Wat Kleinped.

In de Reformed Church van de Ver. Staten nam men reeds direct nadat de Synode van Utrecht was uiteengegaan, notitie van wat opl haar wa: s verhandeld. Met betrekking tot de belijdenis-vragen, komt ide schrijver van het „wekelijksch budg-et" in de „Hope" tot Ide conclusie: „in onze Hollandsch sprekende gemeenten zal men weldoen zich van deze formula te bedienen". In.verband met hetgeen in deze zelfde rubriek gezegd wordt inzake het vTOuwenkiesrecht, meAen wij, dat in de Gereformeerde Kerk dit vraagstuk in 1916 tot eene beslissing is gekomen. „Zij, bepaalt, dat het kiesrecht aan «alle loden behoort involle gemeenschap die den 1 e eft ij d van achttien jaar hebben bereikt". De berichtgever gaat dan aldus voort: „zooals nu in IVederland' er Kerken (? ) zijn, die i'eeds het vrouwenkiesrecht hadden ingevoerd, •zoo waren er ook' in Amerika, die dit hadden gedaan vóór 1916, omdat de Constitutie zich niet duidelijk uitsprak over dit punt en voor tweeërlei uitlegging vatbaar was".

In de Christelijke Gereformeerde kringen nam men, zooals haast vanzelf spreekt, naarstig kennis van het verhandelde op onze Synode. Het Christian Journal nam o.a. over een gedeelte Van hetgeen Ftof. Dr V. Hepp in dit blad schreef ia verband met Dr H. Beets' toespraak tot. de Synode.

In De Wachter, ik' bedoel de onze, niet de Amerifcaansche, las ik eene mededeeling, dat Dr Henry Beets tot professor is benoemd' voor de kerkgeschiedenis. Hij heeft op dat terrein zijn sporen verdiend; Meer dan één werk'versdheen van hem in 'tNederlandsch, rakende in het bizonderde geschiedenis der Christelijke Gereformeerde Kerk; ik noem alleen maar „de Chr. Geref. Kerk, zestig jaren van strijd en zegen 'door Henry Beetë". Zijn laatste kerkhistorisch werk is verschenen na de Synode van Utrecht onder den titel: The Christian Reformed Church in North America, its history, schools, issions, creed and liturgy, distinctive principles and practices and itsi Church governmen.t. Dit boek is bestemd; ' om een Handboek en Studieboek te zijn oor leden van onderscheiden vereenigingen. Het is daartoe bizonder doelmatig ingericht. Daarop denk ik elders terug te komen.

Uit een schrijven, dat ik ontving, werd mij duidelijk, dat ook in onze kringen eene hevveging is gaande, om te verhuizen naar Canada. Ik zeg ook in onze kringen en mag er bijvoegen ook uit ons land. Uit onderscheiden landen van Europ.a begint een trek naar Canada. De Canadeesche regeering heeft evenals die der Vereenigde Staten met het oog daarop' haar maatregelen genom.en. De maatregelen van Canada lijken mij billijker én redelijker, dan die der Vereenigde Staten. Deze laatsten bepaalden onder meer het aantal, dat uit de onderscheiden landen k'an worden toegelaten. Canada let meer op' de vereischten derj! emigranten te stellen. Die eischen rekenen ook met de zedelijke gesteldheid der landverhuizers.

Zij zullen weren. Van wie zij duchten, dat een verkeerde ' invloed 'kan uitgaan. De regeering Van Canada treft, dunkt mij, wijze maaitregelen. Ook wil zij invloed • oefenen op-de keuze van de plaats, waar zich de emigranten wenschen te vestigen. Zij houdt rekening met de behoeften aan verschillende werkkrachten en daarom wil zij dezen her-en anderen derwaarts dirigeeren.

Omdat ook in onze 'kringen de aandacht is gevestigd .op Canada, deel ik iets mede met betrekking tot het kerkelijk leven aldaar. In onderscheiding van de landen in Zuid-Ameri'ka is het protestantsche volksdeel in Canada zeer talrijk en vooral zijn dat de Presbyteriaansche Kerken. T o r o n t o-is een centrum van presbyteriaal kerkelijk leven. Geen wonder! De nazaten der Hugenoten uit Frankrijk en 'der C on vena n ter s uit Engeland' en Schotland vormen een aanzienlij'k deel onder de Protestanten van dit rijke land.

In den laatsten tijd echter heeft zich de „eenheidsbeweging" nergens zóó sterk geopenbaard als in Canada. Zij heeft geleid in beginsel tot de formatie van eene Vereenigde Ker'k', waa.rin zijn samengesmolten de presbyterianen, congregationalisten en methodisten. Wij kunnen onzen nienschen deze kerkgemeenschap niet aanbevelen. Gelukkig is er o.a. in Winnipeg, werwaarts uit ons land ook emigranten schijnen te trekken, eene Christel ij k e Gereformeerde Kerk en ik vermoed dat ook de Reformed Church haar gemeenten in Canada zal tellen. In Schotland vestigt men oo'k de aandacht van de Kerken, waarmede wij correspondentie onderhouden, op 'Canada; the Record van December wijdt op bl. 493 daaraan een artikel.

Nu ik Schotland noem, _ deel ik even mede, dat de afgevaardigde op de Synode van UtreGht van de Original Secession Church, Rev. Francis Davidson van Paisley niet de eerste de beste was, maar niemand minder dan de Mpderalor, Praeses, van de laatstgehouden Synode dier Kerk.

Misschien kan het sommigen onzer oudere broeders interesseeren, dat de Universiteit van Glasg o w, den onder ons bekenden en sympathieken Professor J. Morton van Glasgow, van de Original Secession Church, heeft gepromoveerd tot Doctor in de Theologie.

Van het verre Westen 'keeren wij ons nu tot het verre Oosten. De berichten rakende de houding, die de bolsjewistische Regeering aanneemt' tegenover de Kerken, loepen nogal wat uiteen. Dat deze regeering zeer vijandig staat tegenover den godsdienst, vloeit als vanzelf uit haar beginselen voort. De Grieksch Orthodoxe Kerk heeft het in vele van haar ambtsdragers zeer hard geha| onder dit bewind van schrik'.

Dit terrorisme woedt eveneens tegen de! Roomsch Katholieke Ker'k. De ruil schijnt echter voor het Protestantisme niet erg nadeelig te zijn. Dit had het onder het Czarisme zeer kwaad. En in zekere mate is het bolsjewisme voorstander van godsdienstvrijheid, echter zoolang, als naar het oordeel ook van vele socialisten, deze niet staatsgevaarlijk moet worden geacht. Een zeer subjectief standpunt! Een zeer rekkelijk begrip'! Met dat al schijnt (men moet voorzichtig zijn met d'e elkanr der wel eens • tegensprekende berichten) de zaak van Gods k'oninkrij'k in.Rusland eer vooruit dan, achteruit te gaan.

De vrije beweging en prediking van het Evangelie schijnt ook in Italië in gedrang te komen. De voormalige socialist Mussolini is als activist en bon Catholique, wat zijn verdraagzaamheid ten opzichte van de prediking van het Evangelie naar de Schriften betreft, weinig veranderd. Hij acht het Protestantisme staatsge­ vaarlijk en 'houdt een oogje in het zeil. Eenzelfde beginsel beheerscht in dezen den activist Mussolini als voormaals den , §ocialist Mussolini.

In Polen verkeeren de Evangelischen krachtens hetzelfde beginsel in groote moeilijkheden.

De Amerikanen, die België hebben gekozen tot arbeidsveld van eene naarstige prediking van het Evangelie, klagen, dat zij hebben te kampen met twee vijanden van het Godsrijk': de kroeg en de kermis.

Wij willen de uitstalling van dit „Ideingoed'' eindigen met ee.ne mededeeling van hen, die ons onder alle Ker'ken het naaste zijn. De „Grensbote", het zeer goed geredigeerde Orgaan f ü r die a 11^ r e f o r m i e r t e n G e m e i n d e n in der G r a f-schaft Bentheim und Ostfriesland heeft in zijn laatste nummer van den 19 Jan. een uitnemend artikel van de hand van Ds E. Kolthhoff, van Veldhausen over onze belijdenisvragen, waarin hij die. van Utrecht vergelijkt met die onder hen in gebruik zijn. Uit deze vergelijking kan ons blijken, hoe gezond' gereformeerd! onze broederen over de grenzen denken en belijden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen