden van den fcerkeraad als miaar, indien eenigSzins mogelijk, daarop' konden tegenwoordig zijn, dan kan de vei^gadering waarop Dr Wijckoff met de broederen sprak over eene mogelijke aansluiting: niet onwettig worden genoiemd. Mogen echter op een idiergelijke vergadering ook zaken ter tafel komen^ die niet op het Agendmn zijn vermeld? Kan m'en op 'deze vergadering een besluit nemen in zoo ernstige jaangelegenheid als de aansluiting er eene was ? Het is buiten kijf dat een zoO' ingrijpende zaak nooit mag worden overhaast en dat Van Raalte daarom terecht achtte om de gemeenten te raadplegen. Na alles gelezen en nog eens getezen te hebben wat oniirent de wettigheid van de aansluitingsactia door onderscheiiden historici is geschreven; als; ik mij herinner dat prof. Bouwman, na gelezen te hebbe'n wat Dir Beets daaromtrent schreef, en tegen de wettigheid inbrengt, constateert: „maar daarom is nog het besluit tot eenhei'd, dat later door degemeetnten is go.dgekeurld, niet onwettig te noemen"; terwijl jk eenige regels later lees: „de wettigheid van deze vereeniging is dus aan recMmiatige bedenking onderhevig", dan geef ik onmiddellijk toe dait belt zeer moeilijk , is 6m in deze aangelegenheid met zeer groote stelliglheid te spreken. Alleen op één punt wil ik nader wij'zen en dat is op het zoogenaamd beding.

Indien ik mij' zoo mag uitdrukken, dan zou ik zeggen dat er erg mat dit beding wordt geschermd. Uit eigen historie .weten wij hoe versohillend mien meent te mogen oordeelen over j, ei0n beding", n.l. over zijn waarde en 'de handbaving daarvan. Sominigen meenen dat zulk een beding voor immer dient te worden gehandhaafd, terwijl anderen meenen dat het voor een goede vereeniging zaak is om een „beding" zoo sSiielijk mogelijk op te ruimen, natuurlijk met wederzijdsch goedvinden. Echter ik meen dat wij' bij de aansluiting van de emigranten bij! de Gereformeerde Kierk niet miet een bieding te doen hebben. Een vorige maal wees, ik' er reeds! op dat wat Dr. Wijckoff dienaangaanide zeiden toch volstrekt geen formeel beding kan worden genoemd. De emigranten kwamen toich niet met eene conditie van dien aarid. Zij' stelden miaa, r één beding, te weten: aansluitinig bij de particuliere synode van Albany als afzonderlijke classis. Wat Wijckoff zei'de, was Imaar een opinerking aan het - adres idler bez'w.aai^ den, hij we'es huji er opi, dat ziij, als hiet niet beviel, weer konden benengaan. En ik hoor als het ware de broederen zeggen: dat is ook zooi Ik kan hierin Waar geen beding vinden en te meer niet pmdait blij steeds duidelijker begint te woildiein dat het 59 gesprokene op die eerste vergadering van Juni maar eene voorloopige aansluitiïigisaatie gold. De kerken liin het Westen zijn niet opi. grond van wat op deze vergaderinjg is verhandeld opig'enomen in hteit verbanid jnet ide ker!ken iln het Oosten. Dian doet het er ook nilet alles aan toe of deze vergaderiing een wettige was.

Het js de vraag of wat daama besloten en gédaajn werd door 'de emigranten-kerken geschiedde op eene wettige vergadering. De vraag is derhalve" of op; deze vergadering, waarin Dr "Wijekoff zijne bekende vragen stelde, welker beantwoording in extenso voorkomt in, zijii rapport, dat breedvoerig in de onderscheiden werken die over deze inaterie handelen wo^dt geciteerd, onmiddellijk, zoïider een enkele daallusscben bgigienide vergaderimgi, de aansluitinig plaats vond. En 'dat ïiu is juist het geval niet.

Hetgeen waarvan ik tot nog toe schreef, greiep] plaats op de bekende Juni-vergadering van '49 en ziet op die vergadering volgde in '50 nog eene en eerst na wat opi die vergadering wierd besloten, volgde na dé .uitvoering daarvan, de aansluiting'. Ik heb dus te onderzoeken naar het karakter van die nadere vergadering en van hare handelingien. Ik 'meien dat er eene gaping is op te merken ijn het betoog valn hen 'die wijfeen op; h'et onkeli^'-. rechterlijke va)n de aansluitingisacitie van '49; ik merkte op dat biji hen al dé nadruk wordt geieg|di op de verga|dering van '49, terwijl de vei^dedigerls van het wettig karak'ter der a.ajnBluiting ons wijzen op de vergadering van '50. In April 1850 dan werd eene vergaldering der Classis Holland gehouden en deize Claissis richtte het volgende verzoekschrift toit da kerk in het .Oosten. ^)

„De opzieners ider gemeente van Jekus ChristuBi van de Classis Holland, in .Ottawa, Michigan, wenschen de broederen Opzieneren 'der gemieenta orazieg Heerein, biekenld onder de benamin, g van Dutdh Re^• form-eid 'Churcbi, eto, veirgaldierd in de streken van New York StatO', !tier behartiging van het welvaren vain dat deel van de jkudde van Christus, Gena'dje en vrede van-G'öd 'den Vader, in den Zoon, dooir den Heiligen Geest.

In overweging nemiende de dierbare en zalige Eenheid dör kerke Gods, en de duidelijk verklaarde wil vain onzeln Zaliigniaker, die wil dat zij allen één zijb, .als'me|de de behoefte, welke de bijzondere ideelen van het geheel aan elkander hebben, e'n inzonderheid wij, die ons zwak en gering gevoeleli; zoo dqrst ons hart maar de gemeens dhajp| met het dierbaar Zio|n Gods, en sin'ds den dag, dat wij' dan bodem] dezer nieuwe wereld druktein; , werden onze harten gestejrkt en g'replen wij' moed door de ontenoeiting van Gods volk. Gods kinderen i; n de yerscbillende aifdeelingen levende zijin ons dierbaar, doch wij' gevoialen ons in de b'estielring en de bezorging onzer gemeentelijke belangen mefeir te huis w-aar vsriji olnze Standaard des geloofs, en de grondtrekken onzer .kerkelijke regeerin, g mogien vinden. Aanjgenaam' was het ons dan ook vazi dez'e zijde geen enge toiagaslotenheid, maar opene, hartelijke, broederlijke liefde te vinden, hetwelk in pa* vervrekt eene bepaalde begeerte om onze gemeielnschap te openbaren en de broedeT'hand der gemeens cba.p te Vraigen.

„Deswege hebben wij' besloten e'en onzer broederen, te weten, A. C. Van Raalte, herder en leeraar in Goidp gelmeiente, als onze afgevaardigdfe' tot ulieder kerkvergadering^ welke in de eerste dagen in de omstreken van Albany staat gehouden te worden, te zenden; hem .last gevende om in onze naam alle noodige inlichtingien te geven en te vragen welke de giewenschte veïieieniging zal kunnen bevorderen.

„Voor hem en ulieder vergadering smeekein wij af, vam ons verheerlijkt Hoofd en Middelaar die zit in Gods troon, voorzien met rijke, door zijn bloed verworvene gaven, .dien Geest in ruim'e mate, welke Hij als Ttoostier achterliet, om' aan de kudde uit 'de volheid das Eeuwig Levens mied'e te deelen tot hare bekwaamjmaking pm^ 'den Drieëenige'n l)e verheerlijken.

Namens de Classikale Vergadering der Kla(Ssis Holland, gehouden in het jaar onzes Heeren Jezus Christus, 1850, in de maand April.

Holland, Ottawa, Michigan.

B. BOLKS, president."

Wat hu ook gezegd mloge worden van de Wij!oKoff conferentie in Juni van 1849, hier hebben wij !He doen met een 'document, dat doior eene geregelde zitting van de 'Classis Hollanid in April van 185P werd gesteld en verzonden naar de Particulierei Synode van Albany en doo|r haar verwezen na^ de Algemeene Synode 'diie in Juni, 1850, te Poukhkeepsie, N. Y., vergaderde.

G. KEIZER.

1) Wij vinden dat verzoekschrift ook vermeld in Wormser's Vain Raalte.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen