GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

J. W. GUNNING, †

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

J. W. GUNNING, †

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hij is maar 36 jaar geworden.

Met rijke gaven was hij van zijn God versierd, gaven van hoofd en hart. Met zijn scherp verstand doorzag hij de dingen; hij kende de menschen, en wist altijd de noodige krachten aan zich te verbinden; daarbij was hij doortastend in zijn handelen; met volle energie wierp hij zich op de kwesties, hij vatte aan en zette door en volhardde tot het einde. En bij dit alles had hij een hart, zoo ruim en warm, een gemoed zoo teeder en godvruchtig, als maar zelden bij een man van zulki groote gaven gevonden wordt.

En nu is hij maar 36 jaar geworden. In enkele niinuten tijds was dat zoo heerlijke leven afg; esneden.

Oorspronkelijk wenkte hem als doel het ingenieurschap; daarom stud'eerde 'hij aan de Technische Hoogescfaool te Delft En zijn doel werd bereikt. Zijn ideaal was dit evenwel niet. De zending had al spoedig de volle liefde van zijn hart. En wel dat deel van den arbeid, dat de Engelschen Home Base hebben genoemd, dus het werk achter de vuurlinie, de bearbeiding van de gemeente Gods, om haar in staat te stellen haar roeping te volbrengen. Hij begreep de noodzakelijkheid van het opvoeden der kerk tot haar taak; daarom moest kennis van dit werk Gods haar worden bijgebracht.

Zoo werd de Zendingsstudie-Raad geboren, ', lie in het moederland leiding moet geven aan deze opvoeding; allerwegen werden zenddingsstudie-kringen gevormd; zendingsstudie-boeken werden saam gesteld en uitgegeven met de bijpassende leidraden: en met name te Lunteren werden de jaarlijksche zendingsstudie-conferenties gehouden, twee, drie en meerdere achter elkaar. En van dit alles was J. W. Gunning de drijfkracht, de ziel.

Dat andere arbeid ook nog zijn aandacht vroeg, spreekt bij zulk een werkzamen geest vanzelf. Zoo ijverde hij voor een nieuwe school te Utrecht, was hij lid van het college van diakenen enz. En op alles, wat hem werd toevertrouwd, wierp hij zich met kracht.

Vooral de Herv. Zending verliest noemeloos veel in hem. Hij was, zooals wij menschen zeggen, onmisbaar. Dit reeds stemt ons weemoedig. Wij woenen met de weenenden; het verlies der zendingsgenootschappen is ook ons verlies.

Hit het voorgaande blijkt echter, dat hij ook de zendingsstudie in onze kringen heeft bevorderd. Steeds was hij erop uit samenwerking op dit terrein tot stand te brengen tusschen Gereformeerden, Her vormden en Lutherschen. Hij kende dan geen onderscheid. Zijn werken was niet voor een bepaalde kerk, maar voor het 'Koninkrijk Gods.

Hoe het nu verder gaan moet, ook met de samenwerking? Gunning had het volle vertrouwen van de Gereformeerden. Hij zou alles doen om te voorkomen, dat er door het eenzijdig optreden van een spreker wrijving ontstond. Soms, een enkele maal, werd wel eens door iemand een minder vriendelijken toon tegen de Gereformeerden aangeslagen; maar daar had Gunning veel verdriet van, en hij rustte niet, voordat de steen des aanstoots was weggenomen. Op hem was toepasselijk het woord van Jezus: „Zalig zijn de vreedzamen, want zij zullen Gods kinderen genaamd worden".

Zijn plotseling heengaan kon wel eens droeve gevolgen hebben voor deze samenwerking. Moge echter zijn nagedachtenis ook hierin tot zegening zijn, dat aan beide zijden worde in het oog gehouden het ideaal, dat Gunning nastreefde, om elkander te waardeeren en lief te hebben, en zoo saam te arbeiden aan de opvoeding van 'sHeeren volk tot een zendingsvolk.

De Vader aller vertroostingen zij de zwaar beproefde weduwe en haar kleine kinderen genadig. En Hij ontferme zich ook over de zwaar bezochte zendingsactie. Wij weten wel, dat menschen niet onmisbaar zijn, zelfs de voortreffelijke Jan Willem Gunning niet; maai zij nemen zooveel mee in het graf, en laten ons als verweesd achter.

Sta dan als met letters van vuur het woord van onzen Heiland ons diep in het hart gedrukt: „Ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 mei 1922

De Reformatie | 8 Pagina's

J. W. GUNNING, †

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 mei 1922

De Reformatie | 8 Pagina's