PERS-SCHOUW.

De volkskerk.

Dr A. Kuyper Jr. geeft in de „Geref. Kb. voor Rotterdam" de volgende toelichting op dezen veelgebruikten term. '< . i

In ons spraakgebruik, vooral op kerkelijk gebied, komen mei-.'gmaal namen voor waarbij - men eigenlijk vraagt: wat wordt toch eigenlijk met het bezigen van dien naam bedoeld? Een naam is toch met een wiUekeuri" gekozen klank waarmede men alles betitelen kan, maar moet uitdrukking van het wezen eener zaak zijn. Een nsam is als het ware het etiket op de flesoh, die u doet wetei». welke wijn uit die flesch u wordt ingeschonken. En als het met den naam niet alzoo gesteld is, dan sli sn we voor het geval, dat er een vlag is, die de lading niet dekt.

Wij hebben, dit schrijvende, het oog op den veelvuldig gecezigden naam volkskerk. In vele krinfcen van ons vaderland heeft men sinds jaren er zich aan gewend van een volkskerk te spreken. En met name pleegt men dan de Hervormde Kerk als zoodanig aan te duiden.

Laat men, het principiëele niet aanroerende, zgn oog over de kerkelijke kaart van ons land gaan, dan kan het nie'. anders o£ het baart groote verwondering, als men d-en naam Volkskerk hoort gebruiken voor wat in ons vaderland de Hervormde Kerk is.

Als ge let op het woord, dan hebt ge In den naam volkskerk met, twee factoren te doen, met volk en met kerk. Voorwaar, twee zeer onderscheidene begrippen, want een „volk" behoort tot het terrein van het lardsche, natuurlijke leven, en de „kerk" tot bet terrein der bijzondere genade, van het Koninkrijk Gods. Wie burger is van het aardsche vaderland, behoort tot het volk, wie een geloovige in Christus is, behoort tot da kerk Men kan krachtens geboorte tot zijn volk behooren en tc-ch, omdat er geen geloof is, met de kerk niets van doen, hebben. Reeds deze onderscheiding noopt, op prlncipiï-cle gronden, met den naam „volkskerk" zeer voorzictitig te zijn, want er is hier een combinatie van twee andersoortige grootheden.

Nu zou het, in het algemeen gesproken, wel kuiiMn, dat men, in landen waar zoo goed' als .het geheele volk tot (én bepaalde kerk behoorde, om practische roderiea sprak ven een volkskerk. Men drakt er dus mee uit, dat die kerk d e kerk is voor een Tjepaald volk, dat die kerk in een bepaald land als de nationale kan worden aangeduid.

In het zuiden van Europa, bijvoorbeeld in Spanje, is zoo goed als geheel de bevolking Roomsen. Van een onder kerkelijk, leven is daar schier geen sprake. En in het Noorden van Europa, met name in de Scandinavische landen is vrijwel een ieder Lutersch. tiet 'laat ? .!ch verstaan, dat men, in dien zin en om ..iie reden, in Spanje de Roomsche Kerk en in Noorwegen de I.i3thersche Kerk als volkskerk aandient.

Maar in zulk een zin en verband zal men toch nooit van dp Hervormde Kerk ten onzent als van een volkskerk ku.nnei. spreken. Er is geen sprake van, dat de Hervormde Kerk de ééne, de heel het volk van Nederland omvi'tende kerk is. Als een vreemdeling ons vaderland bezoekt en vragen zou: wat is d e kerk van Nederl-u, nd, zou niemand met een eerlijk gemoed op de Hervormde Kerk kunnen wijzen, om de eenvoudige en afdoandö reden, dat Nederland op kerkelijk gebied zeer gedeeld ; s. Een groot deel van ons volk behoort tot geen kerk. Een belangii-k deel van het Nederlandsohe volk resideert onder de R-.-omsche Kerk. En het Protestantsche deel splitst zich in oi'idei-scheidene kerkgroepen.

Als men van Hervormde zijde, op boven aangegeven gi'ont'i n zichzelf als volkskerk aandient, moet daartegea aanstel ds protest worden ingediend, en dit zeggr'n als een aanmatiging worden gesignaleerd. Een kerk, die nog niet de Tielft der bevolking in het doopbcik heeft ingeschreven, mag in geen enkel opzicht den naam volkskerk dragen.

Evenwel, men kan uitgaan niet van het feit, masr van de idee eener volkskerk. Men kan het principe poneeM'n. dat er een volkskerk moet zijn, en dat die kerk zoo moet geïnstitueerd zijn, dat er in haar voor heel het nationale volk plaats is. Maar eerst dan rij zen de groote en principiëeele bezwaren, want dan geldt, wat we zoo even schreven, dat kerk en volk twee geheel andtrsoortige begrippen zijn, die niet mogen gecombineerd wofden. D-an is het volk een natuurlijk, aardsch begrip, on de kerk behoorende tot het terrein der particuliere gen ad

In het oude Testament, toen Israël onder de theocratie leefc'fc, er, heel het volk in het verbond was gezet, 'was ei wel van een kerkestaat sprake. Maar in het iS'ieuwe Testament met de komst van het Koninkrijk der Heme'en, niet meer. Nu is de kerk er wel voor een vol!; , doch niet voor een aardsch, maar voor een kerkvo/k.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen