De Synode van Groningen.

I.

Nu de Acta van de Synode van Groiringen verschenen-zijn, is het de tij'd, om het een en ander over haar besluiten inzake de Zending te zeggen.

In het rapportenboek, dat deze Acta vergezelt, is ook het rapport der Zending, groot 80 bl. opgenomen. Maar duidelijk wordt u ^lit rapport toch pas, als gij de talrijke afzonderlijke rappoirten, door de synode-commissies uitgebracht, en de besluiten, door de Synode genomen, er naast legt.

Inderdaad, de Synode heeft veel en goed werk gedaan 1 Deze Synode heeft ons verder gebracht!

In dit artikel willen - wij wrj'zen op de samenwerking van onze Zending met anderen. Onze Zendingsdeputaten leiden ons in het goede spoor; zij handhaven onze volkomen zelfstandigheid, en waken voor het geheel eigenaardig karakter onzer kerkelijke zending. Maar zij' zoek'en ook samenwerking, waar dit mogelijk is.

Dit blijkt b.v. in de aansluiting aan het Zendingsconsulaat.

Breed wordt in het Zendingsrappiort zelf over dit Consulaat gehandeld. En Ds Kunst 'heeft op de Synode over dit punt weer breed gerapporteerd, met interessante mededeelingen.

Trouwens, uit alles blijkt, dat de classe Batavia niet tevergeefsch vertegenwoordigd was, en met name Ds Pos, miss. dienaar van Djoeja, een zeer werkzaam aandeel in de 'beraadslagingen heeft gehad. Hij zelf bracht Oiok' meer dan één belangrijk rapport uit.

Doch wij keeren tot het Zendingsconsulaat lerug.

Sinds de oprichting steunt onze Zending dit Consulaat; het vormt toch de tusschenschakel tusschen missie en regeering, en bewijst aan de Zending alzoo belangrijke diensten. Afgezien van het feit, dat het onzen zendelingen, onderwijzers en doktoren, niet altijd mogelijk is naar Batavia te reizen, om daar hmr belangen te gaan bepleiten, zijn zij ook niet altijd volkomen op de hoogte met de tallooze wetskwesties; en te minder kan dit laatste het geval zijn, omdat er onophoudelijk veranderingen en wijzigingen plaats vinden.

Een deskundige, die en het werk der Zending door en door kent, én met de geheimen der regeeringszalcen op Ide hoogte is, èn tevens in de nabijheid van den zetel der regeering verkeert, kan hier onwaardeerbare hulp 'bieden.

Vandaar de beteekenis van het Zendirigscnnsulaat.

Op het oogenblik is consul dr N. A. C. Slotemaker de Bruyne. Doch het is gebleken, , dat hij alleen het werk niet af kan. Eenige jaren waren er dan ook reeds twee consuls; maar wegens de kosten was na het vertrek van mr Schepper diens vacature onvervuld gebleven.

Het gevaar dreigt echter, dat de zuinigheid de wijsheid zal bedriegen.

Niet alleen neemt de arbeid zelf toe, doch er is een nieuwe organisatie varr het bestuur in Indië ingevoerd. Tot dusver konden onze depiutaten zelf veel doen in ons land door contraot met den minister van koloniën. Doch nu allerlei bestuursbevoegdheid naar Indië werd verlegd, zal dit werk voortaan in Indië zelf moeten geschieden.

Voorts beweegt het Indisch bestuur, onder invloed van den Volksraad, zich almeer iir dacentrn liseerende richting; vele zaken dus, die tot dusveiin Batavia werden afgedaan, zijn of worden iru gelegd in de handen van de gewestelijke besturen.

Het is duidelijk, dat dit den arbeid van het Zendingsconsulaat zeer bemoeiijkt, daar het ook daarheen zijn bemoeienissen moet verplaatsen.

De kosten van dit Consulaat zijn hoog, en onze zending draagt naar evenredigheid bij, n.l. over de drie jaren 1923-25 f 10.891.

Natuurlijk heeft de Syno'de de vraag oncler d; oogen gezien, of wij , , waar voor ons geld" krijgen. Daarover schijnt wel geen verschil van gevoelen bestaan te hebben. Het ligt in den aard van den arbeid van zulk een Consulaat, dat het niet zichtbaar is voor de buitenwereld; verreweg het meeste geschiedt binnenkamers. Doch het is wel zeker, dat onze Zending, met name wat schoiolzaken en hospitaalkwesties betreft, veel - vrucht van het Consulaat plukken mag.

Toch heeft de Synode een bezwaar, zelfs een ernstig bezwaar, tegen het meedoen moeten behandelen. Dit betreft n.l. de richting, waarin hel Zendingscionsulaat zich gaat bewegen, en welke aanleiding tot wrijving gegeven heeft en nog meer geven zal, indien het zoO' blijft.

De rapporteur deelde daarvan aan de Syrrode mee: , ; 0m sterker te staan vooral tegenover do woelingen, en de hiërarchische eenheid der Roomsche missie, wil men krachtiger organisatie van de Protestantsche Zending als één geheel, door instelling van een gemeenschappelijken nationalen zendingsraad, die dan niet alleen' bi| en tegenover het gouvernement de belangen behartigen zoia, maar ook de Protestantsche zendingsactie zelf voor een groot deel onder zijh. leiding en oontrole zou krijgen, bijv. bij de keuze van terreinen, voor de verdeeling der arbeidskrachten, zelfs voor den opbouw eener nationale Indische kerk enz.".

In vele zendingslanden is zulk een nationale raad; en op zichzelf is de oprichting van ziük een raad toe te juichen.

Onze generale zendingsdeputaten hebben echter daartegen bezwaar. Daardoor toch zouden wij in onze vrijheid vsin werken belemmerd kunnen worden; en wij willen Gereformeerd zijrr ook in het werk der Zending.

De Synode heeft dan ook opi hun voorstel uitgesproken, dat de Gerefoirmeerde Zending in deze richting niet met het Zendingseonsulaat zou kunnen meegaan'; het Consulaat moet alleen zij'n een bemiddeling tusschen zending en gouvernement, en niet meer.

Nu moeten wij' bekennen niet met den inhoud der besprekingen bekend te zijn, walkei onze de-P'Utaten met de vertegenwoordigers der andert' Zendingen over deze dingen gehonden hebben; maar wij^ meenden, dat zulk een Nationale raad alleen, advies kon geven, en niet de beslissing in handen kreeg. In het eerste geval zon een adviseerend< ' raad toch zeer nuttig zijn, en ook voor onze Zending beteekenis kunnen ihebben. Indierr zulk eeu raad het werk echter zelf zoiu gaan besturen, en beoordeelen, hoe straks een Inlandsche kerk zen worden ingericht, is ons meedoen onmogelijk gemaakt.

Het zou zeer te bejammeren zijn, indien wij ons van het Zendingseonsulaat moesten terugtrekken; voor onze Zending zou dit groote schade geven; maar ook met het oog opi het voortbestaan van het Consulaat zelf zou it te betreuren zijn daar dan de lasten voor de andere Zendingen weleens te zwaar kunnen worden.

Moge het drijven in een voor ons afgekeurde riclitirrg worden nagelaten, en de vorm worden bestendigd, waaiin gemeenschappelijk arbeiderr mogelijk blijft. Eenheid, voorzoover dit kan, moet er zijn, ook met het oog opi de van God vervreemd!' wereld, era het steeds meer opdringend en indringend Rome. De Synode sprak dit ook uit. De zaak ligt nu in handen der algemeen depntaten, di!\ naar wij hopen en vertrc^uwen mogen, al hel mogelijke zullen doen, om te kunnen blijven samenwerken. En zo'U dan ook niet de vraag orrder de oogen kunnen worden gezien, of er niet een Nationale raad kan worden opgericht met slechts adviseerende macht?

viseerende macht? Over den Zendingsstudie-raad kunnen wij met een enkel woord volstaan.

Deze raad beoogt, gelijk men weeti de bevordering der zendingskennis in oirs land, waarvoor' men gaarne den naam van „opvoeding" bezigt.

Hij organiseert de bekende Zendingsstudie-conferenties te liUnterenj geeft versohillende zendingslioeken uit, o.a. Midden-Java door ds Pol en Soemba door ds D. K. Wielenga gesdireven, enz.

De bijdrage van de generale kas zal worden varhuogd tot f300 per jaar. De depritaten schijnen over dezen raad zeer tevreden te zijn; wanl wij Jiizen geen enkele opmerking, die anders doet denken.

Besluiten wij met de mededeeling, dat do baten van , , Het Zendingsblad" over de vier jaren 1923 - 1926 ruim f76.000 waren, en van den Zendingskalender over 1927 alleen reeds ruim f 1700.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen